Page 251 - 08_กฎหมายอาญา_Neat
P. 251
๒๓๘
คํา͸ԺÒÂ
ÇÒ§à¾ÅÔ§à¼Ò เปนลักษณะของการกระทํา ซึ่งหมายถึงการทําใหเกิดเพลิงไหมเผาทรัพย
โดยมีความหมายเปนนัยวา ตองเปนการกระทําโดยเจตนาเผาทรัพยของผูอื่นดังจะเห็นไดจากถอยคํา
ที่ใชในมาตรานี้ ซึ่งตางจากถอยคําในมาตรา ๒๒๐ และ ๒๒๕ ซึ่งใชคําวา “กระทําใหเกิดเพลิงไหม”
การทําใหเกิดเพลิงจะทําดวยวิธีใดก็ได เชน จุดไฟ ทําใหกระแสไฟฟาลัดวงจร วางระเบิด
ใชเลนสรับแสงอาทิตยทําใหเชื้อเพลิงติดไฟ เปนตน
ลําพังแตทําใหเกิดเพลิงยังไมพอ จะตองมีการเผาคือทําใหเกิดไฟลุกไหมขึ้นดวย กลาวคือ
สิ่งที่ถูกเผาติดไฟขึ้นในตัวเอง เชน เอาไฟเผาจนไมที่ถูกเผาติดไฟแดงขึ้นในตัวไมนั้นเอง ไมตองถึงขนาดวา
ไมที่ถูกเผาจะตองมีไฟลุกเปนเปลวไฟใหเห็น และถาไฟลุกไหมแลว แมจะไหมเพียงสวนใดสวนหนึ่ง
ของทรัพย ก็เปนความผิดสําเร็จแมตอมาจะดับไฟเสียกอน หรือเกิดลมพัดแรงทําใหไฟดับก็ตาม
ก็เปนความผิดสําเร็จแลว
แตหากยังไมเกิดไฟลุกไหมขึ้น เชน เพียงทําใหเชื้อไฟหรือทรัพยที่จะเผาเกรียมดําเทานั้น
ก็ยังไมเปนความผิดสําเร็จ เปนการพยายามวางเพลิง เพราะถือวายังไมบรรลุผลของการกระทํา เชน
เอาไฟจุดผาโยนขึ้นไปบนหลังคาแฝกไฟยังไมไหมหลังคา ก็มีผูพบเห็นและดับเสียทัน หรือเอานํ้ามันเบนซิน
เทลงพื้นกระดาน และเอากระดาษหนังสือพิมพชุบนํ้ามันเบนซินวางเรี่ยราดไปตามที่ตางๆ เพื่อเปนเชื้อไฟ
แลวจุดธูปปกไวบนหอกระดาษดินปน ไฟยังไมลุกไหมหอกระดาษดังกลาว เหลืออีกเพียงหนึ่งคุลี
จะถึงดินปน หรือจุดไฟเผาแลวประมาณ ๓ นาที ไฟก็ดับไปเอง ทรัพยที่ถูกเผา อันไดแก ประตูครัวหลังบาน
และในบาน และพื้นบานแครอยดําเทานั้น เปนพยายามวางเพลิง แตถายังไมมีการจุดธูป ก็เปนเพียง
การตระเตรียมวางเพลิง เพราะถือวายังหางไกลจากผลสําเร็จ อยางไรก็ตามการตระเตรียมวางเพลิงนี้
มาตรา ๒๑๙ ไดบัญญัติไวเปนพิเศษใหลงโทษเชนเดียวกับการพยายามวางเพลิง
·ÃѾ¢ͧ¼ÙŒÍ×è¹ การวางเพลิงเผาดังกลาว จะตองกระทําตอทรัพยของผูอื่น ทรัพยก็ไดแก
วัตถุมีรูปราง จะเปนสังหาริมทรัพย หรืออสังหาริมทรัพยก็ได นํ้ามันและแกสยอมเปนทรัพยตาม
ความหมายในมาตรานี้ แตไมหมายถึงทรัพยที่ไมมีรูปราง เชน ลิขสิทธิ์ สิทธิบัตร หรือพลังงานไฟฟา
เพราะสิ่งเหลานี้ ไมอาจจะเผาไหมได รั้วบานก็ถือวาเปนทรัพย การวางเพลิงเผารั้วบานจึงผิดตามมาตรานี้
กฎหมายจํากัดวา จะตองเปนทรัพยของผูอื่น ฉะนั้นถาเผาทรัพยของตัวเอง ก็ไมผิด
ตามมาตรานี้ เชน เผาเรือนของตัวเอง แมขณะเผามีคนอื่นใชอยูอาศัยก็ไมผิดตามมาตรา ๒๑๗
หรือถาเจาของทรัพยยินยอมใหเผา เชน เจาของใหเอาเสื้อผาหรือโตะเกาอี้ไปเผาก็ไมผิดเชนกัน
แตการเผาทรัพยตัวเอง หรือเผาทรัพยที่เจาของยินยอมใหเผานี้ อาจเปนความผิดตามมาตรา ๒๒๐ ได
ถาการเผานั้นมีลักษณะนาจะเปนอันตรายแกผูอื่นหรือทรัพยของผูอื่น
เนื่องจากมาตรา ๒๑๗ บัญญัติไวชัดเจนวา ตองเผาทรัพยของผูอื่น ดวยเหตุนี้ทรัพยที่
ผูอื่นเปนเจาของรวมอยูดวย ก็ไมอยูในความหมายของมาตรา ๒๑๗ เชน ดํากับแดงรวมกันซื้อรถยนต
คันหนึ่ง ตอมาดําหรือแดงคนใดคนหนึ่ง วางเพลิงเผารถยนตคันนั้นเสีย ไมผิดตามมาตรา ๒๑๗
แตอาจผิดฐานทําใหเสียทรัพยตามมาตรา ๓๕๘ ซึ่งบัญญัติรวมถึงทรัพยที่ผูอื่นเปนเจาของรวมอยูดวย