Page 382 - 08_กฎหมายอาญา_Neat

๓๖๙

“ศาลฎีกาโดยมติที่ประชุมใหญเห็นวา ความผิดฐานทํารายรางกายผูอื่นจนเปนเหตุใหได
รับอันตรายสาหัสตาม ป.อ.มาตรา ๒๙๗ เปนเหตุที่ทําใหผูกระทําความผิดฐานทํารายรางกายตาม

มาตรา ๒๙๕ ตองรับโทษหนักขึ้นเพราะผลที่เกิดจากการกระทํา โดยที่ผูกระทําไมจําตองมีเจตนา
ตอผลที่ทําใหตองรับโทษหนักขึ้น ดังนั้นในกรณีที่เปนตัวการรวมกันทํารายรางกายผูอื่น แมผูที่เปน
ตัวการรวมกระทําผิดทุกคน ตองรับผิดในผลที่เกิดขึ้นนั้นดวย เมื่อขอเท็จจริงไดความวาจําเลยที่ ๒

และที่ ๓ ไดรวมกับจําเลยที่ ๑ ทํารายรางกายผูเสียหาย แมจําเลยที่ ๑ แตเพียงผูเดียว เปนผูที่ใชมีดตัด
กระดาษกรีดหนาผูเสียหาย และจําเลยที่ ๒ ที่ ๓ ไมมีเจตนาใหผูเสียหายไดรับอันตรายสาหัสคงมีเจตนา

รวมทํารายรางกายผูเสียหายเทานั้น จําเลยที่ ๒ ที่ ๓ ก็ตองรับผิดในผลที่เกิดขึ้นจากการกระทําของจําเลย
ที่ ๑ ดวย ถือไดวาจําเลยที่ ๒ ที่ ๓ เปนตัวการรวมกันทํารายผูเสียหายจนเปนเหตุใหไดรับอันตรายสาหัส
ตาม ป.อ. มาตรา ๒๙๗(๔), ๘๓ แลว

®Õ¡Ò·Õè öóð/òõðù (ประชุมใหญ) คําวา อวัยวะอื่นใด ตาม ป.อ.มาตรา ๒๙๗(๓)
หมายถึงอวัยวะสวนสําคัญ เชน แขน ขา มือ เทา นิ้ว ดังระบุไวในตอนตน

ฟนทั้งหมดในปากรวมกันก็เปนอวัยวะสวนสําคัญ ถาฟนหักไปหลายซี่เปนเหตุใหสวน
ที่เหลือใชการไมไดตามสภาพของฟน เชน เคี้ยวอาหารไมไดไปแถบหนึ่ง ก็ถือไดวาเปนการเสียอวัยวะ
สวนสําคัญเปนอันตรายสาหัส เพียงแตไดความวาฟนแทบนดานหนาหักไป ๓ ซีก ซึ่งจะถือวาเปนการ

เสียอวัยวะสําคัญยังมิได เวนแตโจทกจะนําสืบใหเห็นวา เมื่อถูกทํารายแลว ผูเสียหายใชฟนที่เหลืออยู
เคี้ยวอาหารไมได ตามนัยที่กลาวขางตน

แตแมฟนจะหักไมหมดปาก ตองดูวาฟนที่เหลืออยูยังใชงานไดหรือไม ดูฎีกาที่ ๗๔๙/๒๕๑๕
®Õ¡Ò·Õè ÷ôù/òõñõ ผูเสียหายถูกทําราย ทําใหฟนลางดานหนาหักสี่ซี่ แตฟนที่เหลือ
ยังใชเคี้ยวอาหารได ดังนี้ ยังไมถึงขนาดที่จะถือวาผูเสียหายไดรับอันตรายสาหัส ตาม ป.อ.

มาตรา ๒๙๗(๓)
®Õ¡Ò·Õè ö÷÷/òõñð (ประชุมใหญ) การกระทําอันจะเปนผิดฐานทํารายผูอื่นจนเปนเหตุ

ใหผูถูกทํารายไดรับอันตรายสาหัสถึงแทงลูก ตาม ป.อ.มาตรา ๒๙๗(๕) นั้น จะตองเปนกรณีที่กระทําให
ลูกในครรภของผูถูกทํารายคลอดออกมาในลักษณะที่ลูกนั้นไมมีชีวิต สวนการคลอดกอนกําหนดเวลา
ในลักษณะที่เด็กยังมีชีวิตอยูตอมาอีก ๘ วัน แลวจึงตาย ดังนี้ ไมเปนการทําใหไดรับอันตรายสาหัส

ถึงแทงลูก ตามมาตรา ๒๙๗(๕)
®Õ¡Ò·Õè ÷õô/òõóò ใบหูเปนสวนหนึ่งของใบหนาที่ประกอบรูปหนาใหงาม เมื่อใบหู

ขาดไปถึงหนึ่งในสาม ยอมจะทําใหรูปหนาเสียความงามอันเปนการเสียโฉมอยางติดตัว แมผูเสียหาย
จะรักษาตัวไมเกิน ๑๔ วัน ผูเสียหายก็ไดรับอันตรายสาหัสแลว

ô. ¤ÇÒÁ¼Ô´°Ò¹ทําÃŒÒÂËҧ¡ÒÂ໚¹ÍѹμÃÒÂÊÒËÑÊâ´ÂàËμØ©¡Ãè
ÁÒμÃÒ òùø “ผูใดกระทําความผิดตามมาตรา ๒๙๗ ถาความผิดนั้นมีลักษณะ
ประการหนึ่งประการใดดังที่บัญญัติไวใน มาตรา ๒๘๙ ตองระวางโทษจําคุกตั้งแตสองปถึงสิบป”

และปรับตั้งแตสี่หมื่นบาทถึงสองแสนบาท