Page 383 - 08_กฎหมายอาญา_Neat
P. 383

๓๗๐



                          ͧ¤»ÃСͺ¤ÇÒÁ¼Ô´
                          ๑.  กระทําความผิดตามมาตรา ๒๙๗

                          ๒.  ความผิดนั้นมีลักษณะประการหนึ่งประการใดที่บัญญัติไวใน มาตรา ๒๘๙
                          ¨Ò¡Í§¤»ÃСͺ¤ÇÒÁ¼Ô´¢ŒÒ§μŒ¹

                          มาตรานี้ไมมีกําหนดลักษณะของการกระทําอันเปนความผิด แตกําหนดลักษณะฉกรรจ
              ของความผิด โดยนําเอาผลของการกระทําตามมาตรา ๒๙๗ มาประกอบกับขอเท็จจริงอันเปนลักษณะ
              ฉกรรจตามมาตรา ๒๘๙ หรือมาตรา ๒๙๖

                          ®Õ¡Ò·Õè ñõ/òõðù  พลตํารวจลาหยุดราชการ ระหวางที่ลาหยุดนั้นไปเที่ยวงานมหรสพ
              ซึ่งอยูในเขตทองที่ซึ่งตนประจําอยู จาสิบตํารวจคนหนึ่งรักษาการณอยูในงานนั้น ไดรองขอใหชวยรักษา

              ความสงบเรียบรอยในงานนั้นดวย จําเลยไดแสดงกิริยาเมาสุราในบริเวณงาน พลตํารวจนั้นไดหามปราม
              และขอใหจําเลยกลับบาน จําเลยไดใชมีดแทงพลตํารวจผูนั้นถึงบาดเจ็บสาหัส เชนนี้ถือวาพลตํารวจ
              ผูนั้นถูกจําเลยแทงก็เพราะเหตุที่ไดกระทําการตามหนาที่

                          õ. ¤ÇÒÁ¼Ô´°Ò¹ªØÅÁعμ‹ÍÊٌ໚¹àËμØãËŒà¡Ô´ÍѹμÃÒÂÊÒËÑÊ
                          ÁÒμÃÒ òùù  “ผูใดเขารวมในการชุลมุนตอสูระหวางบุคคลตั้งแตสามคนขึ้นไป และ

              บุคคลหนึ่งบุคคลใดไมวาจะเปนผูเขารวมในการนั้นหรือไม รับอันตรายสาหัสโดยการกระทําในการชุลมุน
              ตอสูนั้นตองระวางโทษจําคุกไมเกินหนึ่งป หรือปรับไมเกินสองหมื่นบาท หรือทั้งจําทั้งปรับ
                          ถาผูที่เขารวมในการชุลมุนตอสูนั้นแสดงไดวา ไดกระทําไปเพื่อหามการชุลมุนตอสูนั้น

              หรือเพื่อปองกันโดยชอบดวยกฎหมาย ผูนั้นไมตองรับโทษ”
                          ͧ¤»ÃСͺ¤ÇÒÁ¼Ô´

                          ๑.  เขารวมในการชุลมุนตอสูระหวางบุคคลตั้งแต ๓ คนขึ้นไป
                          ๒.  มีบุคคลไมวาจะเปนผูที่เขารวมในการนั้นหรือไม รับอันตรายสาหัสโดยการกระทํา

              ในการชุลมุนตอสูนั้น
                          ๓.  โดยเจตนา
                          ¢ŒÍ¡àÇŒ¹ÁÒμÃÒ òùù (วรรคทาย) ถาผูเขารวมในการชุลมุนตอสูคนใดแสดงไดวา

                          ๑.  เขาไปเพื่อหามการชุลมุนตอสูนั้น หรือ
                          ๒.  เพื่อปองกันโดยชอบดวยกฎหมาย ผูนั้นไมตองรับโทษ

                          เมื่อพิจารณาองคประกอบของความผิดตามมาตรานี้ จะเห็นวา ลักษณะของการกระทํา
              เปนไปในทํานองเดียวกันกับมาตรา ๒๙๔ จะแตกตางกันก็เพียงผลของการกระทํา และเห็นตอไปวา
              ความผิดในลักษณะนี้จะมีแตเพียง ๒ ผล ดังกลาวเทานั้น ถามีผลอื่นนอกจากนี้จะไมมีกฎหมายรองรับ

              แตอยางไรก็อาจจะเปนความผิดตามมาตรา ๓๗๒
                          ความผิดตามมาตรานี้เปนบทรวมคือ ลงโทษทุกคนที่เขารวมชุลมุนตอสูไมวาผูนั้นจะเปน

              ผูกระทําใหเกิดผลดังกลาวขึ้นโดยตรงหรือไมก็ตาม แตสําหรับผูที่กระทําใหเกิดผลเชนนั้นโดยตรง
              ก็จะตองถูกลงโทษตามบทเฉพาะในการกระทํากรรมเดียวกัน
   378   379   380   381   382   383   384   385   386   387   388