Page 15 - AD
P. 15
Antilliaans Dagblad Maandag 11 april 2016 15
Achtergrond
sa en América (1)
p in Noord-Holland, wat vandaag de dag Waterland heet, de streek direct ten
FOTO ANTILLIAANS DAGBLAD Op de website wordt ook Curaçao genoemd (zie linksonder).
pe hetzelfde vertelperspectief, dam. Acosta de Samper schrijft humo por la boca.” Samengevat: Het logo van Feria del Libro de Bogota 2016.
maar er zijn ook dagboekfrag- over dunas, diques, pequeños ca- al pijp rokend doen de mannen
menten en brieven, die geschre- nales en innumerables islotes, of- het rustig aan. meeste personages niet echt verscheen) en in veel heden-
ven zijn vanuit een ik-perspec- tewel duinen, dijken, kleine ka- heel Nederlands. Om te begin- daagse Colombiaanse litera-
tief. Hoofdpersoon Lucía, twee- nalen en tal van eilandjes. Het Echter, de lezer moet vooral nen de naam van de hoofdper- tuurgeschiedenissen wordt
ëntwintig jaar aan het begin van is logisch dat de inwoners van niet denken dat de Nederlan- soon, die eerder in Colombia Acosta de Samper afgedaan in
het boek, is de dochter van een het gebied zich verplaatsen met ders lui zijn; er wordt al met al past dan in Noord-Holland. De slechts enkele woorden en
Nederlandse moeder, Johanna, botes. Op de stukjes grond tus- veel werk verzet: ,,No se crea [...] tante en de nicht van Lucía he- wordt de roman over nuestra ho-
en een Ierse vader, Jorge Har- sen al dit water staan molinos en ten beiden Rieken, wat wel landesa niet genoemd. Het lijkt
ris. Als deze laatste besluit om cortijos (molens en boerderijen) que los holandeses son perezosos: Nederlands klinkt, maar het erop dat noch de schrijfster,
zijn geluk te gaan beproeven in en vinden we ovejas, ganado, toch niet echt is. Hun achter- noch de hier besproken roman
Colombia, wordt Lucía in gansos en cisnes (schapen, vee, al contrario, viven dedicados al naam is het weinig Hollandse behoren tot de Colombiaanse li-
Nederland achtergelaten bij ganzen en zwanen). De men- Zest. Verder heet het dienst- teraire canon.
haar tante Rieken, een zus van sen die er wonen hebben ,,[...] trabajo y llevan a cabo empresas meisje van de tante Brígida, wat
de moeder. Daar groeit ze sa- toch ook een weinig voorko- Wellicht echter is er een ken-
men op met haar nichtje, die en las venas agua estancada en lu- colosales con una paciencia ejem- mende naam zal zijn geweest in tering. Een heruitgave van de
ook Rieken heet. Als in Colom- gar de sangre”, oftewel: de plar.” Daarbij is Nederland een Waterland rond 1850. Ook de roman in 2007 kreeg de nodige
bia Lucía’s moeder overlijdt, Nederlanders hebben geen land waar veel waarde wordt ge- naam van de half Franse buur- aandacht. Verder zorgde het In-
vraagt haar vader haar om de bloed in hun aderen maar stil- hecht aan een goede scholing man Carlos van Verpoon klinkt stituto Caro y Cuervo in Bogota
overtocht te maken en de zorg staand water. en opvoeding. Aan de andere weinig Nederlands; overigens is de afgelopen jaren voor de her-
voor het in Amerika flink uitge- kant, spannend is het leven er het opmerkelijk dat van de uitgave van enkele andere wer-
breide gezin op zich te nemen. De schrijfster geeft vanuit niet; het leven dat Lucía in Wa- ken van Acosta de Samper en in
Lucía heeft inmiddels wat een hedendaags Caribisch per- terland leidt is mezquino, vulgar,
Spaans geleerd en besluit haar spectief een heel opmerkelijk monótono en insípido (benepen,
geboorteland te verlaten om in beeld van Nederland, aquella gewoontjes, eentonig en saai).
Colombia haar vader bij te tierra tan prosaica, en de aard
staan. Onder de hoede van de van de bewoners. Nadrukkelijk Acosta de Samper verbleef
Colombiaanse familie Almeida, wordt gesteld dat de Nederlan- enkele malen langdurig in Eu-
vader, moeder en dochter Mer- ders zich niet druk maken: ,,[...] ropa, maar of ze ooit Nederland
cedes, met wie Lucía al snel een heeft bezocht is de vraag. De be-
warme vriendschap sluit, reist éste es el país de la paciencia: schrijvingen van het landschap
ze per boot naar Colombia. Hoe zijn redelijk accuraat, maar er
zij haar nieuwe vaderland er- hombres, mujeres y niños pasan zijn toch ook wel enkele ei-
vaart en wat haar daar allemaal genaardigheden. Die hebben
overkomt, wordt beschreven in su existencia sosegada y tranqui- bijvoorbeeld te maken met de
deel twee tot en met vijf van de taal, het Nederlands. Zo heet
roman en in de korte epiloog. lamente, y llegan a la senectud sin het huis waar Lucía woont met
haar tante en nichtje Vreughe
haberse molestado jamás ni haber big Vrede, wat vertaald wordt
tenido nunca el menor afán.” Vrij als Alegría y Paz. Heeft Acosta
vertaald: dit is het land van het de Samper hier wat pseudo-
geduld: mannen, vrouwen en Nederlands gefabriceerd of ken-
kinderen leiden een kalm en de de corrector of zetter van de
rustig leven en worden oud zon-
