Page 18 - ANTILL DGB

18 Antilliaans Dagblad Vrijdag 14 juli 2017

Ernesto Paz Rivero:

Familie is alles

Door Jeroen Jansen
Hij woont nu bijna vier jaar op Curaçao, en wat hem betreft gaat hij nooit meer weg.
De veertigjarige bassist met Cubaanse wortels is in korte tijd een vaste waarde gewor-
den in de lokale muziekscene. Elke zaterdag is hij te horen bij Mundo Bizarro met
Cubaanse muziek, en dat maakt hem een gelukkig man. Met dank ook aan zijn fami-
lie.
ls ik hem hele muzikale car- De jonge Ernesto maakt lan-
spreek valt rière in Cuba opzit- ge dagen: in de ochtenduren
A op dat zijn ten. Paz groeit op in gaat hij naar school, ’s middags
ogen vochtig en een heel muzikaal gaat hij naar het conservatori-
roodomrand zijn. gezin: ,,Mijn opa was um. En dan moet er ook nog ge- Ernesto, zijn vrouw Camille en hun zoontje Sergio, zijn tweede zoon
Een uit de hand ook musicus, een oefend worden. Omdat er thuis Miguel woont nog in Cuba. FOTO ERNESTO PAZ.
gelopen familie- drummer, en mijn niet echt veel plek is repeteert
feest de avond oma was huisvrouw. hij zijn tubapartijen op het overleden. Daar stond dan weer Mafalda Minguel er ook nog bij.
ervoor lijkt de boosdoener, maar Aan de andere kant waren ze toilet. Zo gaat dat door, van zijn de geboorte van onze zoon En nu speel ik al vier jaar bij
dat is het niet: het is pure emo- taxichauffeur en serveerster, negende tot zijn 26ste, keihard Sergio in dezelfde tijd tegen- Mundo Bizarro, elke zaterdag.
tie. Praten over zijn leven en maar ook met veel gevoel voor werken en hopen op een goed over, zo leek alles toch weer een Je kunt hier leven van muziek
thuiskomen op Curaçao raakt muziek. Mijn moeder en vader betaald optreden ergens in beetje in balans.” maar je moet hard werken en
bij Ernesto Paz een gevoelige zijn heel jong getrouwd, ze Havana: ,,Ik heb veel moeten In Nederland woont hij zes niet in hokjes denken, dat
snaar: ,,Ik kan niet anders, alles ontmoetten elkaar op straat en opofferen voor de muziek, maar jaar. Paz maakt er naam in het onderscheidt een echte musicus
gaat bij mij om emotie. Ik ben op hun 15de waren ze al ge- klagen deed ik nooit. Yoruba salsacircuit, maar hij ontwikkelt van een muzikant. Zo studeer
gewoon heel dankbaar voor trouwd. Dat was in de wijk Los leerde mij dat de wortels van zich ook als een veelzijdige latin ik nu bijvoorbeeld saxofoon,
waar ik nu sta. Dat ik hier op Sitios, waar ik ook opgegroeid een plant bitter smaken, maar jazz-bassist. Het zijn mooie omdat ik nauwelijks saxofo-
Curaçao mag zijn, mijn muziek ben. Geen gemakkelijke wijk, dat de vruchten des te zoeter tijden, hij leert heel Nederland nisten op het eiland zie, ik
mag spelen, zo’n prachtige maar overal was muziek. Mijn zijn. Je moet die uren maken, kennen, van Maastricht tot maak mezelf dan breder inzet-
familie heb, zélfs dat ik hier vader was al snel uit beeld, dus met talent alleen kom je er niet. Terschelling. Maar tijdens zijn baar als musicus. En ik ben
met jou nu zit te praten over de opvoeding kwam bij mijn Het leven in Havana heeft me eerste vakantie naar Curaçao altijd aan het bedenken wat ik
muziek, het heeft allemaal moeder en oma te liggen. Ik wat dat betreft veel gebracht, al gebeurt er wat bijzonders: ,,Op voor Curaçao kan doen. Bij het
waarde voor me. Dat leert het begon met gitaar toen ik vijf waren er ook wel beperkingen. de parkeerplaats van Hato ging CCC ben ik leraar contrabas, ik
leven me, om ook van kleine was, maar ik schakelde al snel Populaire muziek was verbo- de knop om: hier wilde ik wo- heb maar één student. Dat lijkt
dingen te genieten. Thuis in over naar de tuba. Natuurlijk den, van Westerse muziek kre- nen. De warmte, de kleuren, de weinig maar het is toch een
Cuba groeide ik op met het geen populair instrument maar gen we bijna niks mee. Zelfs vriendelijkheid van de mensen, klein boompje dat vruchten kan
Yoruba-geloof, het minima- ik wilde in een band en ze had- salsa, waar we zo beroemd om het deed me aan Cuba denken. brengen, zo zie ik dat.”
lisme loopt daar als een rode den nog niemand op tuba. Pas zijn, kregen we op het conserva- En toen ik bij de ouders van Ernesto Paz is tevreden waar
draad doorheen.” later kwam de bass in zicht.” torium niet echt mee. Terwijl ik mijn vrouw kwam voelde het hij nu staat, hij heeft succes op
De verbinding met Curaçao later pas begreep dat men ons als thuiskomen. Dat gevoel was zijn eigen manier: ,,Je hebt twee
ontstaat ergens op een vakantie- in het buitenland ziet als de belangrijk voor me, familie is soorten succes vind ik. Er zijn
beurs in Utrecht, veertien jaar ‘godfathers’ van die muziek- alles. Na zes jaar kregen we de heel veel goeie muzikanten die
geleden: ,,Ik woonde toen nog soort. In Nederland keek men kans om naar Curaçao te gaan muzikaal succesvol zijn. Ze
in Cuba en we kregen de vraag daarom echt tegen mij op, daar omdat mijn vrouw daar kon reizen de hele wereld over maar
of we met onze band niet naar hadden wij dus niks van meege- werken, die kans hebben we hun persoonlijk leven is een
een vakantiebeurs in Nederland kregen.” Met Raices Cubanas toen met beide handen aange- zooitje. Ik ben meer van de
wilden komen. Met Raices heeft hij de kans om toch wat grepen. Nederland heeft me tweede categorie succes: ik
Cubanas was dat, ik had geen meer van de wereld te zien, en enorm veel gegeven, maar je maak goeie muziek op een plek
idee waar Nederland lag, dat zo ontmoet hij dus zijn Cura- moet wonen op de plek die je waar ik van hou, met mooie
moest ik even opzoeken. Mijn çaose vrouw Camille, die op dat het allergelukkigst maakt, en mensen om me heen, fijne
Engels was heel slecht en de moment voor het Curaçaose dat was Curaçao. En zo vertrok- familie, een prachtige vrouw en
enige stand op die beurs waar toeristenbureau in Nederland ken we dus, in 2013.” twee lieve zoons. Voor beide
ze goed Spaans spraken was werkt. Tot over zijn oren ver- Hij wordt door de lokale categorieën geldt dat je hard
die van Curaçao, en zo ontmoet- Paz begint op zijn vijfde in liefd besluit Paz Cuba achter muziekscene met open armen moet werken, maar dat is niet
te ik mijn toekomstige vrouw Havana gitaar te spelen, via de zich te laten en haar te volgen ontvangen en het gaat hem erg, dat zit in mijn systeem.
Camille.” tuba komt hij uiteindelijk op de richting Nederland. Hij is de direct voor de wind: ,,Met Arnell Mijn leven is in balans, dat is
Ernesto was op dat moment contrabas terecht. eerste Cubaan die zich bij de Salsbach begon ik een Cubaans voor mij de definitie van suc-
26 jaar oud, en had er al een FOTO ERNESTO PAZ Nederlandse ambassade in trio en een jaar later kwam ces.”
Havana meldt voor een inbur-
geringscursus: ,,Ik leerde over
Willem van Oranje en de kleur
van belastingenveloppen, echt
alles dus. En het Nederlands
natuurlijk, dat moest ik zo snel
mogelijk leren spreken. Ik was
erop gebrand om naar Neder-
land te gaan, gelukkig slaagde ik
voor het examen. In december
2006 was het eindelijk zo ver.
Natuurlijk was alles nieuw voor
me: de taal, de mensen, de
winter. Maar moeilijk was het
nooit, ik zag het als een verrij-
king van mijn leven. Ik vond
Zijn jongste zoon Sergio is op dit moment als drummer in de leer het wél heel erg dat mijn beide Elke zaterdagavond is Paz samen met Arnell Salsbach en zijn moe-
bij percussionist Pernell Saturnino. FOTO COLIN TREMUS ouders kort na mijn vertrek der Mafalda Minguel bij Mundo Bizarro te horen. FOTO ERNESTO PAZ