Page 8 - ระบำนางสงกรานต1_Neat
P. 8

ประวัติระบ�ำนำงสงกรำนต์









                                                                                                                                      ระบ�ำนำงสงกรำนต์ จัดแสดงครั้งแรกเมื่อวันที่    พำหนะจะออกมำร่ำยร�ำพร้อมกันในเพลงหน้ำพำทย์

                                                                                                                               ๒๔เมษำยน ๒๕๒๔ ณ โรงละครแห่งชำติ ในงำนศรีสุข ตระบองกัน จนจบกระบวนท่ำร�ำนอกจำกนี้คณะผู้วิจัย
                                                                                                                               นำฏกรรม โดยอำจำรย์เสรี หวังในธรรม(ศิลปินแห่งชำติ  ยังพบกลวิธีที่ใช้ในกำรแสดง คือ

                                                                                                                               สำขำศิลปะกำรแสดง ปีพุทธศักรำช ๒๕๓๑ )เป็นผู้ริเริ่ม ๑. วิธีกำรซื้ออำวุธประกอบกำรแสดง คือ วิธีกำรถือสอง

                                                                                                                               กำรประพันธ์บทร้องเพื่อให้ทรำบถึงต�ำนำนวันสงกรำนต์  มือวิธีกำรถือมือเดียวและกำรรวมอำวุธจำกสองมือเป็น

                                                                                                                               โดยมีครูมนตรีตรำโมท (ศิลปินแห่งชำติสำขำดนตรีไทย  มือเดียว
                                                                                                                               ปีพุทธศักรำช ๒๕๒๘ ) เป็นผู้บรรจุเพลงมีคุณครูลมุล

                                                                                                                               ยมะคุปต์ (อดีตผู้เชี่ยวชำญกำรสอนนำฏศิลป์ไทย           ๒. กำรวำงต�ำแหน่งของนำงสงกรำนต์กับสัตว์พำหนะที่

                                                                                                                               ตัวพระวิทยำลัยนำฏศิลป) และคุณครูเฉลย ศุขะวณิช         ปฏิบัติกระบวนท่ำร�ำต้องมีควำมสอดคล้องและสัมพันธ์
                                                                                                                               (ศิลปินแห่งชำติสำขำศิลปะกำรแสดงนำฏศิลป์ไทย ปี         กัน โดยอำศัยกำรฝึกฝนจนเกิดควำมช�ำนำญ

                                                                                                                               พุทธศักรำช ๒๕๓๐ และอดีตผู้เชี่ยวชำญกำรสอน

                                                                                                                               นำฏศิลป์ไทยตัวนำง วิทยำลัยนำฏศิลป) เป็นผู้ประดิษฐ์ ๓. กำรปฏิบัติท่ำร�ำตำมบทที่หมดตำมบทร้องหมดก่อน

                                                                                                                               กระบวนท่ำร�ำ โดยมีรูปแบบกำรแสดงแบ่งเป็น ๓ช่วง         บทร้องและหมดที่หลังบทร้องโดยผู้แสดงต้องแม่นย�ำ
                                                                                                                               คือ                                                   ท�ำนองเพลงซึ่งท่ำมีกำรฝึกร้องก็จะสำมำรถแสดงได้

                                                                                                                               ช่วงที่ ๑ เป็นกำรร่ำยร�ำในช่วงท�ำนองและบทร้องแรก      อย่ำงสวยงำมมำกยิ่งขึ้น

                                                                                                                               โดยนำงสงกรำนต์ทั้ง ๗จะออกมำพร้อมกันแล้วตั้งซุ้ม



                                                                                                                               ช่วงที่ ๒ ลักษณะของกำรแสดงในช่วงนี้ นำงสงกรำนต์

                                                                                                                               แต่ละตนออกมำร่ำยร�ำตำมบทร้องทีละตนจนครบ ๗
                                                                                                                               ตนโดยสัตว์พำหนะของนำงสงกรำนต์แต่ละตนออกมำ

                                                                                                                               ในบทที่กล่ำวถึงพำหนะทั้ง ๗ ตัว



                                                                                                                               ช่วงที่ ๓ เป็นกำรร่ำยร�ำของนำงสงกรำนต์ทั้ง 7และสัตว์













           5                                                                                                                                                                                                                      6
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13