Page 47 - กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
P. 47
๔๐
นับแตวันจดทะเบียนสมรส เมื่อขณะยื่นฟองบิดาของผูเยาว ยังไมใชผูใชอํานาจปกครองตามประมวล
กฎหมายแพงและพาณิชย จึงมิใชผูแทนโดยชอบธรรมของผูเยาว ไมมีอํานาจฟองคดีแทนผูเยาวได
¼ÙŒÍ¹ØºÒÅ ที่จะมีอํานาจจัดการแทน “ผูไรความสามารถ” ตามมาตรา ๕ (๑)
หมายถึง ผูอนุบาลที่ศาลแตงตั้งขึ้นตามหลักเกณฑที่กําหนดไวในประมวลกฎหมายแพงและพาณิชย
¢ŒÍÊѧà¡μ
คําวา “¼ÙŒäÃŒ¤ÇÒÁÊÒÁÒö” ตามมาตรา ๕ (๑) นั้น กฎหมายมิไดใชคําวา “¤¹äÃŒ¤ÇÒÁÊÒÁÒö” ดังที่บัญญัติไวใน
ประมวลกฎหมายแพงและพาณิชยมาตรา ๒๘ แสดงใหเห็นวา มาตรา ๕ (๑) มุงหมายใหมีความหมายกวาง เพื่อใหครอบคลุม
ทั้งบุคคลวิกลจริตที่ศาลสั่งใหเปนคนไรความสามารถและบุคคลวิกลจริตที่ศาลยังมิไดสั่งใหเปนคนไรความสามารถดวย
ดังนั้น ผูอนุบาลในที่นี้จึงรวมถึงผูอนุบาลตามความเปนจริงที่เปนบุคคลที่ดูแลคนวิกลจริตนั้นดวย แตมิไดครอบคลุมไปถึง
“คนเสมือนไรความสามารถ” ตามประมวลกฎหมายแพงและพาณิชยมาตรา ๓๒ (ธานิศ เกศวพิทักษ, ๒๕๕๘) ดังนั้น ผูพิทักษ
จึงไมมีอํานาจฟองคดีแทนคนเสมือนไรความสามารถ (คําพิพากษาฎีกาที่ ๕๗๒๐/๒๕๔๖)
(ò) ¼ÙŒÁÕอํา¹Ò¨¨Ñ´¡ÒÃá·¹¼ÙŒàÊÕÂËÒÂμÒÁÁÒμÃÒ õ (ò)
หลักเกณฑที่จะเปนผูเสียหายตามมาตรา ๕ (๒) นี้ได จะตองประกอบดวย
๑) ผูที่จะมีอํานาจแทนผูเสียหายตามมาตรา ๕ (๒) จะตองเปนผูบุพการี
ผูสืบสันดาน และสามีภรรยาเทานั้น และบุคคลดังกลาวนี้พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตไดใหความหมาย
ไวคือ
¼ÙŒºØ¾¡ÒÃÕ ซึ่งหมายถึง ผูที่สืบสายโลหิตโดยตรงขึ้นไป อันไดแก บิดา
มารดา ปู ยา ตา ยาย ทวด
¼ÙŒÊ׺Êѹ´Ò¹ ซึ่งหมายถึง ผูที่สืบสายโลหิตโดยตรงลงมา ไดแก
ลูก หลาน เหลน ลื้อ
ดังนั้น คําวา “ผูบุพการี” และ “ผูสืบสันดาน” ตามมาตรา ๕ (๒) นั้น
ไดมีคําพิพากษาศาลฎีกาวินิจฉัยเปนบรรทัดฐานตลอดวา ¶×ÍμÒÁ¤ÇÒÁ໚¹¨ÃÔ§â´ÂÊÒÂâÅËÔμ ซึ่งจะ
ตางกับผูแทนโดยชอบธรรมตามมาตรา ๕ (๑)
μÑÇÍ‹ҧคํา¾Ô¾Ò¡ÉÒÈÒŮաÒ
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè óðó/òôù÷ (ประชุมใหญ) คําวา “ผูสืบสันดาน” ตาม ป.วิอาญา
มาตรา ๕ (๓) นั้น ยอมหมายถึง ผูสืบสันดานตามความเปนจริง เพราะกฎหมายมาตรานี้มิไดบัญญัติ
ความจํากัดไวแตประการใด
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè ñóøô/òõñö ประชุมใหญ “ผูบุพการี” ตาม ป.วิอาญา มาตรา
๕ (๒) หมายถึง บุพการีตามความเปนจริง โจทกแมมิไดจดทะเบียนสมรสกับมารดาผูตายแตเปนบิดา
ผูตาย แตเปนบิดาของผูตายตามความเปนจริง เมื่อผูตายถูกทํารายรางกายโจทกยอมมีอํานาจ
ฟองคดีแทนผูตายได