Page 230 - WAWACAN AHMAD MUHAMMAD

230

Duh Gusti sumuhun pisan,

Apan sim abdi nyaksiyan,
Malah anu maling kapungkur,

Anu maling Agan Bagdad.
13. Ieu sifatna sim abdi,

Piwarangan Raja Habsah,

Malah nembé ka pengker téh,
Nu ngintun serat lamaran,

Disasaak ku gamparan,

Nya sim abdi pisan istu,
Terus maling Agan Bagdad.

14. Jisim abdi téh ti Habsi,
Senapatina ngalaga,

Amung ku radén Ahmad téh,
Abdi teu kiyat ngyonan,

Perang papak anggabaran,

Lami-lami abdi taluk,
Tina teu kiyat ngayonan.

15. Jeung nu matak perang tanding,
Waktu nyusul Agan bagdad,

Teu kiyat tuluy ngagandék,
Sakitu abdi tumarang,

Kakuping ku Sang Bendara,

Kagét jeung manahna ratug,
Mani asa tutunggulan.

16. Naha pikir aing,

Mana hanjakal ayeuna,
Cing mana atuh Ahmad téh,

Hayang nyaho dirupana,
Kutan manéh téh randa,

Nyi randa nyembah jeung matur,