Page 232 - WAWACAN AHMAD MUHAMMAD

232

Iyeu téh kersa rama,

Jeung ibu mawi dongkap téh,
Réhing ama nembé terang,

Hanteu nyana Siti Bagdad,
Dongkap aya anu nyusul,

Nya rupana hidep pisan.

22. Nya enya éta téh sidik,
Sumuhun piunjuk Ahmad,

Datuk Bendara ngawalon,

Naha baréto teu dongkap,
Hanjakal kaina-bina,

Cedok nyembah Radén matur,
Sumuhun bendu tuwan.

23. Abdi liwat tung ku ajrih,
Sanés kitu nu dipandang,

Beubeuhan (sic!) juragan baé,

Pok deui Panghulu jawab,
Hanteu kitu ayeuna mah,

Gampang manis tangtu,
Ayeuna téh Siti Bagdad.

24. Ti dayeuh geus leungit deui,
Dipaling deui ku buta,

Susul deui ayeuna téh,

Upama putri geus beunang,
Tangtu pigerwaeun Ujang,

Enggeus rempug serat ratu,

Ujang téh ulah kapalang.
25. Sakumaha temen pikir,

Nya sukur ibu jeung rama,
Ujang téh teja katon,

Keur kasép tur kawuwuhan,