Page 49 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม-การดูสภาพจิต
P. 49

569
เห็นไหมว่า การที่เรารู้จักสังเกตบรรยากาศที่รองรับมีอานิสงส์เยอะแยะมากมาย และบรรยากาศ ของสภาพจิตตรงนี้คือสิ่งที่เราเป็น ถ้าจิตเรามีบรรยากาศแบบไหนรองรับอยู่ เราก็จะเป็นคนที่มีจิตใจแบบ นั้น ถ้าเรามีบรรยากาศของความสงบรองรับ เราก็จะเป็นคนที่สงบ จะเดินจะยืนจะพูดก็อยู่ในความสงบ พูดอย่างสงบ ความคิดเป็นระเบียบ เมื่อไหร่ที่เรามีบรรยากาศของความสุขรองรับ เราก็จะเป็นคนที่มีจิตใจ เมตตา มีความสุขห่อหุ้มหล่อเลี้ยงอยู่ตลอดเวลา...ทั้งข้างในข้างนอก นั่นคือสิ่งที่เราเป็น เราจะเห็นว่าเรา ปฏิบัติธรรมเพื่อเป็นคนที่มีความสุข หรือเพื่อเป็นคนที่มีจิตใจเป็นอย่างไร นี่คือการพัฒนาจิตตัวเอง
ยิ่งถ้าเราเปลี่ยนจิตตรงนี้ได้จนเป็นปกติ ที่บอกว่าการที่ตัดกิเลสบางอย่างให้หายไป จิตเราเปลี่ยน เป็นอีกอย่างหนึ่ง กิเลสตรงนั้นไม่เกิดอีกแล้วนี่ เราเป็นคนที่มีจิตใจอย่างไร ? ตรงนี้สาคัญอย่างหนึ่งที่ บอกว่า จิตที่มีความสุข มีความผ่องใส มีความสงบขึ้นแล้ว ถ้าเราคิดอะไรจากพื้นฐานของจิตที่ดีมีเมตตา ตรงนี้ มุมมองความคิดในเร่ืองราวท่ีเกิดขึ้นของเราจะต่างไป แต่เมื่อไหร่ที่เราคิดด้วยจิตที่ไม่มีความสงบ ไม่มีบรรยากาศรองรับ ไม่มีความสุข ลองดูว่า มุมมองความคิดของเราเป็นอย่างไร ? “มุมมองความคิด” ตรงนี้คืออะไร ? นั่นคือตัวทิฏฐิ ทิฏฐิหรือปัญญาความเข้าใจความเห็นของเราว่าเราจะเห็นมุมไหนเป็น อย่างไร
ทนีี้การทมี่บีรรยากาศกจ็ะทาใหเ้รามองอะไรไดก้วา้งเพราะความรสู้กึเรากวา้งมองอะไรใหก้วา้งๆๆ มองอะไรใหร้ อบดา้ น ไมใ่ ชแ่ คข่ า้ งหนา้ อยา่ งเดยี ว อนั นกี้ ค็ อื จดุ หนงึ่ การทมี่ บี รรยากาศรองรบั นอกจากทา ให้ อารมณ์ต่าง ๆ ไม่กระทบไม่บีบคั้นจิตใจแล้ว ลองดูว่า ได้ประโยชน์อะไร ? ถามว่า ดูสภาพจิตตัวเองที่เป็น บรรยากาศอยู่เรื่อย ๆ รู้สึกดีไหม ? บางครั้งอาจารย์ถึงถามว่ารู้สึกยังไง รู้สึกดีไหม รู้สึกดีไหม ? บางทีโยคี ก็รู้สึกว่า ไม่น่าถามเลย ก็มันดีอยู่แล้ว มีความสุข มันใส สบายมากอยู่แล้ว แต่ความหมายก็คือว่าดีอย่างไร รู้สึกดีแล้วควรทาอย่างไรต่อ ?
เหมือนที่พระพุทธเจ้าเคยถามภิกษุว่า เมื่อเห็นความเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตาแล้ว เธอจะสาคัญ ความข้อนั้นเป็นไฉน จะเข้าใจว่าอย่างไร จะให้ความสาคัญในแบบไหน จึงถามว่า ควรหรือที่จะยึดว่าเป็น ของเรา... ควรหรอื ทจี่ ะยดึ วา่ เปน็ ของเราในเมอื่ เขาเปน็ แบบนขี้ องเขาอยู่ และเมอื่ เปน็ แบบนแี้ ลว้ สบายอยา่ ง นี้ ควรที่จะยึดอะไรอีก ? ที่ผ่านมาเรายึดรูปนามขันธ์ห้าแล้วเป็นอย่างไร ? แล้วตอนนี้เห็นแบบนี้แล้ว ควร ยึดหรือควรที่จะอยู่อย่างไม่มีตัวตน มีบรรยากาศรองรับดีกว่า ? นี่คืออย่างหนึ่ง การรู้ถึงคุณค่าของจิตที่ ดีตรงนี้ เราพัฒนาจิตให้ดีขึ้นแล้วให้ใสขึ้นสะอาดขึ้นแล้ว ถ้าเราไม่พิจารณาถึงสภาวธรรมที่กาลังปรากฏ ตรงนี้เป็นตัวตั้ง บางครั้งก็จะถอยกลับมา จิตก็หดสั้นลงมา ที่บอกว่าอาศัยความเคยชิน
การทเี่ รามบี รรยากาศรองรบั อยเู่ นอื ง ๆ ลองพจิ ารณาดนู ะ มคี า ทอี่ าจารยม์ กั จะยกขนึ้ มาพดู เสมอวา่ เมอื่ ความรสู้ กึ ของเรากวา้ งจนเปน็ บรรยากาศ กลนื เขา้ กบั บรรยากาศธรรมชาติ ถามวา่ บรรยากาศธรรมชาติ ตรงนี้ปฏิเสธต้นไม้ต้นไหน ปฏิเสธอาคารหลังไหน ปฏิเสธอะไรบ้าง ? ถ้าความรู้สึกเราไม่ปฏิเสธอะไร แล้ว กวา้ งจนเปน็ บรรยากาศ กลนื เขา้ กบั บรรยากาศ รสู้ กึ ดไี หม ดอี ยา่ งไร ? ทา แบบนบี้ อ่ ย ๆ พจิ ารณาอยเู่ นอื ง ๆ ใหเ้ หน็ ถงึ ความเปน็ จรงิ ทเี่ กดิ ขนึ้ นคี่ อื การรคู้ ณุ คา่ ของจติ ทพี่ ฒั นาขนึ้ เราปฏบิ ตั มิ าทา ใหจ้ ติ เปน็ อยา่ งนแี้ ลว้ ดี


































































































   47   48   49   50   51