Page 42 - พระอาจารย์เทศน์เนื่องในโอกาสวันสำคัญทางพุทธศาสนา
P. 42
38
ค่อย ๆ ค่อย ๆ เขยิบ ค่อยพิจารณาไป
มี “เจตนา” ที่จะรถู้ ึงความว่าง ว่างจากตัวตน กลายเป็นว่ามีเจตนา ที่จะรู้ถึงความเป็นคนละส่วนของรูปนาม เป็นการเพิ่มปัญญา เป็นการตัด อวิชชาไปในตัว “ปัญญามีลักษณะตัด” ภาษาในอภิธรรมน่าจะใช้อย่างนั้น ปัญญามีลักษณะตัด - เมื่อมีปัญญาเกิดขึ้นเมื่อไหร่ ก็จะตัดอวิชชาดับไป เปรยี บเหมอื นไฟกบั ความมดื เมอื่ แสงสวา่ งขนึ้ มาความมดื กห็ ายไป ปญั ญา จึงเปรียบเหมือนแสงสว่าง ความมืด ความเข้าใจผิด ความหลง ความไม่รู้ ก็หายไป ถ้าย้อนกลับมาถึงความทุกข์ เหตุให้เกิดทุกข์ วิธีปฏิบัติถึงความ ดบั ทกุ ข์ คอื ศลี สมาธิ ปญั ญา หรอื มรรคมอี งคแ์ ปด กม็ าถงึ เรอื่ ง สติ สมาธิ ปัญญา
ทีนี้ เราเริ่มจากอะไรก่อน ? ปฏิบัติเราก็เริ่มจากศีลก่อน มาถึงก็ กราบพระ สมาทานศีล วิรัติตัวเอง เราจะสารวมกาย วาจา ใจ ให้อยู่ใน ระเบียบ สารวมกาย - การขยับ การเคลื่อนไหว ไม่ให้วุ่นวาย ไม่ให้เกิด โทษต่อตัวเองและผู้อื่น สารวมวาจา - ไม่ใช้คาพูดที่ไม่ดี พูดเพราะ พูดดี พูดหวาน ไม่พูดส่อเสียด ไม่พูดคาหยาบ ไม่พูดเพ้อเจ้อ ไม่พูดโกหก แต่ พอสนทนามาก ๆ บางทมี นั กห็ ลดุ ไป เรากไ็ มไ่ ดพ้ ดู โกหกหรอกแตเ่ พอ้ เจอ้ ไปนิดหน่อย เจตนาเราดีแต่คาพูดเราอาจจะกระด้างไปนิดหนึ่ง บางที พูดสนุก ๆ บางทีก็ส่อเสียดไป... ยากมากนะวจีกรรมนี่! เพราะฉะนั้น เฉย ไว้สบายกว่าเยอะ พูดไปบางทีก็เสีย
อาจารย์ระวังมาก นี่กลายเป็นคนพูดมากเพราะโยคีนี่แหละ สมยั กอ่ นพดู นอ้ ยมากเลย ไมถ่ ามไมพ่ ดู เหมอื นจะถามคา ตอบคา ทา่ นแม่ ครูถามปุ๊บก็ตอบเท่าที่ตอบ เพราะไม่กล้าตอบมาก ทาไมถึงไม่ตอบยาว ? ไม่รู้จะใช้คาไหนไปตอบ เราไม่รู้ภาษา พูดไม่ถูก รู้แต่ว่าเป็นอย่างนี้ จะ
