Page 43 - พระอาจารย์เทศน์เนื่องในโอกาสวันสำคัญทางพุทธศาสนา
P. 43
ตอบปุ๊บต้องหาคาอยู่นานเลย หาไม่ได้ก็เงียบไปนาน ก็เลยพูดไม่เป็น ไม่มีคาพูด... จนท่านแม่ครูซื้อพจนานุกรมมาให้ เอ้า! ลองดู เปิดอ่านดู บางทีไม่เข้าใจหรอก เปิด ๆ อ่านไป อ่านไปสักพักเราก็ย้อนกลับมาดู แล้ว เราพูดทุกวันนี้คาไหนบ้างที่ไม่มีอยู่ในพจนานุกรม แล้วทุกวันนี้เราพูดกัน ไม่เข้าใจหรืออย่างไร เราพูดแล้วเขาฟังไม่รู้เรื่องหรือเปล่า คืออ่านมาแล้ว ก็ทบทวน
แล้วมีคาไหนในพจนานุกรมที่เขาไม่ค่อยได้ใช้กัน ใช้น้อยมาก แตก่ ย็ งั เกบ็ เอาไวอ้ ยู่ ? คอื ภาษาวรรณกรรม ถา้ เราพดู กนั ภาษาวรรณกรรม กาพย์ โคลงต่าง ๆ นี่โอโห! น่าสนุกนะ ต่อกันเป็นคากลอนไป ก็คงเหมือน กับเพลงฉ่อยมั้ง... ก็เลยรู้สึกว่าเริ่มมีภาษามีคาพูดมากขึ้น คอยฟังคนอื่น เขาพูดกัน ก็ใช้แบบนั้น ทีนี้ก็ใช้สภาวธรรมนี่แหละ เวลาปฏิบัติธรรมแล้ว ท่านแม่ครูถาม รู้สึกอย่างไร ? อาการเกิดดับเป็นอย่างไร ? “รู้สึกอย่างไร” มีสองอย่าง สภาพจิตรู้สึกอย่างไร สภาพจิตใจเป็นอย่างไร รู้สึกนิ่มนวล อ่อนโยน มีความสุข มีความสงบ
ขณะที่เห็นว่าจิตเปลี่ยนเป็นจิตที่นุ่มนวลอ่อนโยนสงบแล้ว รู้สึก อย่างไร ? ท่านถามซ้าอีก รู้สึกอย่างไร ? โอ! รู้สึกดี รู้สึกว่าจิตดวงนี้ดี มาก ๆ เลย รู้สึกว่าสติมีกาลัง รู้สึกว่าทาให้จิตเรามั่นคง รู้สึกว่าอารมณ์ กระทบน้อย รู้สึกว่าอายุอารมณ์มันสั้นลง เรารู้สึกว่าเห็นอะไรแล้วอายุ อารมณม์ นั สนั้ ลง... โอ! รสู้ กึ เหมอื นกนั นะ ใชค้ วามรสู้ กึ แบบนรี้ บั รอู้ ารมณ์ ต่อไป ยิ่งใช้ความรู้สึกที่สงบ ใช้ความรู้สึกที่ว่าง ใช้ความรู้สึกที่สุขรับรู้ อารมณต์อ่ไปยงิ่รสู้กึสบายมากขนึ้พอใหด้ทูคี่วามรสู้กึตอ่เนอื่งพอยงิ่จบั ที่ความรู้สึก จากที่สงบอยู่ ยิ่งสงบมากขึ้น หนาแน่นขึ้น ความรู้สึกที่สงบมี พลังมากขึ้น
39
