Page 425 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 425
401
แบบนี้เคยเจอมาแล้ว จะแก้ปัญหาได้ง่าย เพราะฉะนั้น การปฏิบัติเราจึง ต้องควบคู่กัน อาการเกิดดับกับความคิด จริง ๆ แล้วอาจารย์รู้สึกว่าธรรมะ ที่เกิดขึ้น สภาพจิตที่ดีที่เปลี่ยนไป ทาให้มุมมองต่าง ๆ ของเราเปลี่ยนไป
การเกิดอย่างหนึ่งก็คือ “การเกิดในธรรมะ” มีอยู่อย่างหนึ่ง สังเกต นะ เหมือนเราเกิดใหม่จริง ๆ เปลี่ยนเป็นคนใหม่จริง ๆ เหมือนมีชีวิตใหม่ เหมือนได้เกิดใหม่ คาว่า “เกิดใหม่” นี่สาคัญมากนะ ชีวิต ๆ หนึ่งที่เราได้เกิด ขึ้นมาเป็นมนุษย์ มีคุณค่าแค่ไหน พอเราเกิดมาบนโลกใบนี้ ชีวิตนี้มีค่ากับ เรามาก อะไรก็ไม่สาคัญเท่ากับชีวิตตรงนี้ แล้วการเกิดในทางธรรม พอ ธรรมะเปลี่ยน ชีวิตของเรามันไม่ใช่เปลี่ยนแค่ชาติเดียวภพเดียว การเกิด เป็นคนยังเกิดอีกหลายภพชาติ แต่การเกิดใหม่ทางธรรมนี่ ภพชาติที่จะเกิด ต่อไปน้อยลง มันตัดวิบาก ตัดกรรม ตัดอกุศลที่จะตามมาเยอะแยะ...
อาจารย์ยังรู้สึกว่าเป็นชีวิตใหม่ที่สาคัญ พิเศษ! ถ้าเรารู้ค่าของ ธรรมะ ของชีวิตใหม่ที่เกิดขึ้น เราควรจะทาอย่างไร ? ควรจะถนอมเขา อย่างไร ? รักษาชีวิตใหม่ที่ดีอย่างไร ? ชีวิตเกิดใหม่ที่มันดี ทาอย่างไรให้ดี ยิ่งขึ้น ? อันนี้เป็นสิ่งที่เราต้องทบทวน ถ้าเรามองข้าม ถ้าอยู่แบบเดิม ๆ ไม่ ยอมทิ้งภพชาติเดิม เราก็จะบอกตัวเองว่า เมื่อก่อนเราเคยเป็นอย่างนี้ เราก็ จะเป็นอย่างนั้น... อย่าคิดอย่างนั้น! เมื่อก่อนเคยเป็นอย่างนั้น อะไรที่ไม่ดี ตอนนี้เราต้องทาให้ดีขึ้น
วันก่อนยังพูดกับพระ เมื่อกี้ก็เล่าสู่กันฟังนั่นแหละ ทุกคนก็เป็นครู ซึ่งกันและกัน เวลาเขาบอกเขาเตือนก็ถือว่าเป็นครู ครูสอนลูกศิษย์ สอน ด้วยความปรารถนาดี อยากให้ลูกศิษย์รู้ อยากให้ลูกศิษย์ดี เพราะฉะนั้น ใครก็ตามที่บอกเรา ก็ถือว่าปรารถนาดีต่อเรา ถ้าเขาติเรา ก็ถือว่าปรารถนา ดีต่อเรา ถือว่าเขาเป็นครู ถ้าเขาติเรา เราอย่าไปดุเขานะ ดุครูไม่ได้ บาป! ใคร ที่ว่าครู อตัญญู! คิด ๆ ดูแล้ว พอเราคิดอย่างนี้ก็กลายเป็นว่าสงบดี
