Page 466 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 466
442
ดี ๆ เพราะฉะนั้น ตอนที่มีชีวิตอยู่ เราก็พูดดีทาดีกับท่าน เพื่อให้ท่านสบายใจ เมื่อจากไปก็ทาบุญอุทิศส่วนกุศลให้ อย่างเราปฏิบัติธรรม เราอุทิศส่วนกุศล แผ่เมตตาไปให้ ถ้าไม่ได้อยู่ใกล้กันก็อุทิศส่วนกุศลไปให้ ถึงแม้ท่านจะไปเกิด แล้วก็ตาม แต่ความระลึกถึงกันอยู่ก็ยังมี นั่นแหละคือความดี
เขาบอกว่าการเป็นลูกของคนเราก็จะมีอยู่สามอย่าง หนึ่ง เป็นกุลบุตร กุลธิดา เจริญรอยตามพ่อแม่ สอง ก็เป็นอวชาตบุตร สาม ก็เป็นอภิชาตบุตร อวชาตบุตร บุตรที่แย่กว่าพ่อแม่ พ่อแม่ทาดี สอนให้ทาดี ก็ไม่ยอมทา ชอบ ทาในสิ่งที่ไม่ดี ทาในสิ่งที่นามาซึ่งความทุกข์ กุลบุตรก็คือ พ่อแม่ทาดีก็ ทาตาม พ่อแม่ชวนทาบุญก็ทาตาม พ่อแม่ชวนปฏิบัติธรรมก็ปฏิบัติตาม ปฏิบัติด้วย เจริญรอยตามพ่อแม่ ส่วนอภิชาตบุตร ให้ดีกว่าพ่อแม่ หรือให้ ดีกว่าแม่
บางคนแม่พาเข้าวัด พาไปทาบุญทุกวันสาคัญทางศาสนา แล้วเกิด ความศรัทธาในศาสนา พ่อแม่ไม่ปฏิบัติธรรม แต่ลูกชอบปฏิบัติธรรม และ ทาได้ดีกว่าพ่อแม่ นั่นน่ะเป็นอภิชาตบุตร ดีกว่าพ่อแม่ บางคนพ่อแม่ไม่ ชอบเข้าวัดหรอก ไม่อยากไปเจอพระ กลัวพระบ้าง อายพระบ้าง เกลียด พระบ้าง ด้วยเหตุผลต่าง ๆ นานา แต่ว่าลูกชอบ ได้ฟังธรรมะ เกิดความ ศรัทธาในธรรมแล้วก็ออกบวช เมื่อออกบวชแล้วจะทดแทนพ่อแม่อย่างไร ? ตรงนี้แหละเป็นสิ่งสาคัญ ด้วยอานิสงส์ของการบวช เขาบอกว่าบวชแล้วทาให้ พ่อแม่ได้ขึ้นสวรรค์ ถ้าเป็นพระก็ให้พ่อแม่เกาะชายผ้าเหลืองขึ้นสวรรค์
เพราะฉะนั้น การที่จะตอบแทน นอกจากเข้าวัดแล้ว ชี้ทางให้จิต ท่านเป็นกุศลมากขึ้นได้ นั่นเป็นการช่วยที่ดี ปฏิบัติธรรมได้ด้วยก็เป็นสิ่ง ที่ดี เป็นการตอบแทนอย่างหนึ่ง บางครั้งใช้เวลานานกว่าลูกหลานจะได้ ตอบแทนพ่อแม่ แม้แต่พระสารีบุตรเองกว่าที่จะไปช่วยแม่ได้ก็ใช้เวลานาน ใกล้จะดับขันธ์แล้ว ไปช่วยให้แม่ได้ศรัทธาในธรรม ศรัทธาในศาสนา จนเมื่อ เห็นเทวดามากราบมาไหว้พระสารีบุตรจึงรู้ได้ว่าลูกของตัวเองไม่ธรรมดา จึง
