Page 465 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 465
441
เท่านั้นเอง ลองสังเกตดูนะ เป็นไงบ้างคุณโยมนั่งเก้าอี้นั้นน่ะ ฟังทันไม่ทัน ? ฟังไม่ทันนะ ไม่เป็นไร เดี๋ยวค่อยว่ากัน หมดเวลาแล้ว เดี๋ยวพักกันก่อนนะ เพราะฉะนั้น ช่วงนี้ก็ขอจบไว้แต่เพียงเท่านี้ก่อน
วันที่ ๑๑ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๖
พรุ่งนี้เป็นวันแม่แล้วนะ ทุกคนก็จะได้ระลึกนึกถึงคุณของแม่ที่ให้ กาเนิดและถือโอกาสได้ตอบแทน บางคนก็โทรศัพท์ไปคุยกับแม่บ้าง แม่ก็ โทรศัพท์คุยกับลูกบ้าง ระลึกถึงกันด้วยความรู้สึกดี ๆ ความเมตตา จริง ๆ แล้วบ้านเรามีวันแม่เพื่อเป็นเครื่องหมายที่ดีให้เราได้ระลึกถึงผู้มีพระคุณที่ ให้เราได้เกิดมา ใครจะรู้ซึ้งถึงคุณค่าของความเป็นแม่มากเท่าไหร่ ใครจะรู้ ถึงค่าของชีวิตมากเท่าไหร่ ใครรู้ถึงคุณค่าของการเกิดนี้สาคัญแค่ไหน ถ้าเรา รู้ว่าการได้เกิดมาเป็นมนุษย์เป็นสิ่งสาคัญเป็นสิ่งที่ดี เราก็จะนึกถึงได้ว่าคน ที่ให้เราเกิดคือใคร เราเกิดมาจากไหน...
ไม่มีใครเข้าใจได้มากเท่ากับคนที่เป็นลูกแล้วกาลังเป็นแม่ ก็จะ เข้าใจคาว่า “แม่” เป็นอย่างไร คนที่เป็นลูกแล้วเคยเป็นแม่ ก็จะเข้าใจคาว่า “แม่ที่รักลูก” นั้นมากมายแค่ไหน แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ถ้าเราพิจารณา ไม่ว่า จะเห็นว่าแม่รักเรามากแค่ไหนก็ตาม อย่างหนึ่งที่เรารู้ได้ชัด แม่ให้ชีวิตเรา เกิดมา ไม่ว่าจะยังมีชีวิตอยู่ในปัจจุบันหรือว่าจากไปแล้วก็ตาม เมื่อเราระลึก ถึงความดี นึกถึงบุญคุณที่ท่านได้ให้กับเรา ให้เราได้เกิดมา แล้วจะทาดี อย่างไรเพื่อตอบแทน ?
ตอนที่มีชีวิตอยู่เราทาอะไรได้ก็ทาไป เมื่อห่างไกลกันจากกันไปแล้ว ก็ระลึกถึงกัน ไม่ว่าจะจากกันโดยยังมีชีวิตอยู่ หรือจากกันโดยที่ไม่มีโอกาส ได้เจอกันอีก จากโลกนี้ไปแล้วก็ตาม แต่ความรู้สึกถึงความดีที่ท่านได้ให้ไว้ กับเรา ดูแลเราจนเราเติบโต นั่นเป็นสิ่งสาคัญ มีความกตัญญู มีความรู้สึก
