Page 55 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 55
31
ตามคาสั่งสอนอันยิ่งใหญ่ของพระผู้มีพระภาคเจ้า สาหรับผู้ที่แสวงหาทาง พ้นทุกข์ ธรรมะที่พระพุทธองค์ทรงสอนนั้นก็มีหลายอย่าง แปดหมื่นสี่พัน พระธรรมขันธ์ หรือแปดหมื่นสี่พันข้อ แปดหมื่นสี่พันเรื่องที่รวบรวมได้ ผู้ที่ รวบรวมคือใคร ก็คือพระสงฆ์นั่นแหละ หลังจากทาสังคายนากัน รวบรวม มาได้แปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์ แต่นอกนั้นก็ยังมีอยู่
ผู้ที่แสวงหาทางหลุดพ้น หาทางดับทุกข์ เพื่อละกิเลสของตัวเอง จาเป็นต้องรู้ทั้งแปดหมื่นสี่พันเรื่องหรือเปล่า จาเป็นต้องรู้ทั้งแปดหมื่นสี่พัน พระธรรมขันธ์หรือเปล่า ตอบว่า “เปล่า” ตอบเอง.. อาจารย์ตอบเอง เพราะ อะไร เพราะว่าคนเรามีปัญหาที่แตกต่างกัน ธรรมะอันไหนข้อไหนที่ช่วยแก้ ปัญหาเราได้ ก็ใช้ธรรมะข้อนั้นเรื่องนั้นแหละ บางคนไม่ต้องรู้ทั้งหมด มี ตัวอย่างไหม “มี” เหมือนพระจูฬปันถก อ่านหนังสือไม่ออก จาธรรมะไม่ได้ เลย แต่ก็สามารถหลุดพ้นได้ ด้วยใช้นิมิตธรรม ปฏิบัติได้ จาธรรมะทุกข้อ ไม่ได้ ไม่ได้สักข้อด้วยซ้า แต่สามารถเข้าถึงธรรมะได้
เพราะฉะนั้น การที่เราจะปฏิบัติธรรมเพื่อความพ้นทุกข์ เพื่อความ หลุดพ้นนั้น ท่านจะย่อธรรมะหลัก ๆ สาคัญในแนวทางการปฏิบัติ ก็คือสติ ปัฏฐาน ๔ สติปัฏฐาน ๔ ย่อลงมาแล้ว มีการกาหนดรู้กายในกาย รู้เวทนา ในเวทนา ดูจิตในจิต และรู้ธรรมในธรรม นี่คือแนวทางในการปฏิบัติที่จะ เป็นไปเพื่อความดับทุกข์
ทีนี้การกาหนดรู้กายในกาย ดูจิตในจิต ดูเวทนาในเวทนา และ กาหนดรู้ธรรมในธรรมนั้น ควรจะพิจารณาในลักษณะอย่างไร อันนี้เป็นราย ละเอียดที่เพิ่มขึ้นมาว่า การกาหนดรู้กายในกายกาหนดอย่างไร แล้วตรงที่ ว่ากายในกายมีลักษณะอย่างไร กายในกายคืออะไร
“กายในกาย” อย่างหนึ่งก็คือ อาการของลมหายใจเข้าออก เวลาเรา นั่งปฏิบัติกรรมฐาน เจริญสติกรรมฐานต้องมีอารมณ์หลักให้กับจิต มี อารมณ์หลักให้จิตเราตามรู้ เพราะอะไร เพราะจิตเรานั้นโดยธรรมชาติแล้ว
