Page 6 - ธรรมปฏิบัติ 2

คานา พระอาจารย์ประเสริฐผู้เป็นที่รู้จักในวันน้ี
ย้อนอดีตบนเส้นทางของการแสวงหาสัจธรรมในชีวิตสมณเพศ ของพระอาจารย์ประเสริฐ ในการแสวงหาธรรมอันยิ่งในพระพุทธศาสนา กับ การเข้าถึงธรรมในอภิธรรมซ่ึงเป็นธรรมอันลึกซ้ึง เป็นบรมธรรม แต่สามารถ เข้าถึงธรรมนี้ได้จากการปฏิบัติ ว่าโดยสภาวะของอภิธรรม เป็นธรรมอันย่ิง เป็นปรมัตถธรรม เป็นบรมธรรมอันสูงสุด สามารถเห็นแจ้งได้จากการปฏิบัติ ไม่ใช่จากการคิด
เมื่อปี ๒๕๓๖ ที่จังหวัดตรัง ท่านแม่ครูนราวรรณ กุลธรชุติภาส ผู้ก่อตั้งสานักวิปัสสนาพัฒนาทางจิต และผู้เป็นศิษย์พระอาจารย์ใหญ่ (พระอาจารย์ ดร.ภัททันตะ อาสภมหาเถระ ธัมมาจริยะ อัคคมหา- กัมมัฏฐานาจริยะ) ได้บอกกล่าวแก่โยคีในสานักวิปัสสนาพัฒนาทางจิตไว้ว่า “ถ้ามีพระองค์เล็ก ๆ มา ให้รับไว้”
ในปี ๒๕๓๖ ท่ีจังหวัดศรีสะเกษ ในพรรษาท่ี ๓ พระอาจารย์ประเสริฐ ฐานงฺกโร แห่งวัดบ้านด่าน อ.ขุนหาญ เริ่มคิดทบทวนชีวิตในสมณเพศ กับ กิจวัตรในแต่ละวัน ว่าบวชเพื่ออะไร หลังจากเสร็จกิจรับนิมนต์เพื่อสวด ในแต่ละวัน สวดเสร็จญาติโยมถวายซอง แล้วท่านก็กลับวัด “เราได้อะไร คนฟังได้อะไร มันไม่ใช่เป้าหมายของการบวช ถ้ายังเป็นอยู่อย่างนี้ คงอยู่ ไม่ได้นาน”