Page 71 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 71
47
ก่อนที่จะเจออะไร ควรจะเจออะไรก่อน เราต้องปฏิบัติให้เจอกับ ธรรมะก่อน ให้หาใจของตัวเองให้เจอ หาความว่างให้เจอ หาความสงบให้ เจอ หาความหลุดพ้นให้เจอ หลังจากนั้นจะเจออะไรไม่สาคัญแล้ว หลังจาก นั้นจะเจออะไรก็ไม่สาคัญ เท่ากับเจอความหลุดพ้น เจอนิพพาน เจอความ พ้นทุกข์ อันนี้เป็นสิ่งสาคัญมาก ๆ เพราะฉะนั้น ธรรมะจึงเป็นสิ่งสาคัญ สาหรับชีวิตของเรา
ธรรมะที่พระพุทธองค์ทรงตรัส นามาแสดงมาสอนให้กับสาวก ทั้งหลายได้ปฏิบัติตามจึงเป็นสิ่งสาคัญมาก ๆ เพราะพระองค์ได้ปฏิบัติ ได้ ทาให้เห็น ทาให้ดู อยู่ให้เห็น ให้เราได้เจริญรอยตามแล้ว เพราะฉะนั้น วัน นี้ที่บอกว่าเป็นวันสาคัญ เป็นวันสาคัญทางพระพุทธศาสนา เป็นวันสาคัญ อย่างยิ่ง เป็นวันเกิดของพระพุทธเจ้า และอีกวันหนึ่งคือ เป็นวันที่พระพุทธ องค์ทรงชนะมาร ชนะมารแล้วได้บรรลุธรรม ได้บรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณ ได้บรรลุธรรมเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และนาธรรมเหล่านั้นมาประกาศให้ เราซึ่งเป็นผู้ปฏิบัติตาม ได้ศึกษา ได้เรียนรู้
ผู้ที่มานั่งอยู่ที่นี้ ทุกคนมีความปรารถนาที่จะพ้นทุกข์ เพราะฉะนั้น เมื่อเป็นอย่างนั้นแล้ว เราระลึกถึงพระพุทธเจ้าเป็นที่ตั้ง ทุกครั้งที่มีเวทนา ทุกครั้งที่มีอุปสรรคปรากฏขึ้นมา ในขณะที่เราปฏิบัติธรรม ขอให้ระลึกถึง พระพุทธเจ้าในวันนี้ว่า พระองค์ได้ทรงต่อสู้กับพญามารกองทัพใหญ่ แล้ว พระองค์ก็อาศัยบุญบารมีที่ได้ทามานั้น สู้กับพญามาร ไม่ได้ใช้อิทธิฤทธิ์อะไร เลย แคอ่ า้ งถงึ บารมที พี่ ระพทุ ธเจา้ ทา นนั่ คอื “บญุ ฤทธ”ิ์ บารมที ที่ า มาปราบมาร
เพราะฉะนั้น เราก็เหมือนกัน เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเรามีบารมี หรือ ไม่มีบารมี ในอดีตชาติเราสร้างบารมีอะไรมาบ้าง เราอาจจะระลึกไม่ได้ จาไม่ ได้ หรือระลึกชาติไม่ได้ เราก็อ้างถึงความดีต่าง ๆ ที่เราได้ทามานั่นแหละ ไม่ ว่าจะศีลที่เราเคยรักษา บุญกุศลที่เราได้ทา ทานที่เคยให้ หรืออานิสงส์จาก การปฏิบัติธรรมที่เรากาลังทาอยู่ นั่นล่ะ..อ้างถึงตรงนั้น อ้างถึงบารมีต่าง ๆ
