Page 74 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 74
50
แล้ว ทุกคนก็รู้ความเป็นมาความเป็นไป พระพุทธเจ้าตรัสแสดงธรรมเรื่องธัมมจักกัปปวัตตนสูตร ความเป็น
ไปของธรรม แล้วก็ตรัสเรื่องความเป็นอนัตตาของรูปนามขันธ์ ๕ อันนี้ สภาวธรรมที่สาคัญก็คือ “ความเป็นอนัตตา” เพราะฉะนั้น เรามาพิจารณา สภาวธรรมที่เกิดขึ้นข้างหน้าเรา เรามาปฏิบัติธรรมเพื่อเป็นการบูชาพระผู้มี พระภาคเจ้า การปฏิบัติบูชาพระธรรม สานต่อสภาวธรรมที่เราเคยปฏิบัติ
เรมิ่ นงั่ หลบั ตา กา หนดอาการของลมหายใจเขา้ ออก รกู้ ารเปลยี่ นแปลง ของการเกิดดับของลมหายใจ ที่เขาเรียกว่า “ดูกายในกาย ดูจิตในจิต ดูเวทนา ในเวทนา ดูธรรมในธรรม” สภาวธรรมที่เกิดขึ้นกับจิตกับใจของเราขณะนี้ว่า เป็นอย่างไร มีอาการเปลี่ยนแปลงอย่างไร
การดูกายในกาย อย่างที่บอกแล้วว่า การพิจารณาดูลมหายใจเข้า ออกอย่างหนึ่ง ดูอาการเคลื่อนไหวของท้องอย่างหนึ่ง รู้อาการเต้นของหัวใจ อย่างหนึ่ง นั่นคือสภาวะของกายในกายที่เกิดขึ้น “อาการของกายหรือของรูป ที่ปรากฏขึ้นเฉพาะหน้าเราขณะนี้ที่เรากาลังพิจารณาอยู่”
อาการของกายหรือของรูปที่กาลังปรากฏอยู่ต่อหน้าเราขณะนี้ก็มี สองส่วน หนึ่งก็คือ เป็นรูปบัญญัติที่เรารู้ว่าเรากาลังนั่งอยู่ มีความเป็นตัว มีรูปร่าง เป็นกลุ่มก้อน ตรงนี้เรียกว่า “รูปบัญญัติ” อาการของลมหายใจเข้า ออกที่เป็นเส้น เป็นกลุ่มเป็นก้อน อันนี้เขาเรียกว่ารูปบัญญัติ ซึ่งเป็นอาการ ของรูปเรา อาการต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นตามร่างกาย เป็นกลุ่มก้อน นั่นก็จัดเป็น รูปบัญญัติ
ทีนี้การพิจารณาสภาวธรรม การดูรูปบัญญัติ เราก็ยังต้องรู้อาการเกิด ดับของรูป ของการเปลี่ยนแปลงของลมหายใจเข้าออก ถ้าเราพิจารณาการดู กายในกายให้ละเอียดยิ่งขึ้น เพิกรูปบัญญัติ เอาความรู้สึกว่าเป็นรูปร่างของ ลมหายใจหายไป ความรู้สึกว่าเป็นตัวหายไป เหลือแต่ความว่างเปล่า กับ อาการเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้น หรืออาการเกิดดับที่กาลังเป็นไปอยู่ ตรงนั้นจะ
