Page 95 - ธรรมปฏิบัติ 2

71
ก็ให้ตั้งใจและเลือกให้ดี อย่างพวกเรานี่รู้สึกจะเลือกกันทุกคนแล้ว เลือกจะ ไปสู่แนวทางที่ไม่ต้องเวียนว่ายตายเกิด เลือกที่เจริญรอยตามพระพุทธเจ้า เลือกที่จะทาในสิ่งที่เป็นไปเพื่อความดับทุกข์อย่างสิ้นเชิง คือการปฏิบัติธรรม เข้าถึงมรรคผลนิพพาน
การที่จะเข้าถึงมรรคผลนิพพานตรงนั้นได้ ก็ต้องอาศัยปัญญา พิจารณา กาหนดรู้อยู่กับปัจจุบันให้มาก รู้ถึงอาการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ของรูปนามให้ต่อเนื่อง เมื่อเราเลือกที่จะพ้นจากทุกข์ ไม่อยากกลับมาทุกข์ อีก เบื้องต้น..เพื่อรักษาจิตเราไม่ให้ทุกข์จนเกินไป ก็ให้พิจารณารู้ถึงความ ไม่มีตัวตนบ่อย ๆ การรับรู้อารมณ์อะไรก็ตาม ที่เกิดทางทวารทั้ง ๖ เกิดทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย หรือใจก็ตาม ให้พิจารณากาหนดรู้อย่างไม่มีตัวตน หรือ ให้กาหนดรู้ถึงความไม่มีตัวตนของอารมณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น ไม่ใช่ว่ากาหนดรู้ ถึงความไม่เกิดขึ้นของอารมณ์ แต่ “กาหนดรู้ถึงความไม่มีตัวตน”
สมมติว่า อย่างขณะนี้ ขณะที่นั่งอยู่นี่ ดูว่ามีตัวตนหรือเปล่า ? มี ความรู้สึกว่าเป็นเราไหม ? ถ้าเรากาหนดรู้ถึงความไม่มีตัวตน คือแยกกาย กับจิตออกจากกัน แล้วรู้ว่ารูปนี้ไม่ใช่ของเรา จิตกับกายแยกส่วนกัน รู้สึก อย่างไร ?
“เสียงที่ได้ยิน” ก็ไม่มีเราเป็นผู้ได้ยิน มีแต่จิตทาหน้าที่รู้ถึงเสียงที่ เกิดขึ้น แล้วเสียงที่เกิดขึ้นก็ไม่บอกว่าเป็นใคร ไปรู้ถึงความไม่มีตัวตนของ เสียง ไม่ใช่ไม่มีรูปร่าง รู้ถึงความไม่มีตัวตน ไม่ใช่เรา ไม่ใช่เขา เสียงก็สัก แต่ว่าเสียง ที่เกิดอยู่ในที่ว่าง ๆ “ รู้ชัดถึงเสียงที่เกิดขึ้นอยู่ในที่ว่าง ๆ” ลอง ดูว่าสภาพจิตเป็นอย่างไร
ขณะที่มี “ความคิด” เกิดขึ้น ความคิดก็ไม่มีตัวตน ไม่มีเรา ความคิด ที่เกิดขึ้น ก็ไม่ได้บอกว่าเป็นเรา รู้แต่มีความคิดเกิดขึ้น ปรากฏขึ้นในที่ว่าง ๆ แล้วสังเกตดูว่าจิตใจรู้สึกเป็นอย่างไร “ความปวด” ที่เกิดขึ้นก็ไม่ได้บอกว่า เป็นเรา รู้แต่ว่าเป็นความปวดเกิดขึ้นอยู่ในที่ว่าง ๆ ความรู้สึกกับความปวด