Page 198 - osoole-kafi-j2

‫دﺳﺖ ﭘﺴـﺮم ﻋﻠﯽ را ﮔﺮﻓﺖ و ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬او اﯾﻦ اﺳﺖ ‪ .‬ﺳـﭙﺲ ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﭼﻪ ﮐﻢ ﻫﻤﺮاه او ﻫﺴﺘﯽ ؟! )ﯾﻌﻨﯽ وﻓﺎﺗﺖ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪه ( ﭼﻮن از‬
‫ﺳﻔﺮ )ﻣﮑﻪ ( ﺑـﺎز ﮔﺸﺘﯽ وﺻـﯿﺖ ﮐﻦ و ﮐﺎرﻫـﺎﯾﺖ را ﺳﺎﻣـﺎن ده و از ﻫﺮﭼﻪ ﺧﻮاﻫﯽ ﻓﺮاﻏﺖ ﺟﻮ‪ ،‬زﯾﺮا ﺗﻮ از اﯾﺸﺎن ﺟـﺪا ﻣﯽ ﺷﻮي و‬
‫ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ دﯾﮕﺮان و ﭼﻮن ﺧﻮاﺳﺘﯽ )وﺻـﯿﺖ ﮐﻨﯽ ( ﻋﻠﯽ را ﺑﻪ ﻃﻠﺐ ﺗﺎ ﺗﻮ را )در ﺣﺎل زﻧـﺪه ﺑﻮدﻧﺖ ( ﻏﺴﻞ دﻫﺪ و ﮐﻔﻦ ﭘﻮﺷﺪ‪ ،‬زﯾﺮا‬
‫ﻏﺴﻞ دادن او ﺗﺮا ﭘﺎك ﮐﻨـﺪ و ﺟﺰ آن درﺳﺖ ﻧﺒﺎﺷـﺪ و اﯾﻦ ﺳـﻨﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﭘﯿﺶ ﺛﺎﺑﺖ ﺷـﺪه ‪ .‬و ﺑﺎﯾﺪ )ﻫﻨﮕﺎم ﻧﻤﺎز ﻣﯿﺖ ( ﺗﻮ را‬
‫ﺑﺮاﺑﺮش ﺑﺨﻮاﺑﯽ و ﺑﺮادران و ﻋﻤﻮﻫﺎﯾﺶ را ﭘﺸﺖ ﺳﺮ او ﺑﻪ ﺻﻒ ﮐﻦ و ﺑﻪ او دﺳﺘﻮر ده ﮐﻪ ‪ 9‬ﺗﮑﺒﯿﺮ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﮕﻮﯾﺪ )ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺮاي اﺣﺘﺮام‬
‫و اﻣﺘﯿﺎز ﺗﻮ ﭼﻬﺎر ﺗﮑﺒﯿﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻧﻤﺎز ﺑﺮﻣﯿﺘﻬﺎي دﯾﮕﺮ ﺑﮕﻮﯾﺪ( زﯾﺮا وﺻﯿﺖ او ﭘﺎ ﺑﺮﺟﺎ ﺷﺪه و در ﺣﺎل زﻧﺪه ﺑﻮدﻧﺖ ﻣﺘﺼﺪي ﮐﺎرﻫﺎي‬
‫ﺗﻮ ﺑﺎﺷـﺪ‪ .‬ﺳـﭙﺲ ﻓﺮزﻧـﺪاﻧﺖ زا ﮐﻪ ﺑﻌﺪ او ﻫﺴـﺘﻨﺪ ﮔﺮد آور و ﺑﻪ ﻧﻔﻊ او از اﯾﺸﺎن ﮔﻮاﻫﯽ ﺑﮕﯿﺮ و ﺧﺪا را ﻫﻢ ﮔﻮاه ﮔﯿﺮ و ﻫﻤﺎن ﺧﺪا‬

‫ﺑﺮاي ﮔﻮاﻫﯽ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ‪.‬‬

‫ﯾﺰﯾـﺪ ﮔﻮﯾﺪ‪ :‬ﺳـﭙﺲ ﻣﻮﺳـﯽ ﺑﻦ ﺟﻌﻔﺮ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم ﺑﻤﻦ ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﻣﺮا اﻣﺴﺎل ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ و اﻣﺮ اﻣﺎﻣﺖ ﺑﺎ ﭘﺴـﺮم ﻋﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﻨﺎم دو‬
‫ﻋﻠﯽ )از اﻣﺎﻣـﺎن ﮔﺬﺷـﺘﻪ ( اﺳـﺖ ‪ :‬ﻋﻠﯽ اول ﻋﻠﯽ ﺑـﻦ اﺑﯿﻄـﺎﻟﺐ و ﻋﻠﯽ دوم ﻋﻠﯽ ﺑﻦ اﻟﺤﺴـﯿﻦ ﻋﻠﯿﻬﻢ اﻟﺴـﻼم اﺳﺖ ‪ .‬ﻓﻬﻢ و ﺧﻮﯾﺸـﺘﻦ‬

‫داري و ﻧﺼﺮت و دوﺳﺘﯽ و دﯾﻦ و ﻣﺤﻨﺖ ﻋﻠﯽ اول و ﻣﺤﻨﺖ و ﺷﮑﯿﺒﺎﺋﯽ ﺑﺮ‬