Page 373 - osoole-kafi-j2

‫و ﺑﺮ ﻣﻦ ﺳـﻨﮕﯿﻨﯽ ﻣﯽ ﮐﻨـﺪ ﺗﺎ آﻧﮑﻪ ﺑﺎرﻫﺎ ﺧﺎﻧﻮاده ام در آن ﺑﺎره ﺑﻪ ﻣﻦ ﺗـﺬﮐﺮ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ وﻟﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ ﻣﺮا از رﻓﺘﻦ ﺑﺎز ﻣﯽ دارد‪،‬‬
‫ﺗﺮا ﺑﻪ ﺧﺪا و ﺧﻮﯾﺸﺎوﻧﺪي ﻣﯿﺎن ﻣﺎ ﮐﻪ ﻣﺒﺎدا از ﻣﺎ رو ﺑﮕﺮداﻧﯽ و ﻣﺎ ﺑﺪﺳﺖ ﺗﻮ ﺑﺪﺑﺨﺖ و ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﻮﯾﻢ ‪ .‬ﻣﺤﻤﺪ ﮔﻔﺖ ‪ :‬اي اﺑﺎ ﻋﺒﺪاﷲ‬
‫! ﺑﻪ ﺧـﺪا اﺑﻮاﻟﺪواﻧﯿﻖ ﯾﻌﻨﯽ اﺑﻮ ﺟﻌﻔﺮ ﻣﻨﺼﻮر در ﮔﺬﺷﺖ ‪ .‬اﻣﺎم ﺻﺎدق ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم اﻟﺴـﻼم ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬از ﻣﺮدن او ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﮑﺎر داري ؟‬
‫ﮔﻔﺖ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﺴـﺒﺐ ﺗﻮ زﯾﻨﺖ و آﺑﺮو ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﺑﺪاﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯽ راﻫﯽ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا اﻟﻮاﻟﺪواﻧﯿﻖ ﻧﻤﺮده اﺳﺖ ‪،‬‬
‫ﻣﮕﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻘﺼﻮدت از ﻣﺮدن ﺑﺨﻮاب رﻓﺘﻦ ﺑﺎﺷـﺪ‪ .‬ﻣﺤﻤـﺪ ﮔﻔﺖ ‪ :‬ﺑﻪ ﺧﺪا ﮐﻪ ﺧﻮاه ﯾﺎ ﻧﺎ ﺧﻮاه ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﻌﺖ ﮐﻨﯽ و در ﺑﯿﻌﺘﺖ ﺳـﺘﻮده‬
‫ﻧﺒﺎﺷـﯽ ‪ ،‬ﺣﻀـﺮت ﺑﺸـﺪت اﻣﺘﻨﺎع ورزﯾـﺪ‪ ،‬و ﻣﺤﻤﺪ دﺳـﺘﻮر داد اﻣﺎم را ﺑﻪ زﻧﺪان ﺑﺮﻧﺪ‪ .‬ﻋﯿﺴـﯽ ﺑﻦ زﯾﺪ ﮔﻔﺖ ‪ :‬اﮔﺮ اﻣﺮوز ﮐﻪ زﻧﺪان‬
‫ﺧﺮاﺑﺴﺖ و ﻗﻔﻠﯽ ﻧﺪارد‪ ،‬او را ﺑﻪ زﻧﺪان اﻧﺪازﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﯽ ﺗﺮﺳـﯿﻢ از آﻧﺠﺎ ﻓﺮار ﮐﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎم ﺻﺎدق ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﺧﻨﺪﯾﺪ و ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﻻ ﺣﻮل و‬
‫ﻻ ﻗﻮه اﻻ ﺑﺎﷲ اﻟﻌﻠﯽ اﻟﻌﻈﯿﻢ ﻋﻘﯿـﺪه داري ﻣﺮا زﻧـﺪان ﮐﻨﯽ ؟ ﮔﻔﺖ ‪ :‬آري ‪ ،‬ﺑﻪ ﺣﻖ آن ﺧـﺪاﺋﯿﮑﻪ ﻣﺤﻤـﺪ ﺻـﻠﯽ اﻟ ّﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ را ﺑﻪ‬
‫ﻧﺒـﻮت ﮔﺮاﻣﯽ داﺷـﺖ ﺑﺰﻧـﺪاﻧﺖ اﻓﮑﻨـﻢ و ﺑﺮ ﺗـﻮ ﺳـﺨﺖ ﮔﯿﺮم ‪ .‬ﺳـﭙﺲ ﻋﯿﺴـﯽ ﺑﻦ زﯾـﺪ ﮔﻔﺖ ‪ :‬او را در ﭘﺴـﺘﻮ ﺧـﺎﻧﻪ زﻧـﺪان ﮐﻨﯿـﺪ‪،‬‬

‫ﻫﻤﺎﻧﺠﺎﺋﯿﮑﻪ اﮐﻨﻮن ﻃﻮﯾﻠﻪ اﺳﺒﺎن اﺳﺖ )ﺧﺎﻧﻪ رﯾﻄﻪ دﺧﺘﺮ ﻋﺒﺪاﷲ اﺳﺖ (‪.‬‬

‫اﻣﺎم ﺻﺎدق ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ و‬