Page 375 - osoole-kafi-j2

‫ﺳﻠـﺦ ﺣﻮت ﺑﻄﺮف اﻣـﺎم ﺣﻤﻠﻪ ﺑﺮد و ﺑﭙﺸﺖ ﺣﻀـﺮت ﮐﻮﺑﯿـﺪ ﺗـﺎ ﺑﺰﻧـﺪاﻧﺶ اﻧـﺪاﺧﺖ و اﻣﻮال او و اﻣﻮال ﺧﻮﯾﺸﺎﻧﺶ را ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺤﻤﺪ‬
‫ﻫﻤﮑﺎري ﻧﮑﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻏﺎرت ﺑﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺳـﭙﺲ اﺳـﻤﺎﻋﯿﻞ ﺑﻦ ﻋﺒﺪاﻟﻠّﻪ ﺑﻦ ﺟﻌﻔﺮ ﺑﻦ اﺑﯿﻄﺎﻟﺐ ﮐﻪ ﭘﯿﺮﻣﺮدي ﺳﺎﻟﺨﻮرده و ﻧﺎﺗﻮان ﺑﻮد و‬
‫ﯾﮏ ﭼﺸﻢ و دو ﭘﺎﯾﺶ را از دﺳﺖ داده ﺑﻮد و او را ﺑـﺪوش ﻣﯽ ﮐﺸـﯿﺪﻧﺪ ﺣﺎﺿـﺮ ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬و ﻣﺤﻤﺪ از او ﺑﯿﻌﺖ ﺧﻮاﺳﺖ ‪ ،‬اﺳـﻤﺎﻋﯿﻞ‬
‫ﮔﻔﺖ ‪ :‬ﺑﺮادر زاده ! ﻣﻦ ﭘﯿﺮي ﺳـﺎﻟﺨﻮرده و ﻧﺎﺗﻮاﻧﻢ و ﺑﻪ اﺣﺴﺎن و ﯾﺎري ﺷـﻤﺎ ﻧﯿﺎزﻣﻨـﺪﺗﺮم ‪ ،‬ﻣﺤﻤـﺪ ﮔﻔﺖ ‪ :‬ﻧﺎﭼﺎر ﺑﺎﯾـﺪ ﺑﯿﻌﺖ ﮐﻨﯽ ‪،‬‬
‫اﺳـﻤﺎﻋﯿﻞ ﮔﻔﺖ ‪ :‬از ﺑﯿﻌﺖ ﻣﻦ ﭼﻪ ﺳﻮد ﻣﯿﺒﺮي ؟ ﺑﺨـﺪا ﮐﻪ اﮔﺮ ﻧـﺎم ﻣﺮا در ﺑﯿﻌﺖ ﮐﻨﻨـﺪﮔﺎﻧﺖ ﺑﻨﻮﯾﺴـﯽ ﺟـﺎي ﻧـﺎم ﯾﮏ ﻣﺮد را ﺗﻨﮓ‬
‫ﻣﯿﮑﻨـﻢ ‪ ،‬ﮔﻔـﺖ ‪ :‬ﻧﺎﭼـﺎري ﮐﻪ ﺑﯿﻌﺖ ﮐﻨﯽ و ﻧﺴـﺒﺖ ﺑـﺎو ﺳـﺨﻨﺎن درﺷﺖ ﮔﻔﺖ ‪ .‬اﺳـﻤﺎﻋﯿﻞ ﺑـﺎو ﮔﻔﺖ ‪ :‬ﺟﻌﻔﺮ ﺑﻦ ﻣﺤﻤـﺪ را ﻧﺰد ﻣﻦ‬
‫دﻋﻮت ﮐﻦ ‪ ،‬ﺷﺎﯾـﺪ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﯿﻌﺖ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺤﻤﺪ اﻣﺎم ﺻﺎدق ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم را ﻃﻠﺐ ﮐﺮد‪ ،‬اﺳـﻤﺎﻋﯿﻞ ﺑﺤﻀـﺮت ﻋﺮﺿـﮑﺮد‪ :‬ﻗﺮﺑﺎﻧﺖ‬
‫ﮔﺮدم ‪ ،‬اﮔﺮ ﺻـﻼح ﻣﯿﺪاﻧﯽ ﮐﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ را ﺑﺮاي او ﺑﯿﺎن ﮐﻨﯽ ﺑﯿﺎن ﮐﻦ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﺧﺪا ﺷـﺮ او را از ﻣﺎ ﺑﺎز ﮔﯿﺮد‪ .‬ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﺗﺼـﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ‬

‫ام ﺑﺎ او ﺳﺨﻦ ﻧﮕﻮﯾﻢ ‪ ،‬درﺑﺎره ﻣﻦ ﻫﺮ ﻧﻈﺮي دارد اﺟﺮا ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫اﺳﻤﺎﻋﯿﻞ ﺑﻪ اﻣﺎم ﺻﺎدق ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﻋﺮﺿﮑﺮد‪ :‬ﺗﺮا ﺑﺨﺪا آﯾﺎ ﯾﺎدت ﻣﯽ آﯾﺪ روزﯾﮑﻪ ﻣﻦ ﺧﺪﻣﺖ ﭘﺪرت ﻣﺤﻤﺪ اﺑﻦ ﻋﻠﯽ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم‬
‫آﻣـﺪم و دو ﺣﻠﻪ زرد ﭘﻮﺷـﯿﺪه ﺑﻮدم ‪ ،‬ﭘـﺪرت ﺑﻤﻦ ﻧﮕـﺎﻫﯽ ﻃﻮﻻـﻧﯽ ﮐﺮد و ﮔﺮﯾﺴﺖ ‪ ،‬ﻣﻦ ﻋﺮﺿـﮑﺮدم ‪ :‬ﭼﺮا ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮدي ؟ ﻓﺮﻣﻮد‪:‬‬

‫ﮔﺮﯾﻪ ام ﺑﺮاي‬