Page 442 - osoole-kafi-j2
P. 442
ﺷﺒﯽ از ﺷﺒﻬﺎ ﺑﺴﺘﺮ ﺣﻀﺮت را اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ وﻟﯽ او دﯾﺮ ﮐﺮد و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻫﻢ ﻧﯿﺎﻣﺪ ،اﻫﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﮕﺮان و ﻫﺮاﺳﺎن ﺷﺪﻧﺪ و ﻣﺎ را از ﻧﯿﺎﻣﺪﻧﺶ
دﻫﺸﺘﯽ ﮔﺮﻓﺖ .
ﭼﻮن ﻓﺮدا ﺷـﺪ ،آﻧﺤﻀـﺮت ﺑﻤﻨﺰل آﻣـﺪ و ﻧﺰد اﻫﻞ ﺧﺎﻧﻪ رﻓﺖ و ﻣﺘﻮﺟﻪ ام اﺣﻤـﺪ ﺷـﺪ و ﺑﺎو ﻓﺮﻣﻮد :آﻧﭽﻪ را ﭘـﺪرم ﺑﺘﻮ ﺳﭙﺮده ﺑﯿﺎور،
ﻧﺎﮔﺎه ام اﺣﻤـﺪ ﻓﺮﯾﺎد ﮐﺸـﯿﺪ و ﺳـﯿﻠﯽ ﺑﺮﺧﺴﺎرش زد و ﮔﺮﯾﺒﺎﻧﺶ را درﯾـﺪ و ﮔﻔﺖ :ﺑﺨﺪا آﻗﺎﯾﻢ ﻣﺮد ،ﺣﻀـﺮت او را ﺟﻠﻮ ﮔﺮﻓﺖ و
ﻓﺮﻣﻮد)) :ﻣﺒـﺎدا ﺳـﺨﻨﯽ ﺑﮕﻮﺋﯽ و آﻧﺮا اﻇﻬـﺎر ﮐﻨﯽ ﺗﺎ ﺧﺒﺮ ﺑﺤﺎﮐﻢ ﺑﺮﺳـﺪ(( ﺳـﭙﺲ ام اﺣﻤـﺪ زﻧﺒﯿﻠﯽ را ﺑﺎ دو ﻫﺰار دﯾﻨﺎر ﯾﺎ ﭼﻬﺎر ﻫﺰار
دﯾﻨـﺎر ﻧﺰد او آورد و ﻫﻤﻪ را ﺑﻪ اﻣـﺎم رﺿـﺎ داد ،ﻧﻪ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان )زﯾﺮا از اﻣﻮال ﺷﺨﺼـﯽ آن ﺣﻀـﺮت ﻧﺒﻮد ﺗﺎ ﻣﯿﺎن ﻫﻤﻪ وراث ﺗﻘﺴـﯿﻢ
ﺷﻮد(.
و ام اﺣﻤﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺰﯾﺪه و ﻣﺤﺮم راز اﻣﺎم ﻫﻔﺘﻢ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم ﺑﻮد ﮔﻔﺖ آن ﺣﻀﺮت روزي ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺮﻣﻮد :اﯾﻦ اﻣﺎﻧﺖ را ﻧﺰد
ﺧﻮد ﺣﻔـﻆ ﮐﻦ ،ﮐﺴـﯽ را از آن آﮔﺎه ﻧﺴﺎز ﺗﺎ ﻣﻦ ﺑﻤﯿﺮم ،ﭼﻮن ﻣﻦ در ﮔﺬﺷـﺘﻢ ﻫﺮ ﮐﺲ از ﻓﺮزﻧـﺪاﻧﻢ ﻧﺰد ﺗﻮ آﻣـﺪ و آن را از ﺗﻮ
ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺤﻮﯾﻠﺶ ده و ﺑﺪان ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﺮده ام .اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺸﺎﻧﻪ اي ﮐﻪ آﻗﺎﯾﻢ ﻓﺮﻣﻮده ﺑﻮد ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ )و داﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ او در ﮔﺬﺷﺘﻪ
اﺳﺖ ( اﻣﺎم رﺿﺎ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم آﻧﻬﺎ را از او ﮔﺮﻓﺖ و ﻫﻤﻪ را دﺳـﺘﻮر ﺧﻮد داري داد ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺧﺒﺮ رﺳﯿﺪ ،ﺳﭙﺲ ﺑﺎز ﮔﺸﺖ و ﺑﺮاي
ﺧﻮاﺑﯿﺪن ﺷﺐ ﻫﻢ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﯽ آﻣﺪ ،ﻧﯿﺎﻣﺪ ،ﺗﺎ ﭼﻨﺪ روزي ﺑﯿﺶ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﭘﺎﮐﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﺧﺒﺮ وﻓﺎت اﻣﺎم
