Page 486 - osoole-kafi-j2

‫رﻓﺖ و آﻣﺪ ﻣﻼﺋﮑﻪ از ﻧﺰد ﺧﺪاي ﺗﺒﺎرك و ﺗﻌﺎﻟﯽ ﺑﺴﻮي ﺻﺎﺣﺐ اﻻﻣﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﺑﺎبﺟﻦ ﻧﺰداﺋﻤﻪ آﯾﻨﺪ و ﻣﺴﺎﺋﻞ دﯾﻨﯽﺧﻮد را ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ و در ﮐﺎرﻫﺎيﺧﻮد ﺑﺂﻧﻬﺎ روي آورﻧﺪ‬

‫ﺑَﺎ ُب َأ ﱠن اﻟْ ِﺠ ﱠﻦ َﯾ ْﺄﺗِﯿ ِﻬ ْﻢ َﻓ َﯿ ْﺴَﺄﻟُﻮﻧَ ُﻬ ْﻢ َﻋ ْﻦ َﻣ َﻌﺎﻟِ ِﻢ ِدﯾﻨِ ِﻬ ْﻢ َو َﯾ َﺘ َﻮ ﱠﺟ ُﻬﻮ َن ﻓِﯽ ُأﻣُﻮ ِر ِﻫ ْﻢ‬
‫اااَﯾﻧﻟَﻟْ‪ْ1‬ﺣَﱠُﻠﻘﺘِﻌَﻠَِ‪َ-‬ﺒﻬﻪﺎﻮـﻟِﺑََﻟَﺎُلِﮑﻬﻌََْﻘﺘدْـﻟَُُْهﻢﻬـُْﺎﺪَُﻓَﻢوﺾََﺗَﻘأاﻧَﺎْﻌأْﻟَْﺣَََِﻌﺴلَْﺠَـﺒﺮﺻﺎـاﺎﻧَﯾِﻣَِﺎَْدﻞﺤِﻬُﯽهﺎَﺳﺑِْـََﻗَﻢﻣَﻨﺣﺎﺎﱠﺎﺘْﻌَلَُُﺪﻋﯽﮐَﻓﻨََْْرﻦَﻮُﺣَأاﯾﺖُِْﻣﻤﻟَﺘَﱠﯿﻠَﻓُِﻬﺤﯿِﻪِﱠِْﻤﻪﻢﻟﺖَﺄَِﻗﻗﺪاُﻧْﻟﻠْْﻮَﺑْﺴﱠٌﺸُمﺎِﻧﻦِﺖْﻤَﻣَﻧَﱡﻋﯽﺮَُﻌﻠِوَﺲﻣْﱟاﻢﺎﯽﺑََِﻗﻋ َﻠُﺎَﻋﮐﯽﻨَﱠْلْﯽﻟَﻦُُأََْﯾﺖﻢووﻟﻓََِْأﺤﺌﯿََِﯿَﺟرِﻪَﻌََﻗﻠﯽْﻣِْﮏﻮﺑُْْﻣﻦِإﺖًِﺎﻦ َْأﺧَُأَﺣﺗﻣََُﺘﻮْﱠَاْﺒﺣﺴﺴﻧـَُُﻊِﺴﺎﻦَاَِوﻟْﻦََﮏﻫﺄٍرﯿﻓَََْْﺌﯿﻫِﻣَـﯿﻋِْﻪََﺌﺎﻦًَْاءﻪﻦﻟاْﻟََﻓْﻘﻣََِﺳﻨِْْـﻤﻮﺠُﺎﻬِمﱢﻌْﻟْﻦَﻢٍَﻓﺒِﺪَﻠَﻗﻓَِاﱠﺎﻤﻟْﺚَﺎِﺈﯽل َأَْﺳَﻓدِـزُْﻘنَﺧﱢَﻠْﮑﻠْيَﺎُﺧ ََُﺖرﺮِﺖ َُﯾَفﺟْﺄجَﻋَﺗُﻗٍَﻠـﻞﯿَْﻋﻮﺎﻧََِﻠﻪََولﱠاَﻗَﯽﺎَِأﺣﮏََﺗﻗٍَﯿلْْﺪَﻗﻮﻟﺎٌُِمََﺖﮐلَﯽﺄََأﮐَﻧﱠَﺑََأﺄنَﻌـﻧﱠَرﺎَاُْأﻬﻢﻧﻟَََُِْﻢﯾﺟﻮاﯽْﺄْﻌاﻧَﺗُﻟََْﻗﻔُﻬﻮٍَْﻧﱠﺮﺠُﺪﻢﺎَﺮااََﯾعﻟﺷُْدَْﻘَﻓِﺴﺠاَﺄْﻘﻟَﻟُﺮﯽاﱡُﻮﺑَُﺼﱠﻧدﺖﺎﻌْْﻔاَﻟُﻋﺮََﻋﻠِﱡﯿَْْﺼﻋﺾﻦَﻠﻔَْﯿَْﻣَُﻣﺮـِﻬﮏَﻌﺎَﻗُﺎﻗُﻢﻟَﻠِِأْﺪَﺗاِﻟﻢﯿُْْاﺒُﺘُﻧْﺖﺘَُﺘُِﻪدََﻮﯾأﻬَﻨﻓََُِﺟَِﻬﮑتﺠﺘَْْْﻢﻌﻞَُﻗﻬ َََُِوﺪﻢﻞو‬

‫اﺻﻮل ﮐﺎﻓﯽ ﺟﻠﺪ ‪ 2‬ﺻﻔﺤﻪ ‪ 242‬رواﯾﺖ ‪1‬‬

‫ﺳﻌـﺪ اﺳـﮑﺎف ﮔﻮﯾـﺪ‪ :‬راﺟﻊ ﺑﺒﻌﻀـﯽ از ﮐﺎرﻫـﺎي ﺧﻮد ﺑﻤﻨﺰل اﻣﺎم ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم رﻓﺘﻢ )ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﯿﺨﻮاﺳـﺘﻢ وارد اﺗﺎق ﺷﻮم ( ﻣﯽ‬
‫ﻓﺮﻣﻮد‪ ،‬ﻋﺠﻠﻪ ﻣﮑﻦ ﺗـﺎ آﻧﮑﻪ آﻓﺘﺎب ﻣﺮا ﺳﻮﺧﺖ و ﻫﺮ ﺟﺎ ﺳﺎﯾﻪ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﻣﯿﺮﻓﺘﻢ ﻧﺎﮔﺎه ﺑﺮ ﺧﻼف اﻧﺘﻈﺎر اﺷﺨﺎﺻـﯽ از اﺗﺎق ﺧﺎرج ﺷـﺪه‬
‫ﺑﺴﻮي ﻣﻦ آﻣﺪﻧـﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨـﺪ ﻣﻠﺨﻬﺎي زرد ﺑﻮدﻧـﺪ‪ ،‬و ﭘﻮﺳﺘﯿﻦ در ﺑﺮ ﮐﺮده ‪ .‬از ﮐﺜﺮت ﻋﺒﺎدت ﻻﻏﺮ ﺷـﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺨﺪا ﮐﻪ از ﺳـﯿﻤﺎي‬
‫زﯾﺒﺎي آﻧﻬﺎ وﺿﻊ ﺧﻮد )اﻧﺘﻈﺎر در ﻫﻮاي ﮔﺮم ( را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدم ‪ .‬ﭼﻮن ﺧـﺪﻣﺘﺶ رﺳـﯿﺪم ‪ ،‬ﺑﻤﻦ ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﮔﻮﯾﺎ ﺗﻮ را ﻧﺎراﺣﺖ ﮐﺮدم‬

‫‪ ،‬ﻋﺮض ﮐﺮدم ‪ ،‬آري ‪ ،‬ﺑﺨﺪا‬