Page 126 - นิติวิทยาศาสตร์

๑๑๙

หนา ๒๘
เลม ๑๓๓ ตอนที่ ๑๐๗ ก ราชกิจจานุเบกษา ๒๐ ธันวาคม ๒๕๕๙

คําแนะนําของคณะกรรมการโดยมีเอกสารที่ไดรับมอบหมายประจําตัวพนักงานฝายปกครองหรือตํารวจ
หรือพนักงานเจาหนาที่ผูไดรับมอบหมายนั้น

วิธีการตรวจหรือการทดสอบตามวรรคหนึ่ง ใหเปนไปตามหลักเกณฑ วิธีการและเงื่อนไข
ที่คณะกรรมการกําหนดโดยประกาศในราชกิจจานุเบกษา ทั้งนี้ ในประกาศดังกลาวอยางนอยตองมี

มาตรการเกี่ยวกับการแสดงความบริสุทธิ์ของพนักงานฝายปกครองหรือตํารวจหรือพนักงานเจาหนาที่
ในการปฏิบัติหนาที่ และมาตรการเกี่ยวกับการหามเปดเผยผลการตรวจหรือทดสอบแกผูที่ไมมีหนาที่
เกี่ยวของในกรณีที่ปรากฏผลในเบื้องตนเปนที่สงสัยวามีวัตถุออกฤทธิ์อยูในรางกายจนกวาจะไดมีการ

ตรวจยืนยันผลเปนที่แนนอนแลว
มาตรา ๙๕ ผูรับอนุญาตผลิต ขาย นําเขา สงออก นําผานหรือมีไวในครอบครอง

หรือใชประโยชนซึ่งวัตถุออกฤทธิ์ ตองจัดใหมีการปองกันตามสมควรเพื่อมิใหวัตถุออกฤทธิ์สูญหาย
หรือมีการนําไปใชโดยมิชอบ
มาตรา ๙๖ หามผูใดซึ่งมิใชเภสัชกรที่อยูประจําควบคุมกิจการของสถานที่ผลิต สถานที่ขาย

หรือสถานที่นําเขาซึ่งวัตถุออกฤทธิ์ขายวัตถุออกฤทธิ์ใหแกผูอื่นในสถานที่นั้น เวนแตอยูในความควบคุม
ดูแลอยางใกลชิดของเภสัชกรประจําสถานที่นั้น

มาตรา ๙๗ ภายใตบังคับมาตรา ๙๘ เภสัชกรจะขายวัตถุออกฤทธิ์ในประเภท ๓ หรือ
ประเภท ๔ ใหไดเฉพาะแกกระทรวง ทบวง กรม และสภากาชาดไทย หรือหนวยงานของรัฐตามที่

รัฐมนตรีประกาศกําหนด ผูประกอบวิชาชีพเวชกรรม ผูประกอบวิชาชีพทันตกรรม หรือผูประกอบ
วิชาชีพการสัตวแพทยชั้นหนึ่ง ผูที่มีใบสั่งยาของผูประกอบวิชาชีพดังกลาว หรือผูรับอนุญาตผลิต ขาย

หรือมีไวในครอบครองซึ่งวัตถุออกฤทธิ์ในประเภท ๓ หรือประเภท ๔ เทานั้น และตองจัดใหมีการ
ลงบัญชีรายละเอียดการขายทุกครั้งตามแบบที่คณะกรรมการกําหนดโดยประกาศในราชกิจจานุเบกษา
ใบสั่งยาตามวรรคหนึ่งใหใชไดครั้งเดียว เวนแตผูสั่งจะไดกําหนดไววาใหจายซํ้าได

แตรวมกันตองไมเกินสามครั้ง และจํานวนยาที่สั่งแตละครั้งตองไมเกินจํานวนที่จําเปนตองใชในเวลา
ไมเกินสามสิบวัน

ใบสั่งยาแตละฉบับใหใชไดไมเกินเกาสิบวันนับแตวันที่ออก
มาตรา ๙๘ ในกรณีที่ไมมีสถานพยาบาลตามกฎหมายวาดวยสถานพยาบาล สถานพยาบาล

ของรัฐ สถานพยาบาลสัตวตามกฎหมายวาดวยสถานพยาบาลสัตว หรือสถานพยาบาลสัตวของรัฐ
ซึ่งมีผูประกอบวิชาชีพเวชกรรม ผูประกอบวิชาชีพทันตกรรม หรือผูประกอบวิชาชีพการสัตวแพทย

ชั้นหนึ่ง ใหการรักษาพยาบาลผูปวยหรือสัตวปวยในปริมณฑลหากิโลเมตรนับจากสถานที่ที่มีใบอนุญาต
ขายวัตถุออกฤทธิ์ เภสัชกรที่อยูประจําควบคุมกิจการของสถานที่ขายนั้นจะขายวัตถุออกฤทธิ์ในประเภท ๓
หรือประเภท ๔ สําหรับผูปวยหรือสัตวปวยโดยไมตองมีใบสั่งยาของผูประกอบวิชาชีพดังกลาวก็ได