Page 136 - นิติวิทยาศาสตร์
P. 136

๑๒๙




                                                          หนา  ๓๘
                 เลม  ๑๓๓  ตอนที่  ๑๐๗  ก            ราชกิจจานุเบกษา                   ๒๐  ธันวาคม  ๒๕๕๙



                 มีคําพิพากษาหรือคําสั่งใหริบวัตถุออกฤทธิ์นั้น ใหกระทรวงสาธารณสุขหรือผูซึ่งกระทรวงสาธารณสุข
                 มอบหมายทําลายหรือนําไปใชประโยชนไดตามระเบียบที่กระทรวงสาธารณสุขกําหนด

                             มาตรา ๑๖๐  บรรดาความผิดตามพระราชบัญญัตินี้ซึ่งมีโทษปรับสถานเดียว ใหเลขาธิการ
                 หรือผูซึ่งไดรับมอบหมายจากเลขาธิการมีอํานาจเปรียบเทียบไดตามหลักเกณฑหรือเงื่อนไข

                 ที่คณะกรรมการกําหนด
                             มาตรา ๑๖๑  กรรมการหรือพนักงานเจาหนาที่ตามพระราชบัญญัตินี้ เจาหนาที่ของรัฐ

                 ตามกฎหมายวาดวยบัตรประจําตัวเจาหนาที่ของรัฐ หรือผูดํารงตําแหนงทางการเมืองผูใด ผลิต ขาย
                 นําเขาหรือสงออกซึ่งวัตถุออกฤทธิ์ หรือสนับสนุนในการกระทําดังกลาวอันเปนการกระทําความผิด

                 ตามพระราชบัญญัตินี้ ตองระวางโทษเปนสามเทาของโทษที่กําหนดไวสําหรับความผิดนั้น
                             มาตรา ๑๖๒  ความผิดตามพระราชบัญญัตินี้ที่มีโทษจําคุกและปรับ ใหศาลลงโทษจําคุก
                 และปรับดวยเสมอ โดยคํานึงถึงการลงโทษในทางทรัพยสินเพื่อปองปรามการกระทําความผิดเกี่ยวกับ

                 วัตถุออกฤทธิ์
                             มาตรา ๑๖๓  ในกรณีที่ศาลเห็นวาการกระทําความผิดของผูใด เมื่อไดพิเคราะหถึงความ

                 รายแรงของการกระทําความผิด และพฤติการณที่เกี่ยวของประกอบแลว กรณีมีเหตุอันสมควรเปนการ
                 เฉพาะราย ศาลจะลงโทษจําคุกนอยกวาอัตราโทษขั้นตํ่าที่กําหนดไวสําหรับความผิดนั้นก็ได และถาเปน

                 กรณีที่มีอัตราโทษปรับขั้นตํ่า ถาศาลไดพิเคราะหถึงความรายแรงของการกระทําความผิด ฐานะของ
                 ผูกระทําความผิด และพฤติการณที่เกี่ยวของประกอบแลว กรณีมีเหตุอันสมควรเปนการเฉพาะราย

                 ศาลจะลงโทษปรับนอยกวาอัตราโทษขั้นตํ่าที่กําหนดไวสําหรับความผิดนั้นก็ได
                             มาตรา ๑๖๔  ถาศาลเห็นวาผูกระทําความผิดผูใดไดใหขอมูลที่สําคัญในชั้นจับกุม

                 หรือชั้นสอบสวน อันเปนการเปดเผยถึงการกระทําความผิดเกี่ยวกับวัตถุออกฤทธิ์ของบุคคล
                 ที่เปนเครือขายและเปนประโยชนอยางยิ่งตอการปราบปรามหรือดําเนินคดีแกบุคคลเหลานั้น

                 ศาลจะลงโทษผูนั้น นอยกวาอัตราโทษขั้นตํ่าที่กําหนดไวสําหรับความผิดนั้นก็ได



                                                        บทเฉพาะกาล



                             มาตรา ๑๖๕  คําขอใดที่ไดยื่นไวตามพระราชบัญญัติวัตถุที่ออกฤทธิ์ตอจิตและประสาท
                 พ.ศ. ๒๕๑๘ และยังอยูในระหวางพิจารณาใหถือวาเปนคําขอตามพระราชบัญญัตินี้ ในกรณีที่คําขอ
                 มีขอแตกตางไปจากคําขอซึ่งตองปฏิบัติตามพระราชบัญญัตินี้ ใหผูอนุญาตมีอํานาจสั่งใหผูขออนุญาต

                 แกไขเพิ่มเติมไดตามความจําเปน เพื่อใหการเปนไปตามพระราชบัญญัตินี้
   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141