Page 169 - นิติวิทยาศาสตร์
P. 169
๑๖๒
»˜ÞËÒ´ŒÒ¹á§‹¡®ËÁÒÂNjҡÒÃμÒ¹Ñé¹¼Ô´¡®ËÁÒÂËÃ×ÍäÁ‹ โดยมีหลักเกณฑในการพิจารณา
บทบัญญัติของกฎหมาย ดังนี้
๑. เปนการกระทําโดยผูอื่น ซึ่งกฎหมายบัญญัติไวเปนความผิด
๒. เปนการกระทําของตนเอง ซึ่งไมผิดกฎหมาย
๓. เปนอุบัติเหตุ สุดวิสัย หรือบังเอิญ
การตายบางวิธีเปนอุบัติเหตุโดยแท แตบางวิธีอาจเปนการทําตนเองหรือผูอื่นทํา
จึงตองพิจารณาตรวจสอบใหแนชัด เพื่อดําเนินคดีตอไป
ô.ñ ¡ÒÃμÒÂÍѹà¹×èͧÁÒ¨Ò¡ºÒ´á¼Å
ºÒ´á¼Å (WOUND) หมายถึง การที่ผิวหนังของรางกายสวนใดสวนหนึ่ง
ไดรับอันตรายอาจเกิดการคั่งของเลือดหรือผิวหนังแยกออกจากกัน ซึ่งเกิดจากไดรับแรงกระแทก
ดังนั้น บาดแผลจึงมีความสําคัญ ในทางกฎหมายบาดแผลอาจเปนหลักฐานที่แสดงวามีการทํารายกัน
แสดงถึงเจตนาของผูทําราย ประเภทหรือชนิดของอาวุธที่ใชในการทํารายดวย เราจึงควรจะเขาใจ
เพื่อประโยชนทั้งการปองกันรักษา และการพิจารณาในเชิงคดี ทั้งแพงและอาญา
¡ÒÃμÒÂÍѹà¹×èͧÁÒ¨Ò¡ºÒ´á¼Å ÁÕÃÒÂÅÐàÍÕ´ ´Ñ§¹Õé
๑. ตายเพราะถูกอวัยวะสําคัญ
๒. ตายเพราะอาการช็อก
๓. ตายเพราะโรคแทรกซอน
๔. ตายเพราะบาดแผลใด
๕. ถูกทํารายดวยอาวุธอะไร
๖. ถูกทํารายดวยอาวุธอันนี้หรือไม
ºÒ´á¼Åà¡Ô´¢Ö鹡‹Í¹μÒÂËÃ×ÍËÅѧμÒ สามารถพิจารณาจากหลักเกณฑ ๔ ประการ
ดังนี้
๑. เลือดออก
๒. ขอบบาดแผลในคนมีชีวิต
๓. การอักเสบ
๔. การหาย
จากหลักเกณฑทั้ง ๔ ประการขางตน จะตอบปญหาไดวาบาดแผลที่ศพนั้นเกิดขึ้น
ขณะศพนั้นยังมีชีวิตอยูหรือเสียชีวิตไปแลว และจากลักษณะของบาดแผลอาจบอกไดวาบาดแผลนั้น
ถูกทํารายมานานเทาไร โดยใชหลักปฏิกิริยาของรางกายในการรักษาบาดแผลใหหาย
ô.ñ.ñ ª¹Ô´¢Í§ºÒ´á¼Åμ‹Ò§ æ
ô.ñ.ñ.ñ ºÒ´á¼Å¶ÅÍ¡ (Abrasion) เปนบาดแผลที่เกิดที่ผิวหนัง
ชั้นนอก โดยการฉีกขาดของหนังกําพรา ลักษณะเปนขุยสีขาวที่ผิวหนัง และอาจมีนํ้าเหลืองหรือเลือดซึม