Page 186 - การป้องกันและปราบปรามอาชญากรรม
P. 186

อํานาจหนาที่ในเรื่องดังกลาว เปนภารกิจสวนหนึ่งของตํารวจสายตรวจในฐานะเปนบุคคลที่ไดรับ

               มอบหมายใหทําหนาที่ดานปองกันอาชญากรรม แตการปฏิบัติจะมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลเพียงใดนั้น

               ขึ้นอยูกับความรอบรูในเรื่องที่เกี่ยวกับการจับกุมและการตรวจคน ซึ่งถือไดวาเปนเครื่องมือที่สําคัญที่กฎหมาย
               ใหอํานาจไว รวมทั้งการรูจักนําเอาเครื่องมือดังกลาวไปใชใหเกิดประโยชนในทางปฏิบัติอยางแทจริง ทั้งนี้

               เพราะการปฏิบัตินอกจากจะเปนการกระทําเพื่อใหบรรลุผลในดานการปองกันแลว ยังตองเปนการกระทํา

               ในลักษณะที่มิใหบังเกิดผลรายเกิดขึ้นกับตัวผูปฏิบัติในภายหลังอีกดวย

                          ดังนั้น เพื่อใหการปฏิบัติบรรลุเปาหมาย ตํารวจสายตรวจทุกนายควรจะตองทราบหลักกฎหมาย
               ที่เกี่ยวกับการปฏิบัติงาน ดังจะกลาวตอไปนี้

                          1. การจับ

                              1.1 เจาพนักงานตํารวจจะจับผูใดโดยไมมีหมายจับ หรือคําสั่งของศาลไมได เวนแต

                                   1.1.1 เมื่อบุคคลนั้นไดกระทําความผิดซึ่งหนาตาม ป.วิอาญา มาตรา 80
                                          (1) ความผิดซึ่งหนานั้น ไดแก ความผิดซึ่งหนากําลังกระทําหรือพบในอาการ

               ซึ่งแทบจะไมมีความสงสัยเลยวาเขาไดกระทําผิดมาแลวสด ๆ

                                          (2) แตยังมีกรณีที่กฎหมายใหถือวาเปนความผิดซึ่งหนาไดเชนกันหากเปน

               ความผิดอาญาที่ระบุไวตามบัญชีทาย ป.วิอาญา กลาวคือ
                                              - เมื่อพบบุคคลหนึ่งถูกไลจับดั่งผูกระทําโดยมีเสียงรองเอะอะ

                                              - เมื่อพบบุคคลหนึ่งแทบจะทันทีทันใด หลังจากกระทําผิดในถิ่นแถว

               ใกลเคียงกับที่เกิดเหตุนั้นและมีสิ่งที่ไดมาจากการกระทําผิดหรือมีเครื่องมือ อาวุธ หรือวัตถุอยางอื่นอันสันนิษฐาน

               ไดวาไดใชในการกระทําผิด หรือมีรองรอยพิรุธเห็นประจักษที่เสื้อผาหรือเนื้อตัวของผูนั้น
                                   1.1.2 เมื่อพบบุคคลโดยมีพฤติการณอันควรสงสัยวานาจะกอเหตุรายใหเกิดภัยอันตราย

               แกบุคคล หรือทรัพยสินของผูอื่น โดยมีเครื่องมืออาวุธ หรือวัตถุอยางอื่น อันสามารถใชในการกระทําผิด

                                   1.1.3 เมื่อมีเหตุจะออกหมายจับบุคคลนั้น ตาม ป.วิอาญา มาตรา 66 (2) แตมีความจําเปน

               เรงดวนที่ไมอาจขอใหศาลออกหมายจับบุคคลนั้นได (เหตุที่จะออกหมายจับ ตาม ป.วิอาญา มาตรา 66 (2) นั้น
               เปนกรณีเมื่อมีพยานหลักฐานตามสมควรวา บุคคลใดนาจะไดกระทําความผิดอาญาและมีเหตุอันควรเชื่อวา

               จะหลบหนี หรือไปยุงเหยิงกับพยานหลักฐาน หรือกอเหตุอันตรายประการอื่น) เจาพนักงานตํารวจจะจับไดนั้น

               จะตองมีพยานหลักฐานตามสมควรวาผูนั้นนาจะกระทําความผิดอาญาหรือมีเหตุอันควรเชื่อวาจะหลบหนี

               หรือจะไปยุงเหยิงกับพยานบุคคลนั้นไดทัน ทั้งนี้เปนไปตามบทบัญญัติใน ป.วิอาญา มาตรา 78 (3) ที่มุง
               ประสงคจะใหหลักประกันสิทธิเสรีภาพแกบุคคลโดยกําหนดใหเจาพนักงานตามกฎหมายจะจับกุมบุคคลใดนั้น

















                                                               คูมือการควบคุมสายตรวจและการจัดสายตรวจ     31
   181   182   183   184   185   186   187   188   189   190   191