Page 22 - สูจิบัตร งานผูกพัทธสีมาปิดทองฝังลูกนิมิต วัดท่าทองน้อย ต.ศรีภิรมย์ อ.พรหมพิราม จ.พิษณุโลก (28 ธ.ค. 61 - 1 ม.ค. 62)

[๑๖]

ตอมาเมื่อเดือนมีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๗ โดยเห็นสมควรแลววาทางวัดไดสราง
เสนาสนะขึ้นสมควรเปนที่พํานักของพระภิกษุไดแลว นายธราศักดิ์ ชุนกองฮอ (ผู
ไดรับอนุญาตใหสรางวัด) จึงไดดําเนินการจัดทํารายงานขออนุญาตตั้งวัด ไปเพื่อทาง
สํานักงานพระพุทธศาสนาแหงชาติพิจารณาตั้งวัดในพระพุทธศาสนา ดวยความ
เห็นชอบของมหาเถรสมาคม สํานักงานพระพุทธศาสนาแหงชาติจึงประกาศตั้งเปนวัด
ขึ้นในพระพุทธศาสนามีนามวา “วัดทาทองนอย” สังกัดคณะสงฆมหานิกาย ตาม
ประกาศสํานักงานพระพุทธศาสนาแหงชาติ ประกาศ ณ วันที่ ๒๓ เดือน ธันวาคม
พ.ศ. ๒๕๕๗ และลงประกาศในราชกิจจานุเบกษา ฉบับประกาศทั่วไป เลม ๑๓๒
ตอนที่ ๒๙ ง หนา ๔ ลงวันที่ ๒ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๘ ทั้งนี้นามวัดที่ไดรับตาม
ประกาศโดยการพิจารณาดวยความเห็นชอบของมหาเถรสมาคม
เจาอาวาสวัดทาทองนอย (รูปแรก และรูปปจจุบัน)
ปจจุบันมี พระอธิการสัมฤทธิ์ ขนฺติพโล (นามสกุล ฮงแกว) เปนเจาอาวาสวัด
ทาทองนอย ประวัติ ภูมิลําเนาเดิมเปนชาวตําบลไทรนอย อําเภอบางบาล จังหวัด
พระนครศรีอยุธยา ไดศึกษาสอบไลไดนักธรรมชั้นตรี และไดจบการศึกษาสามัญ
ระดับ มศ.๓ กอนไดรับแตงตั้งใหดํารงตําแหนงเจาอาวาสวัดทาทองนอย เปนหัวหนา
ผูดูแลที่พักสงฆบานนอยทาทอง ตั้งแตวันที่ ๒๙ เดือน พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๓๕ –
วันที่ ๙ เดือน กุมภาพันธ พ.ศ. ๒๕๕๘ และหลังจากไดรับประกาศตั้งวัดแลว ไดรับ
คําสั่งแตงตั้งใหเปนผูรักษาการแทนเจาอาวาสวัดทาทองนอย ตั้งแตวันที่ ๑๐ เดือน
กุมภาพันธ – วันที่ ๓๐ เดือน กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๘ ตอมาไดรับแตงตั้งใหดํารง
ตําแหนงเจาอาวาสวัดทาทองนอย (เปนรูปแรก และรูปปจจุบัน) ตั้งแตวันที่ ๑ เดือน
ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๘ เปนตนมาจนถึงปจจุบัน
พระอธิการสัมฤทธิ์ ขนฺติพโล เปนแกนนําผูริเริ่มที่สําคัญในการกอสรางวัดทา
ทองนอย รวมกับชาวบานนอย ชาวบานทาทอง และผูมีจิตศรัทธาโดยทั่วไปในการ
รวมใจกันสรางวัด และพัฒนาวัดใหมีความเจริญรุงเรืองเปนตนมาตามลําดับ ในการนี้
พระอธิการสัมฤทธิ์ ขนฺติพโล ไดสรางสาธารณูปการภายในวัดนานัปการตั้งแต
สิ่งกอสรางที่มีขนาดเล็กไปจนถึงสิ่งกอสรางที่มีขนาดใหญตางๆ โดยริเริ่มพัฒนา
กอสรางอาคารเสนาสนะ และสิ่งปลูกสรางภายในวัดจนแลวเสร็จ มีดังนี้ (๑) ศาลา
การเปรียญ (หลังเกา) สรางเมื่อป พ.ศ. ๒๕๓๖ (๒) กุฏิสงฆ (คอนกรีตเสริมเหล็ก)
จํานวน ๘ หลัง (๓) เมรุ (คอนกรีตเสริมเหล็ก) สรางเมื่อป พ.ศ. ๒๕๓๘ – ๒๕๔๓ (๔)
ศาลาธรรมสังเวช (คอนกรีตเสริมเหล็ก) สรางเมื่อป พ.ศ. ๒๕๔๕ – ๒๕๔๙