Page 18 - สูจิบัตรงานผูกพัทธสีมาวัดท่าทองน้อย e-Book

[๑๒]

จนกระทั่งส านักงานที่ดินได้ส ารวจพื้นที่และออกโฉนดที่ดินให้แก่ชาวบ้านผู้
ครอบครองในพื้นที่แห่งนี้ได้ใช้ประโยชน์จากที่ดินดังกล่าวเป็นต้นมา
ประวัติการสร้างวัด
วัดท่าทองน้อย (นามเดิม วัดบ้านน้อยท่าทอง) เริ่มก่อสร้างเมื่อวันอาทิตย์ที่
๒๙ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๓๕ (ตรงกับวันขึ้น ๕ ค่ า เดือน ๑ ปีวอก) โดยมี พระ
อาจารย์สัมฤทธิ์ ขนฺติพโล (นามสกุล ฮ้งแก้ว) ภูมิล าเนาเดิมอยู่ที่อ าเภอบางบาล
จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ได้จาริกบุญผ่านมา ณ บริเวณสถานที่สัปปายะแห่งนี้ ปฐม
เหตุประการหนึ่งเพราะว่าหมู่บ้านแถบนี้ยังไม่มีวัดประจ าหมู่บ้านเลย โดยก่อนการ
สร้างวัดนี้ชาวบ้านน้อย และชาวบ้านท่าทอง มีความจ าเป็นต้องเดินทางไปอาศัย
ท าบุญในวันส าคัญทางศาสนายังวัดอื่นๆ ที่ตั้งอยู่ในหมู่บ้านใกล้เคียงโดยมีระยะทางที่
ห่างไกลประกอบกับการเดินทางไปท าบุญในแต่ละครั้งเป็นไปด้วยความยากล าบาก
ด้วยเป็นนิมิตหมายที่ดีของชาวบ้านทั้งสองหมู่บ้านจึงได้ปรึกษาหารือร่วมกันในการ
ร้องขอให้พระอาจารย์สัมฤทธิ์ ขนฺติพโล ช่วยรับเป็นภาระส าคัญในการเป็นแกนน า
ก่อสร้างวัดแห่งนี้ โดยทางพระอาจารย์สัมฤทธิ์ ขนฺติพโล ได้รับสนองศรัทธาตามที่
ญาติโยมร้องขอให้ช่วยเป็นแกนน าก่อสร้างวัดดังกล่าวข้างต้น โดยมี (๑) นางสัมฤทธิ์
วงศ์ครุฑ และนายมั่น วงศ์ครุฑ ชาวบ้านน้อย เป็นผู้มีจิตศรัทธาอันแรงกล้าได้บริจาค
ถวายที่ดินส่วนตัวที่รกร้างดังกล่าวมา โดยเป็นผู้มีจิตศรัทธาบริจาคถวายที่ดินเพื่อ
ก่อสร้างวัดเป็นรายแรก เพื่อใช้เป็นพื้นที่ส าหรับก่อสร้างวัดขึ้นใหม่ แต่ทั้งนี้ยังมีพื้นที่
ไม่เพียงพอที่จะด าเนินการก่อสร้างอาคารเสนาสนะต่างๆ ให้เป็นที่พ านักของ
พระภิกษุสงฆ์ได้ ต่อมาได้มี (๒) นายพัฒน์ พิมอาจหาญ และนางสาวพยอม พิมอาจ
หาญ (๓) นายอภิจิตร ฤทธิ์รัศมี และ (๔) นางสาวบุญเทียม วรรณโณ ได้บริจาคถวาย
ที่ดินส่วนตัวเพื่อก่อสร้างวัดเพิ่มเติมให้มีพื้นที่กว้างขวางขึ้น จนสามารถรวบรวมที่ดินที่
ได้รับจากการบริจาคเพื่อก่อสร้างวัดมีเพียงพอส าหรับการด าเนินการขออนุญาตสร้าง
วัดได้
การก่อสร้างอาคารเสนาสนะของวัดในช่วงแรกนั้น ได้มีผู้มีจิตศรัทธาบริจาค
ถวายไม้จากยุ้งฉางเก่า ไม้จากบ้านเรือนเก่า ไม้จากสวนป่าไร่นาต่างๆ ฯลฯ เพื่อน ามา
เป็นวัสดุก่อสร้างศาลาการเปรียญ (ครึ่งไม้/ครึ่งปูน) กุฏิสงฆ์ ตลอดจนเสนาสนะต่างๆ
และมีผู้มีจิตศรัทธาบริจาคถวายสิ่งของ เครื่องมือ เครื่องใช้ประจ าโรงครัวที่จ าเป็น
ต่างๆ เพื่อน ามาใช้ประโยชน์ภายในวัดตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาจวบจนปัจจุบัน