Page 131 - Περιοδικό ΕΝΑΣΤΡΟΝ 14ο ΤΕΥΧΟΣ
P. 131

131



                                       Η δημιουργία των πλανητών



                   Οι πλανήτες δημιουργήθηκαν από τη λεγόμενη συσσωμάτωση της
                   κοσμικής σκόνης. Διαβάστε εδώ πως…























                   Σύμφωνα με την πιο ευρέως αποδεκτή θεωρία σχηματισμού πλανητών (η
                   θεωρία της Νεφελικής συμπύκνωσης - the Nebular Hypothesis ), το Ηλιακό
                   μας Σύστημα δημιουργήθηκε πριν από περίπου 4.6 δισεκατομμύρια χρόνια
                   από ένα τεράστιο νέφος σκόνης και αερίου (γνωστού και ως νεφέλωμα). Στη
                   συνέχεια το νέφος αυτό βίωσε βαρυτική κατάρρευση προς το κέντρο του,
                   σχηματίζοντας τον Ήλιο, το υπόλοιπο αέριο και η σκόνη " έπεσαν" μέσα σε
                   ενα  δίσκο ο οποίος περιστρέφονταν γύρω από τον νεαρό μας μητρικό άστρο.
                   Οι πλανήτες βαθμιαία, άρχισαν να μεγαλώνουν σε όγκο από αυτόν τον δίσκο
                   με  την  πάροδο  του  χρόνου,  δημιουργώντας  το  σύστημα  που  γνωρίζουμε
                   σήμερα.

                   Ωστόσο, μέχρι τώρα, οι επιστήμονες προβληματίζονταν για το πώς η σκόνη
                   θα μπορούσε να ενωθεί σε περιβάλλον μικροβαρύτητας ώστε  να
                   διαμορφώσει τα πάντα από αστέρια και πλανήτες έως αστεροειδείς. Ωστόσο,
                   μια νέα μελέτη από μια ομάδα Γερμανών ερευνητών (με συν-συγγραφέα το
                   Πανεπιστήμιο Rutgers) διαπίστωσε ότι η ύλη όταν βρεθεί σε περιβάλλον
                   μικροβαρύτητας αναπτύσσει αυθόρμητα ισχυρά ηλεκτρικά φορτία κάνοντας
                   την να συσσωματώνεται. Τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να λύσουν το
                   μακρόχρονο μυστήριο του πώς σχηματίστηκαν οι πλανήτες.

                   Με απλά λόγια, οι φυσικοί βρισκόταν στο σκοτάδι για το πώς μπορεί να
                   συνενωθεί  η  ύλη  που  βρισκόταν  μέσα  στο  νέφος  ώστε  να  σχηματιστούν
                   μεγάλα σώματα  (πλανήτες, αστεροειδείς) στο διάστημα. Ενώ η
                   συσσωμάτωση μπορεί να προκαλέσει τη συγκόλληση στα σωματίδια σκόνης,
                   και  μεγάλα  σωματίδια  έλκονται  μεταξύ  τους  με  αμοιβαία  βαρύτητα, το
                   ενδιάμεσο στάδιο παραμένει ασαφές. Βασικά, τα αντικείμενα στα οποία το
                   μέγεθος κυμαίνεται από χιλιοστά έως εκατοστά τείνουν να αναπηδούν το ένα
                   στο άλλο αντί να κολλάνε μαζί.

                                        https://www.facebook.com/Aratosastronomy/
   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136