Page 25 - Περιοδικό ΕΝΑΣΤΡΟΝ 14ο ΤΕΥΧΟΣ

25

Τα δύο δίδυμα σκάφη είχαν εκτοξευθεί το 1977 σε διάστημα λίγων
εβδομάδων το ένα από το άλλο, ακολουθώντας διαφορετικές τροχιές, γι' αυτό
αν και το «Βόγιατζερ 2» είχε ελαφρώς προηγηθεί, βγήκε με καθυστέρηση
από το ηλιακό μας σύστημα. Μια βλάβη στον ανιχνευτή πλάσματος του
«Βόγιατζερ 1» το 1980 είχε ως συνέπεια να μην καταστεί δυνατό να
συλλεχθούν άμεσα ακριβή δεδομένα κατά τη μετάβαση στο μεσοαστρικό

διάστημα. Κάτι ευτυχώς που δεν συνέβη στην περίπτωση του «Βόγιατζερ 2»,
από το οποίο πλέον υπάρχουν τα πρώτα στοιχεία στα χέρια των επιστημόνων
για τη διάσχιση της ηλιόπαυσης.

Τα δεδομένα αυτά δείχνουν ομοιότητες αλλά και διαφορές με όσα στοιχεία
είχε στείλει το «Βόγιατζερ 1», μερικές από τις οποίες ίσως οφείλονται στη
μεταβαλλόμενη δραστηριότητα του Ήλιου, ενώ άλλες πιθανώς σχετίζονται
με τις διαφορετικές τροχιές των δύο σκαφών. Μεταξύ άλλων, τα νέα στοιχεία
δείχνουν μια πιο λεπτή και ομαλή συνοριακή περιοχή της ηλιόσφαιρας, με
ένα ισχυρότερο μεσοαστρικό μαγνητικό πεδίο πέραν από αυτήν.

Επικεφαλής της μελέτης ο Δρ. Σταμάτης Κριμιζής

Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ, την Ελλάδα, την Ελβετία και την Αργεντινή,
έκαναν πέντε σχετικές δημοσιεύσεις στο περιοδικό αστρονομίας "Nature

Astronomy". Επικεφαλής της μίας από τις πέντε μελέτες του Voyager 2 είναι
ο ακαδημαϊκός καθηγητής Σταμάτης Κριμιζής, επικεφαλής του Γραφείου
Διαστημικής Έρευνας και Τεχνολογίας της Ακαδημίας Αθηνών και εδώ και
πολλά χρόνια συνεργάτης του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής του
Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς των ΗΠΑ, ενώ συμμετέχει και ο Κωνσταντίνος
Διαλυνάς, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο ίδιο Γραφείο.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν μια χαρακτηριστική αύξηση στην πυκνότητα
του πλάσματος, κάτι που επιβεβαιώνει ότι το «Βόγιατζερ 2» βγήκε από το
καυτό και χαμηλότερης πυκνότητας πλάσμα του ηλιακού ανέμου και εισήλθε

https://www.facebook.com/Aratosastronomy/