Page 9 - Περιοδικό ΕΝΑΣΤΡΟΝ 14ο ΤΕΥΧΟΣ

9
"Οι άνθρωποι προσπαθούν να κατανοήσουν τις εκρήξεις των
υπερκαινοφανών (σουπερνόβα), πώς εκρήγνυνται τα υπερμεγέθη μαύρα
αστέρια (black stars), και πώς τα στοιχεία διαμορφώθηκαν έτσι ώστε να
σχηματίσουν υπερμεγέθη αστέρια. Έτσι, αν μπορούσαμε να
αποκαλύψουμε έναν νέο πληθυσμό από μαύρες τρύπες, θα μαθαίναμε
περισσότερα σχετικά με ποια άστρα εξερράγησαν, ποια όχι, ποια από
αυτά σχημάτισαν μαύρες τρύπες, οι οποίες με τη σειρά τους σχηματίζουν
αστέρια νετρονίων. Δημιουργείται έτσι ένας νέος χώρο μελέτης. "

Φανταστείτε μια απογραφή μιας πόλης η οποία καταγράφει μόνο τους
ανθρώπους οι οποίοι έχουν ύψος 1,80 μέτρα και ψηλότερους - και
φανταστείτε ακόμα ότι οι αποδέκτες της απογραφής δεν γνώριζαν καν ότι
υπήρχαν άτομα που ήταν μικρότερα από 1,80 μέτρα. Τα στοιχεία από την
απογραφή αυτή θα ήταν ελλιπή, παρέχοντας μια ανακριβή εικόνα του
πληθυσμού. Αυτό είναι ουσιαστικά το οποίο συμβαίνει στην αναζήτηση
μελανών οπών, δήλωσε ο Thompson.

Οι αστρονόμοι αναζητούν εδώ και καιρό μαύρες τρύπες, οι οποίες έχουν τόσο
έντονη βαρυτική έλξη ώστε τίποτα δεν μπορεί να ξεφύγει - ούτε ύλη ούτε
ακτινοβολία. Οι μαύρες τρύπες σχηματίζονται όταν μερικοί αστέρες (πάνω
από 1,44 ηλιακές μάζες) πεθαίνουν, όταν δηλαδή καταρρέουν προς το
εσωτερικό τους και εκρήγνυνται. Οι αστρονόμοι αναζητούν επίσης αστέρια
νετρονίων - μικρά, πυκνά σε σύνθεση αστέρια τα οποία σχηματίζονται όταν
κάποια άστρα πεθαίνουν.

Και τα δύο αυτά αντικείμενα θα μπορούσαν να περιέχουν ενδιαφέρουσες
πληροφορίες για τα υλικά στοιχεία εδώ στη Γη, καθώς και για το πώς τα
αστέρια ζουν και πεθαίνουν. Αλλά για να αποκαλύψουν αυτές τις
πληροφορίες, οι αστρονόμοι πρέπει πρώτα να καταλάβουν πού βρίσκονται οι
μαύρες τρύπες. Και για να καταλάβουν πού βρίσκονται οι μαύρες τρύπες,
πρέπει να ξέρουν τι ψάχνουν.

Οι μαύρες τρύπες συναντώνται συχνά σε κάτι που ονομάζεται δυαδικό
αστρικό σύστημα. Αυτό σημαίνει απλά ότι δύο αστέρια είναι αρκετά κοντά
το ένα στο άλλο έτσι ώστε να παγιδευτούν βαρυτικά σε μια αμοιβαία τροχιά
γυρίζοντας το ένα γύρω από το άλλο. Όταν ένα από αυτά τα αστέρια πεθαίνει,
το άλλο μπορεί να παραμείνει, συνεχίζοντας να περιστρέφεται στο χώρο όπου
ο νεκρός αστέρας - τώρα μια μαύρη τρύπα ή ένα αστέρι νετρονίων - κάποτε
ζούσε και στη θέση του σχηματίστηκε μια μαύρη τρύπα ή ένα αστέρι
νετρονίων.

Για χρόνια, οι μαύρες τρύπες που οι επιστήμονες γνώριζαν, είχαν μάζα
περίπου πέντε έως 15 φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου. Τα γνωστά
αστέρια νετρονίων δεν είναι γενικά μεγαλύτερα από περίπου 2,1 φορές από
τη μάζα του Ήλιου - αν ήταν πάνω από 2,5 φορές της ηλιακής μάζας, θα
κατέρρεαν σε μια μαύρη τρύπα

https://www.facebook.com/Aratosastronomy/