Page 74 - Adilname 2019 orjinal

Doğa IŞIK İmanın En Büyük Meyvesi Merhamettir

Her zaman baktığım,
Bazen kapılıp giderim güzelliğine, Her zaman her yer de olan Sonsuz merhamet sahibi Rabbimiz bize yol gösterici olarak Sevgili Peygamberimizi göndermiş ve O’nun güzel ahlakını

Mutlu anlar yaşadım orada, Sarı gibi olan şey , örnek almamızı istemiştir. ‘Ben güzel ahlakı tamamlamak için gönderildim.’ buyuran Peygamberimizi ne kadar örnek
Hayatı daha iyi anladım, Meğersem o ışıkmış, alabiliyoruz? Bizi biz yapan değerlerimiz O güzel insanın sünnetleriyle ortaya çıkarak hayat buluyor mu bizlerde?
Arşta mutluluklarım, Bugün bir hadis öğrenelim ve bu hadisin hayatımızda yer edip etmediğini düşünelim. Merhametiyle insanların acılarını
saran Peygamberimizin merhametinin bizde ne kadar olduğunu görelim.

En son gittiğimde çok temizdi, Birkaç yıl önce bakardım boş boş, Bir Ramazan bayramı günü Peygamberimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) mescide doğru giderken cıvıl cıvıl oynayan ço-
Bir baktım oturacağım yerde çöp, O parıldayan şeye , cukları görmüştü. Yeni yeni elbiseler giyinmiş sevinç içinde koşuyorlardı. Fakat köşede yalnız başına oturan eski kıyafetler
Buraya ne oldu dedim , Ama gözüm acırdı , içinde ağlayan çocuğu gördü. Onu görmezden gelebilir miydi? Yanına gitti ve ‘Niye arkadaşlarınla oynamıyor niye ağlıyor-
Arşta şaşkınlıklarım, Meğersem o güneşmiş, sun?’ diye sordu. Üzgün çocuk kiminle konuştuğuna bakmadı bile. Çünkü çok üzgündü. ‘Babam bir savaşta Peygamberin
yanı başında şehit düştü.’ Onun üzüntüsüyle hüzünlenen Peygamberimiz ‘İstemez misin baban ben, Aişe annen, Fatıma

Belki değişir dedim, ablan olsun.’ Bu sözler üzerine küçük kız konuştuğu kişinin kim olduğunu anladı. ‘Nasıl istemem ki Ey Allah’ın Rasülü!’
Değişmedi değişmedi, Kahvaltılarda tam kafamızın üstünde bir ışık vardı dedi ve sevinçle Peygamberimizin elinden tutarak yeni hayatına doğru yol aldı.
O an bende kabahat mi var dedim Onunda ne olduğunu bilmezdim, O güzel insanın hayatını bilmek için değil yaşamak için öğrenmeliyiz.
Arşta üzüntülerim, Öğrendiğimde ismini unuttuğum şey , O çocukların en sevdiği Sevgili, merhametlilerin en merhametlisi, Hz. Muhammed (sallallahu aleyhi ve sellem)…

Belki yıllar sonra insanlar doğayla uyumlu yaşamayı öğre- Meğersem o ampulmüş .
necek, HAZIRLAYAN:
Ama kaç yıl sonra , Elifnur ÇALIK
Keşke daha temiz olsa, Ama şimdi hepsini biliyorum ,
Arşta umutlarım. Nasıl mı ?
Herkes soruyor ,
Meğersem o fenmiş .

Peygamberimle Yaşasaydım
(Semra hocam’a)

Bazen düşünüyorum ben de Peygamberimiz döneminde yaşasaydım onu görmek nasip olur muydu?
Beni de, Hz. Amr, Hz. Ebu Mahzure, Hz. Zeyd ve daha nice çocuklar gibi sever, benim de başımı okşayıp
bana gülümser miydi? Zor durumda kaldığım da Hz. Habibe gibi benim de elimde tutup kaldırır mıydı?
Bana da Hz. Hasan ve Hüseyin’e dediği gibi ‘Onlar benim Reyanlarım.’ diyerek gül kokusuyla sarılır mıydı?
O zaman da yaşasaydım. Acaba neler olurdu? Acaba kimlerle tanışır, oyunlar oynardım?
Peygamberim! Seni kaybedeli asırlar geçse de seni unutmadık, unutmayacağız. Kaç asır geçse de adın hep
gönlün ve kalbimizde olacak
Sen bizim hem peygamberimiz hem de önderimizsin.
Rahmet, salat ve selam senin üzerine olsun ey Allah’ın nebisi..

ŞİİR:

Zeynep Dila KULOĞLU

HAZIRLAYAN:

Sevde KARAÇAR

72 | ADİLNÂME / 2019 73 | ADİLNÂME / 2019