Page 185 - หนังสือที่ระลึกงานพระราชทานเพลิงศพหม่อมดุษฎี บริพัตร ณ อยุธยา
P. 185

ขณะเรียนอยูที่นั่น มีอีกวิชาหน่งที่ขาพเจาสนใจคอ วิชาศิลปะปองกันตัว ่งใน ขณะนั้นยังไมมีในเมองไทย ไมใชสิ่งที่ควรรูควรกโดยเฉพาะสตรี แตขาพเจากลับ คิดเสมอวาวิชานี้ควรเปนวิชาพ้นฐานของลูกผูหญิง เพราะเปนศิลปะการปองกันตัว เปนสิ่งที่ชวยปองกันรักษาความปลอดภัยของลูกผูหญิงได ขาพเจาจําไดวาพูดกับใคร เร่องนี้ก็มีแตคนหัวเราะขบขัน แตเวลานั้นการสอนเด็กและการเรียนเอาเวลาของ ขาพเจาไปหมดไมมชีวงวางแมอดใจเดยีวทจี่ะเรยีนอะไรอน่ ไดแตยนเกาะรวั้ชะเงอคอ ดูเขากกันขณะเดินผานไป
ชวี ติ ในหอหญงิ ทตี่ อ งอยรู ว มกบั สาว ชาวอเมรกิ นั นบั เปน ประสบการณใ หมเ อยี่ ม สําหรับขาพเจา มีทั้งเร่องนาช่นชม มีทั้งเร่องที่ทําใหอกสั่นขวัญแขวน ต่นเตน และ มีทั้งเร่องใหชวนขบชวนขันสารพัดเร่อง เน่องจากเราเปนนักเรียนผูใหญจงไดสิทธิ์ นอนกันคนละหอง แตใชหองนํ้ารวมกับอีกหองหน่ง (คอ  หองนอนกับ  หองนํ้า) ประตหู อ งนาํ้ จะเปด โลง ตลอดเวลา ตอ งพยายามทาํ ตวั ใหเ คยชนิ กบั การเหน็ เพอ่ นสาว เดนิ โชวต วั นงุ นอ ยหม นอ ยเขา มาหาในหอ งเวลาทตี่ อ งการอะไรบางอยา งจากขา พเจา
อาหารที่  ถงจะมีรสชาติจดชดเหมอนอาหารรั่งทั้งหลาย แตมีอาหาร จานหน่งที่แสนอรอยและข้นช่ออยางมาก นั่นคอสลัดผักผสมผลไมราดดวยนํ้าสลัด แบบเทาสันไอแลนด ่งเปนที่นิยมกันแพรหลายในเวลาตอมา ขาพเจาเคยมี ประสบการณวาสลัดมี  ชนิดคอ สลัดผักที่กินกับมายองเนส และสลัดผักที่กินกับ นํ้าสลัดใส ่งมีนํ้ามันมะกอกและนํ้าสมเปนเคร่องปรุงสําคัญ แตคุณแมเคยทํา สลดั ผลไม ราดดว ยนาํ้ สลดั มายองเนสง่ มรี สชาตติ า งกบั นาํ้ มายองเนสทกี่ นิ กบั สลดั ผกั ่งขาพเจาไมเคยไดพบพานที่ใดอีกเลยนอกจากสลัดผลไมมอแม พูดถงเร่องอาหาร การครัวข้นมาทีไร ขาพเจาก็อดนกถงแมไมไดทุกที แมเกิดมาในสมัยที่อาหารรั่ง เริ่มเปนที่นิยมกันอยางแพรหลาย สมัยนั้นอาหารไทยกินกันที่บาน สวนนอกบานจะมี อาหารจีนกับอาหารรั่งใหเลอก
ขอยอนกลาวถงแมอีกสักนิด แมขาพเจาเติบโตมากับหนังสอ คุณยายสิ้นชีวิต ขณะที่คุณแมยังเล็กมาก คุณตาก็เลี้ยงคุณแมอยางคุณหนูสมบูรณแบบ คอปลอยให ใชช วี ติ อยา งสบาย การบา นการเรอ นการครวั ไมใ หแ ตะ แมต ดิ หนงั สอ ตงั้ แตเ ลก็ จนชรา ทานพูดเสมอวา แมมีหนังสอเปนแม ทานอานหนังสอทุกประเภททั้งประวัติศาสตร พงศาวดาร การเมอง นิยายรัก วรรณคดี ทานชอบโคลง ฉันท กาพย กลอน เปน พเิ ศษ ขา พเจา กร็ บั นสิ ยั รกั การอา นมาจากทา นนนั่ เอง ทา นเปน คนแรกทใี่ หข า พเจา อานหนังสอเกี่ยวกับวิชาการ จําไดวาวันหน่งขาพเจากลับจากโรงเรียน แมก็ชูหนังสอ เลม หนง่ สายตาทมี่ องลอดแวน ออกมามแี ววตน่ เตน อยา งยง่ิ ทา นบอกกบั ขา พเจา วา
184


































































































   183   184   185   186   187