Page 185 - หนังสือที่ระลึกงานพระราชทานเพลิงศพหม่อมดุษฎี บริพัตร ณ อยุธยา
P. 185
ขณะเรียนอยูที่นั่น มีอีกวิชาหน่งที่ขาพเจาสนใจคอ วิชาศิลปะปองกันตัว ่งใน ขณะนั้นยังไมมีในเมองไทย ไมใชสิ่งที่ควรรูควรกโดยเฉพาะสตรี แตขาพเจากลับ คิดเสมอวาวิชานี้ควรเปนวิชาพ้นฐานของลูกผูหญิง เพราะเปนศิลปะการปองกันตัว เปนสิ่งที่ชวยปองกันรักษาความปลอดภัยของลูกผูหญิงได ขาพเจาจําไดวาพูดกับใคร เร่องนี้ก็มีแตคนหัวเราะขบขัน แตเวลานั้นการสอนเด็กและการเรียนเอาเวลาของ ขาพเจาไปหมดไมมชีวงวางแมอดใจเดยีวทจี่ะเรยีนอะไรอน่ ไดแตยนเกาะรวั้ชะเงอคอ ดูเขากกันขณะเดินผานไป
ชวี ติ ในหอหญงิ ทตี่ อ งอยรู ว มกบั สาว ชาวอเมรกิ นั นบั เปน ประสบการณใ หมเ อยี่ ม สําหรับขาพเจา มีทั้งเร่องนาช่นชม มีทั้งเร่องที่ทําใหอกสั่นขวัญแขวน ต่นเตน และ มีทั้งเร่องใหชวนขบชวนขันสารพัดเร่อง เน่องจากเราเปนนักเรียนผูใหญจงไดสิทธิ์ นอนกันคนละหอง แตใชหองนํ้ารวมกับอีกหองหน่ง (คอ หองนอนกับ หองนํ้า) ประตหู อ งนาํ้ จะเปด โลง ตลอดเวลา ตอ งพยายามทาํ ตวั ใหเ คยชนิ กบั การเหน็ เพอ่ นสาว เดนิ โชวต วั นงุ นอ ยหม นอ ยเขา มาหาในหอ งเวลาทตี่ อ งการอะไรบางอยา งจากขา พเจา
อาหารที่ ถงจะมีรสชาติจดชดเหมอนอาหารรั่งทั้งหลาย แตมีอาหาร จานหน่งที่แสนอรอยและข้นช่ออยางมาก นั่นคอสลัดผักผสมผลไมราดดวยนํ้าสลัด แบบเทาสันไอแลนด ่งเปนที่นิยมกันแพรหลายในเวลาตอมา ขาพเจาเคยมี ประสบการณวาสลัดมี ชนิดคอ สลัดผักที่กินกับมายองเนส และสลัดผักที่กินกับ นํ้าสลัดใส ่งมีนํ้ามันมะกอกและนํ้าสมเปนเคร่องปรุงสําคัญ แตคุณแมเคยทํา สลดั ผลไม ราดดว ยนาํ้ สลดั มายองเนสง่ มรี สชาตติ า งกบั นาํ้ มายองเนสทกี่ นิ กบั สลดั ผกั ่งขาพเจาไมเคยไดพบพานที่ใดอีกเลยนอกจากสลัดผลไมมอแม พูดถงเร่องอาหาร การครัวข้นมาทีไร ขาพเจาก็อดนกถงแมไมไดทุกที แมเกิดมาในสมัยที่อาหารรั่ง เริ่มเปนที่นิยมกันอยางแพรหลาย สมัยนั้นอาหารไทยกินกันที่บาน สวนนอกบานจะมี อาหารจีนกับอาหารรั่งใหเลอก
ขอยอนกลาวถงแมอีกสักนิด แมขาพเจาเติบโตมากับหนังสอ คุณยายสิ้นชีวิต ขณะที่คุณแมยังเล็กมาก คุณตาก็เลี้ยงคุณแมอยางคุณหนูสมบูรณแบบ คอปลอยให ใชช วี ติ อยา งสบาย การบา นการเรอ นการครวั ไมใ หแ ตะ แมต ดิ หนงั สอ ตงั้ แตเ ลก็ จนชรา ทานพูดเสมอวา แมมีหนังสอเปนแม ทานอานหนังสอทุกประเภททั้งประวัติศาสตร พงศาวดาร การเมอง นิยายรัก วรรณคดี ทานชอบโคลง ฉันท กาพย กลอน เปน พเิ ศษ ขา พเจา กร็ บั นสิ ยั รกั การอา นมาจากทา นนนั่ เอง ทา นเปน คนแรกทใี่ หข า พเจา อานหนังสอเกี่ยวกับวิชาการ จําไดวาวันหน่งขาพเจากลับจากโรงเรียน แมก็ชูหนังสอ เลม หนง่ สายตาทมี่ องลอดแวน ออกมามแี ววตน่ เตน อยา งยง่ิ ทา นบอกกบั ขา พเจา วา
184