Page 206 - หนังสือที่ระลึกงานพระราชทานเพลิงศพหม่อมดุษฎี บริพัตร ณ อยุธยา

เขามาที่หอง บนตําหนักเปนครั้งที่เทาไรไมทราบ ปรากวาเจอลูกชายยน สงบเสงี่ยม ใบหนาเรียบเฉย อยูขางตูเย็นในหอง นั้นเอง ทั้งที่พอกับแม เดินผานตรงนั้นเปนหนที่เทาใดก็สุดจะรู แตกลับมองไมเห็นเลย ถามลูกวา ไปยนอยู ตรงนั้นทําไมลูกจา ลูกชายก็สั่นหัว ไมวากระไร เหตุการณวันนั้นยังเปนความลี้ลับ จนบัดนี้ โบราณเขาหามมิใหเด็กเลนอนหาในเวลามดคํ่าเพราะอาจมีผีกําบัง แตนี่ เปนกลางวันแสก ตอนสิบโมงเชา บานก็เปนอาคารธรรมดา ไมมีตู มีเคร่องเรอน ก็นอยชิ้น
ขาพเจามีความคิดตั้งมั่นตั้งแตเรียนที่มาแตรเดอีวา เด็กทุกคนมีความสามารถ ที่จะเรียนภาษาอังกฤษควบคูกับภาษาไทยไดตั้งแตยังเล็ก เชนการสนทนาและการ ออกคําสั่งงาย ่งจะชวยใหภาษาอังกฤษไมใชเร่องยากจนเกินไปเม่อเด็กเรียน สูงข้นในระดับประถม หลักฐานสําคัญคอนองของขาพเจาทั้งสองคนที่เขาเรียน โรงเรียนมาแตรเดอีต้ังแตชั้นอนุบาล ทั้งสองมีพ้นฐานภาษาอังกฤษที่แข็งแรงกวา ขาพเจาและเรียนรูภาษาอังกฤษไดเร็วกวา เม่อมีประสบการณเชนนี้แลว ขาพเจา จงตั้งใจพูดภาษาอังกฤษกับลูกตลอดเวลา ทั้งที่คนรอบขางรวมทั้งพระบิดาลวนพูด ภาษาไทยกันทั้งนั้น แตลูกก็ไมไดมีปิกิริยาตอตานใด เขารับงไดท้ังสองภาษา เหมอนเปนเร่องปกติ ขาพเจาเสริมเร่องภาษาใหเขาดวยการอานหนังสอที่นํามา จากตางประเทศใหเขางทุกวัน แตพอขาพเจาคุยเร่องนี้กับลูกชายเม่อไมนานมานี้ เขากลับลมไปเสียแลว แตก็ถอวาขาพเจาไดพบหลักการสําคัญสองขอของการสอน ภาษาเดก็ ตงั้ แตเ ยาวว ยั ขอ แรกคอ เราสามารถสอนภาษาองั กฤษใหก บั เดก็ ได พรอ ม กบั ที่เขาเรียนรูภาษาแม ดวยการพูดภาษาอังกฤษกับเขา และอานหนังสอภาษาอังกฤษ ใหเ ขาง โดยไมต อ งแปล ขอ ทสี่ องคอ ไมม กี ารบงั คบั ใหเ ขาพดู ตอบโตก บั เราเปน ภาษา องั กฤษ อยา งกรณลี กู ชาย เมอ่ เขาเรมิ่ พดู ได เขากพ็ ดู ภาษาไทยกบั พอ กบั ขา หลวงในบา น เวลาแมพ ดู ภาษาองั กฤษดว ย เขากเ็ ขา ใจ สามารถหยบิ ของตามทบี่ อกและทาํ ตามคาํ สงั่ ไดอยางถูกตองรวดเร็ว ไมมีการลังเลสงสัย ่งเทากับเขายอมรับวา ภาษาที่พูด ในบานมีสองภาษา เม่อเขาจะตอบรับหรอปิเสธ เขาก็ใชวิธีพยักหนากับสายหนา เม่อใดที่ไมพูดตอบ ขาพเจาก็ไมสนใจ ตอมาเม่อขาพเจาเริ่มทําโรงเรียน จําไดวา ในวนั เปด ทาํ การวนั แรก ขา พเจา ยน คมุ เดก็ อยทู ไี่ มล น่ กห็ นั ไปพดู ภาษาองั กฤษกบั ลกู ชาย อยา งเคย ง่ ตรงนนั้ มเี พอ่ นรนุ ราวคราวเดยี วกบั เขาอยดู ว ย - คน ลกู ชายทาํ ทา ทเี มนิ เฉย ใบหนาบอกอาการไมรับรู ไมเขาใจ ตอนนั้นขาพเจาเขาใจความคิดของเขาทันทีวา แมม าพดู ภาษาอะไรใหค นอน่ ไดย นิ อายเขา ตงั้ แตน นั้ ขา พเจา กเ็ ลกิ พดู ภาษาองั กฤษ กับเขา หาวิธีใหมที่จะสอนภาษาลูก
205