Page 83 - Devrimci Sol Mayıs 2018 26. Sayısı...
P. 83
devrimci sol
Şu anda burada yaşadıklarımız- çalıştıkça dışarıdan büyük taş ve
dan haberiniz var mı bilmiyoruz. toprak parçaları düşüyor deliği ka-
Kaç şehidimiz var yaralı olarak patıyordu. Ayağım da bir yere sı-
kurtulan var mı bilmiyoruz. Şehit- kışmıştı büyük topraklar düşecek
lerimize ulaştınız mı cenazeleri ve delik tamamen kapanacak bir
hakettikleri şekilde gelenekleri- an oradan hiç çıkamayacağımızı
mize uygun olarak kaldırıldı mı düşündüm.
bilmiyoruz ve bu konularda çok
Şafak geldi ve zorlayarak dışarı
endişeliyiz… çıktı, beni ve Cömert’i de çıkardı.
Bildiğimiz ve önemli olan bir Dışarı çıktık sığınağımız mezar
gerçek var ki, düşman amacına yeri olmuş büyük bir sessizlik ne-
ulaşamadı… buradayız. Şehitleri- redesiniz sesimizi duyan var mı
mizin hesabını soracak daha hızlı diye bağırdık. Ses yoktu cevap
koşacağız. veren yoktu.
Yaşadıklarımızı anlatıyorum. Şafak ısrarla ‘haydi abla bura-
dan uzaklaşmamız lazım, bomba-
7 Kasım 2016 pazartesi sabahı lama devam edecek’ diyordu.
sığınağımız bombalandı. Büyük bir acı, anlatması o kadar
Ben küçük sığınaktaydım. zor ki orayı terk edip gidiyorduk
ayaklarım gitmiyordu. Ağlıyor-
Bu sırada Cömert yanıma geldi.
dum bir yandan, öfke duyuyor-
Şafağın seslenmesi ile Cö- dum bir yandan, intikam ve hırs
mert’in tamam geliyorum demesi doluydum bir yandan…
ile büyük bir patlama…
Dakikalar önce beraberdik
Yerimden havaya fırladım takla şimdi onlar toprağın altında.
attım ellerimin içine alev topu Acaba yaşayan var mı? Ne yapabi-
düştü sanki… Cömert’in ‘abla ya- liriz? Bunları düşünürken Şafağın
nıyoruz’ diye bağırışını duydum. sesi tekrar; ‘hadi abla çabuk gide-
Gözümü açtım alevlerin içindey- lim buradan orman cayır cayır ya-
dik. Cömert, abla kapıya koş diye nıyor… alevler sardı dört bir yanı.’
bağırıyordu. Ne kapısı, her yer ka- Evet gitmemiz gerekiyor. Mis-
ranlık bulunduğumuz yerin bir yonumuzu unutmadık. Bizi bitire-
kısmı çökmüş gayrı ihtiyari bir ta- meyecekler, savaşı devam
rafa yöneldim. Ellerimle ateşi ya- ettirmemiz büyütmemiz gereki-
rıyordum. Küçücük bir ışık yor. Söz verdik, ülkemiz dağla-
gördüm, oraya yöneldim. Elle- rında gerillalarımız bitmeyecek.
rimle toprağı eştim. Çukur bü-
yüdü gözüme güneş çarpıyordu. Halkımızı örgütümüzü düşün-
Cömert ve Şafak’a seslendim ikisi düm. Bize duyulan güveni adaleti
de biz iyiyiz dediler. düşündüm. Bunları boşa çıkarma-
yacağız dedim ve yavaş yavaş
…diğer arkadaşları düşünü- uzaklaşıyorduk oradan.
yordum. Neredesiniz diye bağır-
maya başladım. Kafamı delikten …
çıkaramıyordum deliği büyütmeye Biz uzaklaşırken on dakika geç-
83
