Page 9 - E-book
P. 9
กำรแทงหยวกมีมำตั้งแต่สมัยโบรำณ แต่ไม่พบ
หลักฐำนแน่ชัดว่ำในสมัยใด คำดว่ำในสมัยสุโขทัย ได้มีกำรใช้
หยวกกล้วยเข้ำไปประดับประดำตกแต่งในงำนรำชพิธีอยู่บ้ำง
แล้ว สันนิษฐำนเอำจำกที่ว่ำ นำงนพมำศเป็นผู้คิดประดิษฐ์
กระทงเพื่อใช้ลอยในวันเพ็ญกลำงเดือนสิบสอง และบำยสีที่
ใช้ในงำนมงคลต่ำง ๆ ส่วนใหญ่ท ำด้วยใบตอง บ้ำงเป็นผู้ที่
มีปัญญำอันเฉียบแหลมตำมประวัติศำสตร์กล่ำวไว้ คงจะพอ
มองเห็นคุณประโยชน์ของกำบกล้วยที่จะน ำมำสลักเพื่อ
ตกแต่งประกอบงำนเหล่ำนั้นให้มีคุณค่ำขึ้นจึงได้ถ่ำยทอด
และสืบต่อกันมำเรื่อย ๆ จนถึงสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น
กำรสลักแทงหยวกเพื่อใช้ในงำนพระรำชพิธีต่ำง ๆ เริ่ม
แพร่หลำยจนเห็นได้ชัด เป็นต้นว่ำกำรสลักแทงหยวกเพื่อใช้
ประดับเมรุ กำรสลักแทงหยวกเพื่อใช้ประดับตั้งรดน้ ำในงำน
พิธีตัดจุก เป็นต้น
ปัจจุบันนี้กำรสลักแทงหยวกเริ่มหำดูยำก เพรำะ
ควำมเจริญในด้ำนวิทยำศำสตร์มีมำกขึ้น คนส่วนใหญ่
ต้องกำรควำมรวดเร็ว กำรสลักแทงหยวกจึงค่อย ๆ หำยไป
แต่ก็ยังมีอยู่บ้ำงบำงท้องที่ ที่ยังรักษำวัฒนธรรมด้ำนนี้ไว้
และสืบทอดต่อ ๆ กันมำ เช่น ในแถบคลองบำงกอกน้อย
กรุงเทพมหำนคร และในชนบททั่ว ๆ ไปพอจะมีช่ำงมือดีที่
ยึดอำชีพสลักหยวก แต่ก็น้อยเต็มที่ งำนส่วนใหญ่ที่ใช้ในกำร
สลักแทงหยวกประดับตกแต่ง คือ “กำรสลักแทงหยวกเป็น
จิตกำธำน 5
