Page 54 - นิราศภูเขาทอง ของ สุนทรภู่
P. 54

๕๑                                        นิราศภูเขาทอง  ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑











                      เนื้อเรื่อง                                     ถอดคําประพันธ






           กับหนูพัดมัสการสําเร็จแลว                       พอหนูพัดกราบไวเสร็จแลวก็ใสพระ


       ใสขวดแกววางไวใกลเกศา                          บรมสารีริกธาตุไวในขวดแกวแลวก็วาง


       มานอนกรุงรุงขึ้นจะบูชา                           ไวใกลศีรษะเมื่อนอน และรุงเชาจะ

       ไมปะตาตันอกยิ่งตกใจ                              บูชาแตพอตื่นมามองไมเห็นก็ตกใจ


           แสนเสียดายหมายจะชมบรมธาตุ                     อยางมากทั้งที่วางไวใกลศีรษะ

       ใจจะขาดคิดมาน้ําตาไหล                                 สุนทรภูวาเปนเพราะบุญตนนอย


       โอบุญนอยลอยลับครรไลไกล                          ทําใหพระธาตุลอยไปไกล


       เสียน้ําใจเจียนจะดิ้นสิ้นชีวัน

           สุดจะอยูดูอื่นไมฝนโศก                         สุนทรภูคิดวาไมสามารถอยูที่เจดีย


       กําเริบโรครอนฤทัยเฝาใฝฝน                      ภูเขาทองตอไดเพราะจะยิ่งเศราโศก

       พอตรูตรูสุริยฉายขึ้นพรายพรรณ                   และรอนใจยิ่งขึ้น พอเชาตรู


       ใหลองวันหนึ่งมาถึงธานี                          พระอาทิตยขึ้นสองฉาย ก็ลองเรือถึง


           ประทับทาหนาอรุณอารามหลวง                    กรุงเทพฯโดยใชเวลาเดินทาง ๑ วัน

       คอยสรางทรวงทรงศีลพระชินสีห                         ถึงหนาวัดอรุณก็คอยสรางจาก


       นิราศเรื่องเมืองเกาของเรานี้                     ความเศราเพราะไดกราบพระพุทธรูป

       ไวเปนที่โสมนัสทัศนา                             นิราศภูเขาทองของสุนทรภูเรื่องนี้


                                                         ไวเปนที่อานเมื่อเศราจะไดมีความสุข
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59