Page 2125 - JULIO

Porque cando míroche non me conformo con mirarche, desexo abrazarche 4
para estar en ti, e tamén quero conservar a túa imaxe como unha fotografía

na que ti es a luz que ilumina os meus días.
Non me canso de reflectirme en ti, porque coñézoche, pero quero
coñecerche máis, e por mirarme sígoche coñecendo, e coñezo o noso amor

e a sorte que teño de amarche.
Déixame que me siga mirando en ti, ti es o meu espello e a persoa que

reflicte as miñas emocións, quen é motivo de sentimentos e de praceres.

Ti es o meu espello e por iso non de mirarche, non deixo de pensarche e
non deixo de amarche.

Envolvido no teu amor...

Coa chegada de cada amencer, todo a miña ser anhélache, esperanzada de

verche chegar á miña vida e envolverche entre os meus brazos con amor.
Ansiando ser completamente teu en corpo e alma, desexando darche a

miña vida enteira... ser como un neno entre os teus brazos e que me volvas

tolo cos teus bicos, ser ilusión e vida.
Pero estás tan lonxe amor que a distancia fai que o meu corazón se torne

melancólico, triste, con esa tristeza característica dun ser que
namorándose do amor senta a contemplar a lúa -cómplice dos namorados
e dos soños que adoitamos ter- para achegar esta distancia que atrapa a

miña vida e faime suspirar estrañando terche comigo.
Ti es ese ser especial que chegou á miña vida, envolveume nas súas
palabras e encheume da ansia máis pura de entregarme a ti, ti es ese ser

que me encheu de amor en cada madrugada entre soños a min chegaba.

Soñaba que ao teu lado estaba, e libremente amábache sen distancias que

nos separasen.

Pero ao espertar vexo que non estás e non me poño triste.
Esta noite de novo soñareiche, e así será mentres separado de ti atópeme.

Aínda que aínda non esteas aquí, eu sigo suspirando namorado cando
chega a min o teu nome e como un sopro de vida o meu corazón latexa
apaixonado por ti, en cada suspiro parece dicir o teu nome...