Page 15 - ANTILL DGB

Litertuur 15
Zaterdag 7 september 2019
dames zoek u uw stoelriemen vast te

maken en...” Ik schoot wak-
ker. Het kostte even tijd om
me te realiseren waar ik was.
Met mijn hoofd lag ik tussen
de borsten van de oudere da-
me aan het raam. Zachtjes
streelde ze mijn haar. Mijn
benen had ik gestrekt voor de
andere vrouw die, om me de
ruimte te geven, haar benen
in het gangpad had.
,,Bon dia”, zei ze vriendelijk
terwijl ze naar haar tante knip-
oogde. ,,Heeft u goed gesla-
pen!” Ik kleurde rood terwijl
ik me losmaakte van de zachte
vleesmassa die mijn hoofd
een rustplaats had geboden
gedurende de lange vliegreis.
,,Het is niet erg hoor. U was Ondanks haar overgewicht had ze iets aantrekkelijks, iets dat
zo schattig en snurkte zo lief”, alleen Curaçaose vrouwen hebben.
glimlachte mijn buurvrouw
aan het raam. Ze probeerde
nog een keer mijn haar te stre-
len. Verschrikt draaide ik me
van haar weg. ,,Wij hebben
uw ontbijt ook maar opgege-
ten”, zei ze. ,,We vonden het
zo zonde om u wakker te ma-
,,Kip of pasta meneer?” ken.”
,,Geeft niet”, stamelde ik
terwijl de schaamte me naar
de schoenen zakte. ,,Ik moet
Morgan Freeman, twee van tijd?” vroeg de jongste van de naar de wc”, zei ze. Mijn rech-
mijn favorieten. Ik drukte op twee vriendelijk. Het lag me terbuurvrouw stond op en
‘play’. Voordat ik erachter voor in de mond te zeggen dat bleef in het gangpad staan ter-
kwam of Gene Hackman het een dubbele maaltijd, mede wijl de linker zich met de
wel of niet gedaan had viel ik gezien de extreme obesiteit grootste moeite langs mij
in slaap. van mijn medepassagiers, me wurmde. Met beide handen
Ik werd wakker van een toch wel erg ongezond leek. duwde ik haar tegen haar rug
zacht gepor tegen mijn schou- ,,Ga uw gang”, antwoordde richting het gangpad, bang
der. De jongste van de twee ik. Ik verschoof mijn zitvlak dat ze onverhoeds zou gaan
zwaarlijvige dames wees naar ongemakkelijk omdat de dik- zitten en, vlak voor aankomst,
het karretje in het gangpad. ke portemonnee in mijn ach- op mijn schoot terecht zou ko-
,,Kip of pasta meneer?” ter broekzak toch wel wat on- men.
vroeg een stewardess met een handig zat. Ik haalde hem er- De stewardess liep langs
gemaakte glimlach voor de uit, pakte er het pilletje om te controleren of alle pas-
driehonderdste keer deze reis. dormicum uit dat ik altijd op sagiers hun stoel rechtop had-
Mijn buurvrouw aan het raam lange nachtvluchten bij me den en hun veiligheidsgordels
had mijn tafeltje ongevraagd heb en stopte de portemonnee vast. ,,Het spijt me mevrouw. U moet blijven zitten. We gaan zo
al naar beneden geklapt. Ik in de steekzak voor in mijn ,,Het spijt me mevrouw. U landen”, zei ze met een onuitstaanbare professionele glim-
gaf beleefd te kennen dat ik broek. Het pilletje spoelde ik moet blijven zitten. We gaan lach.
geen honger had, dat een fles- weg met het flesje water. zo landen”, zei ze met een on-
je water voor mij voldoende ,,Goedemorgen beste men- uitstaanbare professionele
was en klapte het tafeltje weer sen, hier is uw gezagvoerder. glimlach. Met de grootste
in. Over vijftien minuten zullen moeite schoof mijn buur- ging verongelijkt zitten en schoot me te binnen dat ik in
,,Mogen wij dan uw maal- we landen op Schiphol. Ik ver- vrouw weer langs me heen, gespte haar stoelriem vast. de verkeerde rij stond, die
Direct nadat het vliegtuig voor passagiers zonder Euro-
stilstond aan de gate probeer- pees paspoort op het moment
de ik op te staan en me langs dat ik de twee corpulente da-
de jongedame rechts van me mes vlak voor de E-gate zag
te wringen en mijn handbaga- staan. Ik maakte me los uit de
ge uit de overheadbin te ha- rij en rende naar de gate, be-
len. stemd voor Europese pa-
,,U heeft haast zie ik”, zei ze spoorthouders. Ik griste in
lichtelijk geërgerd. mijn linker broekzak naar
,,Excuseer me”, antwoord- mijn paspoort. Leeg! Ik greep
de ik, nog steeds overlopend naar mijn rechter. Godver-
van schaamte. ,,Ze wachten domme, ook mijn portemon-
op me.” Zo snel als de rij pas- nee was ik kwijt. Het zweet
sagiers voor me het toeliet ver- brak me uit. Zenuwachtig
liet ik het vliegtuig en haastte tastte ik al mijn zakken af en
me naar de douane. Om mijn keek tegen beter weten in de
benen te strekken liet ik de vakjes van mijn rolkoffertje.
loopband in de lange gangen Het zou toch niet?...
van luchthaven Schiphol links Het bloed was uit mijn ge-
liggen en sleepte het rolkoffer- zicht weggetrokken toen ik
tje achter mij aan. Ik zag de naar de twee dikke dames
twee dikke dames met elkaar keek die net door de E-gate
kletsen op de rolband terwijl heen waren. De jongste keek
ze mij voorbijgingen. Ze za- nog even om. Toen ze me met
gen mij niet. Ik vroeg me af of haar ogen gevonden had glim-
er inmiddels geplast was. lachte ze en zwaaide vriende-
Voor de douane stond een lijk voordat ze beiden de bocht
lange rij. Een Aziatisch echt- om liepen en uit het zicht ver-
Toen ze me met haar ogen gevonden had glimlachte ze. paar stond voor me. Het dwenen.