Page 20 - ANTILL DB
P. 20
20 Antilliaans Dagblad Vrijdag 12 mei 2017
Izaline Calister: Keihard
werken voor een droom
Door Jeroen Jansen
Zangeres Izaline Calister is dit jaar voor de tweede keer op het eiland. Een paar weken geleden stond ze met
de Lulverhalen van Howard Komproe op het podium van Brakkeput Mei Mei en nu verzorgt ze daar twee
Moederdagconcerten. We spraken met haar over ‘de moeder Izaline’: hoe ze zelf opgroeide, wat haar doch-
ter Victoria van haar meekrijgt en of haar studenten en bandleden ook iets merken van die moederrol.
ijn verhaal is een beetje ingewik- studeren loont. Ik ben succesvol gewor-
keld want mijn moeder Norma den doordat ik een bijter ben, ik werk ge-
Mstierf toen ik drie jaar oud was. Ik focust en dan groei je. Dat probeer ik
ken haar dus niet echt en ik heb ook geen mensen bij te brengen. Vergelijk je talent
idee of ik op haar lijk. Misschien is dat zo, niet met anderen, zet dat stomme Youtu-
maar ik heb het mijn vader Thomas nooit be uit. Uiteindelijk draait het toch om in-
horen zeggen. Hij hertrouwde en zet, en in die zin geef ik mijn dochter de- Izaline en haar dochter Victoria tijdens
daardoor heb ik een hele lieve tweede zelfde waarden mee. Je kan wel lopen een optreden in het Vondelpark in
moeder, Theresita. Ik zou willen dat ik miepen over iets dat je niet lukt, maar het Amsterdam. FOTO MARIE JOSE ELDERING
haar rust had, ze is helemaal ‘in tune’ met lost je probleem niet op. Ik heb respect
alles, het is heel fijn om haar om je heen voor mensen die de worsteling aandur- anders, ik maakte me druk om alles en
te hebben. Ik ben nog te onrustig, te wer- ven en tot een oplossing komen. Volgens ook zeker om wat mensen van mij von-
kend aan mezelf, te borrelend.” Toch mij is dat een Calister-trekje, mijn broer- den. Dan was ik bekaf voordat het concert
heeft Izaline, ondanks de verschillen met tje Roël heeft dat ook.” begon. Ik vind het heel leuk dat mensen
haar moeder, ook een belangrijke les van Met de mensen waar ze muziek mee mij bewonderen, maar het kan ook lastig
haar geleerd: “Je bent volgens mij een maakt, is de band anders dan met stu- zijn omdat ik dat met me meesleep. Als ik
goede moeder als je kinderen het gevoel denten: ,,Bij studenten hou ik vaak wat af- bijvoorbeeld een Engelstalige plaat zou
hebben dat ze altijd bij je terecht kunnen. stand, ik hoef niet alles van ze te weten. willen maken, dan moet ik opboksen te-
Mijn moeder Met sommige musici wordt de relatie gen het beeld dat mensen van mij heb-
werkte maar ik soms persoonlijker, dan ontstaat er iets ben, het kan je beperken in je vrijheid.”
had altijd het ge- van een vriendschap. Mijn vaste pianist Ze verheugt zich op de Moederdagcon-
voel dat ze er wel Marc Bischoff bijvoorbeeld, die ken ik al certen die morgen starten onder leiding
was en dat ik er De zangeres met pianist Marc Bischoff. jaren. Dan zitten we rond cd-opnames van pianist Randal Corsen. Nu ze moeder
altijd heen kon. ,,Ik raak niet met al mijn bandleden weleens hele dagen bij elkaar, en ui- is, wordt ze selectiever in wat ze aanpakt,
Ik voel me dus bevriend maar met Marc zeker wel.” teraard praat je dan niet alleen maar over maar dit bijzondere project inspireerde
ook niet schul- FOTO JOS KRABBE muziek. Dat is iemand die ik soms zo- haar. Al is er nog ruimte in haar hoofd
dig als ik weg maar even bel. Maar elkaar leuk en aardig voor een droomproject: ,,Het is heel gek,
ben. Ik ben weg om een reden, niet om- andere dingen tussenkomen. Het is heel vinden wordt pas echt belangrijk als je op voor het eerst in twintig jaar ben ik op
dat ik daar zin in heb.” aandoenlijk, ze vindt mij echt de beste tournee gaat. Dan zit je weleens weken zoek naar een grote droom. De voorstel-
Het gesprek komt al snel op Victoria, zangeres van de wereld. Ze vergelijkt al- op elkaars lip. Als ik voel dat iemand niks ling over Buchi Fil en Mosa Nena was de
de zevenjarige dochter van Izaline en les en iedereen met mij en ik win het heel met mij heeft, dan kan hij nog zo goed laatste, daarna viel het stil. Ik word daar
haar partner Victor. ,,Ik heb nooit van die vaak. Ze heeft ook gezegd dat ze het heel spelen, het wordt niet wat. Het moet ge- wat onrustig van: komt er wel wat? Al die
opvoedtijdschriften gekocht of een boek bijzonder vindt om mijn dochter te zijn, zellig en leuk zijn, ik wil een onderlinge jaren dreef ik qua inspiratie op onmoge-
opengeslagen, daar heb ik allemaal niks terwijl ze zeven is! Natuurlijk merkt ze band voelen.” lijke projecten. Het moest moeilijk zijn,
aan. Ik ben misschien een beetje raar, wel dat er meer aandacht is voor haar ma- En nu is ze op Curaçao, het eiland dat ik werd wanhopig en worstelde me naar
maar zelfs tijdens de zwangerschap stond ma. Ze gaat dan aan mijn rok hangen, of al jarenlang enorm van haar houdt. Ze is boven. Dat is mijn leven. Nu is er genoeg
ik er al heel nuchter in: als miljoenen ze springt het podium op, maar ik heb voor veel mensen nu een idool, ze kijken leuks, maar zo’n groot dreigend project is
vrouwen bevallen, waarom kan ik dat dan haar gezegd dat ze dan wel wat moet nu naar haar op, net zoals haar dochter er nog niet. Ik hoop dat het komt en zo
niet? Zo moeilijk kan het allemaal niet doen, een liedje zingen of zo.” dat doet. Ze vindt dat heel mooi, maar niet: Victoria zien opgroeien is ook een
zijn. Met opvoeden vergaat het me net zo: In Arnhem ligt een nieuwe passie van nuchterheid overheerst weer: ,,Dat on- droom.”
ik doe maar wat. Natuurlijk heb ik wel re- haar: als docent Zang begeleidt ze stu- voorwaardelijk bewonderen van artiesten
gels. Ik ben vrij streng, dat weet ze. Maar denten van het ArtEZ conservatorium: zit niet zo in mij, dat had ik alleen maar Izaline Calister treedt morgen en zondag
ik heb het ongelofelijke geluk dat Victoria ,,Dat kwam vijf jaar geleden op mijn pad, als tiener bij Menudo. Ik kan me niet be- op bij Brakkeput Mei Mei in de voorstelling
verbaal heel sterk is. Het is heel bijzon- ik had nooit gedacht dat ik het zó leuk zou zig houden met roem want dan wordt het ‘Mama…amor sin límite’. Kaarten zijn
der, maar als ze eens een driftbui heeft, vinden. Wat ik ze vertel, is dat talent altijd heel zwaar. Maar ik ben ook oud hè, daar- verkrijgbaar bij Mensing’s Caminada,
dan krijg ik haar rustig met een gesprek. begrensd wordt door karakter. Keihard om doe ik dat niet meer. Vroeger was dat 24 Uur uit de muur en Funmiles.
Ze begrijpt wat ik zeg, ze is gevoelig voor
argumenten. Ik weet niet of ik ook zo
was, maar ik hoop dat het zo blijft met
Victoria. Toen ik puber werd, begon ik
me af te sluiten van mijn ouders, sloot ik
me op in mijn kamer. Stiekem hoop ik
dat Victoria niet zo wordt.”
Calister geniet van de buurt waar ze
woont en haar buren waarmee ze losjes
het welzijn van de kinderen uit de straat
bespreekt. Vooral geen druk, daar is ze
niet van. Daarom is ze ook zo verknocht
aan Groningen: ,,Ik werk in Arnhem, en
natuurlijk is dat wel een eindje rijden,
maar het geeft me ook rust. In de auto
maak ik de transitie van moeder naar ar-
tiest of docent en andersom. Ik verzet een
heleboel werk in die auto, met als voor-
deel dat de knop echt óm kan als ik terug Calister met haar tweede moeder Theresita. ,,Ik zou willen Izaline met haar moeder Norma en grotere zus Neftali. ,,Ik heb mijn
in Groningen ben. Dan kan ik weer een dat ik haar rust had, het is heel fijn om haar om je heen te moeder helaas nooit leren kennen, ze stierf toen ik drie was.”
moeder zijn voor Victoria, zonder dat er hebben”. FOTO’S IZALINE CALISTER