Page 20 - ANTILL DB
P. 20

20                                                                                     Antilliaans Dagblad Vrijdag 12 mei 2017







  Izaline Calister: Keihard



  werken voor een droom




  Door Jeroen Jansen
  Zangeres Izaline Calister is dit jaar voor de tweede keer op het eiland. Een paar weken geleden stond ze met
  de Lulverhalen van Howard Komproe op het podium van Brakkeput Mei Mei en nu verzorgt ze daar twee
  Moederdagconcerten. We spraken met haar over ‘de moeder Izaline’: hoe ze zelf opgroeide, wat haar doch-
  ter Victoria van haar meekrijgt en of haar studenten en bandleden ook iets merken van die moederrol.

        ijn verhaal is een beetje ingewik-                    studeren loont. Ik ben succesvol gewor-
        keld want mijn moeder Norma                           den doordat ik een bijter ben, ik werk ge-
  Mstierf toen ik drie jaar oud was. Ik                       focust en dan groei je. Dat probeer ik
  ken haar dus niet echt en ik heb ook geen                   mensen bij te brengen. Vergelijk je talent
  idee of ik op haar lijk. Misschien is dat zo,               niet met anderen, zet dat stomme Youtu-
  maar ik heb het mijn vader Thomas nooit                     be uit. Uiteindelijk draait het toch om in-
  horen zeggen. Hij hertrouwde en                             zet, en in die zin geef ik mijn dochter de-  Izaline en haar dochter Victoria tijdens
  daardoor heb ik een hele lieve tweede                       zelfde waarden mee. Je kan wel lopen  een optreden in het Vondelpark in
  moeder, Theresita. Ik zou willen dat ik                     miepen over iets dat je niet lukt, maar het  Amsterdam.      FOTO MARIE JOSE ELDERING
  haar rust had, ze is helemaal ‘in tune’ met                 lost je probleem niet op. Ik heb respect
  alles, het is heel fijn om haar om je heen                  voor mensen die de worsteling aandur-  anders, ik maakte me druk om alles en
  te hebben. Ik ben nog te onrustig, te wer-                  ven en tot een oplossing komen. Volgens  ook zeker om wat mensen van mij von-
  kend aan mezelf, te borrelend.” Toch                        mij is dat een Calister-trekje, mijn broer-  den. Dan was ik bekaf voordat het concert
  heeft Izaline, ondanks de verschillen met                   tje Roël heeft dat ook.”     begon. Ik vind het heel leuk dat mensen
  haar moeder, ook een belangrijke les van                     Met de mensen waar ze muziek mee  mij bewonderen, maar het kan ook lastig
  haar geleerd: “Je bent volgens mij een                      maakt, is de band anders dan met stu-  zijn omdat ik dat met me meesleep. Als ik
  goede moeder als je kinderen het gevoel                     denten: ,,Bij studenten hou ik vaak wat af-  bijvoorbeeld een Engelstalige plaat zou
  hebben dat ze altijd bij je terecht kunnen.                 stand, ik hoef niet alles van ze te weten.  willen maken, dan moet ik opboksen te-
                   Mijn  moeder                               Met sommige musici wordt de relatie  gen het beeld dat mensen van mij heb-
                   werkte maar ik                             soms persoonlijker, dan ontstaat er iets  ben, het kan je beperken in je vrijheid.”
                   had altijd het ge-                         van een vriendschap. Mijn vaste pianist  Ze verheugt zich op de Moederdagcon-
                   voel dat ze er wel                         Marc Bischoff bijvoorbeeld, die ken ik al  certen die morgen starten onder leiding
                   was en dat ik er  De zangeres met pianist Marc Bischoff.  jaren. Dan zitten we rond cd-opnames  van pianist Randal Corsen. Nu ze moeder
                   altijd heen kon.  ,,Ik raak niet met al mijn bandleden  weleens hele dagen bij elkaar, en ui-  is, wordt ze selectiever in wat ze aanpakt,
                   Ik voel me dus  bevriend maar met Marc zeker wel.”   teraard praat je dan niet alleen maar over  maar dit bijzondere project inspireerde
                   ook niet schul-               FOTO JOS KRABBE  muziek. Dat is iemand die ik soms zo-  haar. Al is er nog ruimte in haar hoofd
                   dig als ik weg                             maar even bel. Maar elkaar leuk en aardig  voor een droomproject: ,,Het is heel gek,
  ben. Ik ben weg om een reden, niet om-  andere dingen tussenkomen. Het is heel  vinden wordt pas echt belangrijk als je op  voor het eerst in twintig jaar ben ik op
  dat ik daar zin in heb.”      aandoenlijk, ze vindt mij echt de beste  tournee gaat. Dan zit je weleens weken  zoek naar een grote droom. De voorstel-
    Het gesprek komt al snel op Victoria,  zangeres van de wereld. Ze vergelijkt al-  op elkaars lip. Als ik voel dat iemand niks  ling over Buchi Fil en Mosa Nena was de
  de zevenjarige dochter van Izaline en  les en iedereen met mij en ik win het heel  met mij heeft, dan kan hij nog zo goed  laatste, daarna viel het stil. Ik word daar
  haar partner Victor. ,,Ik heb nooit van die  vaak. Ze heeft ook gezegd dat ze het heel  spelen, het wordt niet wat. Het moet ge-  wat onrustig van: komt er wel wat? Al die
  opvoedtijdschriften gekocht of een boek  bijzonder vindt om mijn dochter te zijn,  zellig en leuk zijn, ik wil een onderlinge  jaren dreef ik qua inspiratie op onmoge-
  opengeslagen, daar heb ik allemaal niks  terwijl ze zeven is! Natuurlijk merkt ze  band voelen.”   lijke projecten. Het moest moeilijk zijn,
  aan. Ik ben misschien een beetje raar,  wel dat er meer aandacht is voor haar ma-  En nu is ze op Curaçao, het eiland dat  ik werd wanhopig en worstelde me naar
  maar zelfs tijdens de zwangerschap stond  ma. Ze gaat dan aan mijn rok hangen, of  al jarenlang enorm van haar houdt. Ze is  boven. Dat is mijn leven. Nu is er genoeg
  ik er al heel nuchter in: als miljoenen  ze springt het podium op, maar ik heb  voor veel mensen nu een idool, ze kijken  leuks, maar zo’n groot dreigend project is
  vrouwen bevallen, waarom kan ik dat dan  haar gezegd dat ze dan wel wat moet  nu naar haar op, net zoals haar dochter  er nog niet. Ik hoop dat het komt en zo
  niet? Zo moeilijk kan het allemaal niet  doen, een liedje zingen of zo.”  dat doet. Ze vindt dat heel mooi, maar  niet: Victoria zien opgroeien is ook een
  zijn. Met opvoeden vergaat het me net zo:  In Arnhem ligt een nieuwe passie van  nuchterheid overheerst weer: ,,Dat on-  droom.”
  ik doe maar wat. Natuurlijk heb ik wel re-  haar: als docent Zang begeleidt ze stu-  voorwaardelijk bewonderen van artiesten
  gels. Ik ben vrij streng, dat weet ze. Maar  denten van het ArtEZ conservatorium:  zit niet zo in mij, dat had ik alleen maar  Izaline Calister treedt morgen en zondag
  ik heb het ongelofelijke geluk dat Victoria  ,,Dat kwam vijf jaar geleden op mijn pad,  als tiener bij Menudo. Ik kan me niet be-  op bij Brakkeput Mei Mei in de voorstelling
  verbaal heel sterk is. Het is heel bijzon-  ik had nooit gedacht dat ik het zó leuk zou  zig houden met roem want dan wordt het  ‘Mama…amor sin límite’. Kaarten zijn
  der, maar als ze eens een driftbui heeft,  vinden. Wat ik ze vertel, is dat talent altijd  heel zwaar. Maar ik ben ook oud hè, daar-  verkrijgbaar bij Mensing’s Caminada,
  dan krijg ik haar rustig met een gesprek.  begrensd wordt door karakter. Keihard  om doe ik dat niet meer. Vroeger was dat  24 Uur uit de muur en Funmiles.
  Ze begrijpt wat ik zeg, ze is gevoelig voor
  argumenten. Ik weet niet of ik ook zo
  was, maar ik hoop dat het zo blijft met
  Victoria. Toen ik puber werd, begon ik
  me af te sluiten van mijn ouders, sloot ik
  me op in mijn kamer. Stiekem hoop ik
  dat Victoria niet zo wordt.”
    Calister geniet van de buurt waar ze
  woont en haar buren waarmee ze losjes
  het welzijn van de kinderen uit de straat
  bespreekt. Vooral geen druk, daar is ze
  niet van. Daarom is ze ook zo verknocht
  aan Groningen: ,,Ik werk in Arnhem, en
  natuurlijk is dat wel een eindje rijden,
  maar het geeft me ook rust. In de auto
  maak ik de transitie van moeder naar ar-
  tiest of docent en andersom. Ik verzet een
  heleboel werk in die auto, met als voor-
  deel dat de knop echt óm kan als ik terug  Calister met haar tweede moeder Theresita. ,,Ik zou willen  Izaline met haar moeder Norma en grotere zus Neftali. ,,Ik heb mijn
  in Groningen ben. Dan kan ik weer een  dat ik haar rust had, het is heel fijn om haar om je heen te  moeder helaas nooit leren kennen, ze stierf toen ik drie was.”
  moeder zijn voor Victoria, zonder dat er  hebben”.                                                    FOTO’S IZALINE CALISTER
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25