Page 30 - ATA

12 Antilliaans Dagblad Maandag 2 september 2019
Curaçao North Sea Jazz Festival

Earth, Wind & Fire loopt op tandvlees

Door Jeroen Jansen
e stonden in 2011 al in
de line-up van het Cura-
Z çao North Sea Jazz
Festival, en nu gingen ze op
reprise: Earth, Wind & Fire, de
legendarische soul- en funkfor-
matie uit Chicago. Wie op wil
schrijven wat de formatie in
de jaren zeventig en tachtig
allemaal presteerde heeft aan
een krantenpagina nog niet
genoeg. Zeker onder aanvoe-
ring van oprichter Maurice
White werd Earth, Wind & Fire
een band die lak had aan
scheidslijnen in de muziek: ze
combineerden moeiteloos niet
alleen soul en funk met elkaar, De vaandeldragers van Earth, Wind & Fire zijn Philip Bailey, Verdine White en Ralph Johnson. Alle drie zijn ze sinds het begin van de jaren
maar ook jazz, disco en rock- zeventig betrokken bij de band, ze hebben dus aan den lijve meegemaakt hoe de formatie eind jaren zeventig de sterrenstatus behaalde. Ze
muziek. In 2016 stierf Maurice hebben dan ook een prominente plek op het podium, wanneer ze afgelopen vrijdag aan de show beginnen. Maar in tegenstelling tot de
White na een lang ziekbed, en show in 2011 steunen ze steeds meer op de omvangrijke band om hen heen. FOTO THIJS TROMP
ook al was hij vanwege die ziek-
te al lang niet meer actief lid meer op de omvangrijke band en Ralph Johnson wordt het Bailey kennelijk ook, die er vraagt. Wie de liefde voor de
van de band, toch lijkt er iets om hen heen. Met Myron allemaal een beetje moeilijker, vervolgens wat van zegt: als je band, misschien zelfs vanuit
geknakt in de hitformatie. Het McKinley, John Paris en de en dat is soms pijnlijk om te fan bent van ons dan heb je al jeugdsentiment, diep in z’n hart
moeiteloze is er in ieder geval zoon van Philip Bailey, Philip zien. onze muziek in je hart, niet heeft zitten, die zal de band
wel wat vanaf. Bailey Jr, hebben ze mensen Het goede nieuws is dat alleen de top 10-hits. En dus vergeven dat het allemaal wat
De vaandeldragers van Earth, om zich heen staan die niet Earth, Wind & Fire lef heeft als krijgt de meute direct niet direct moeizaam gaat. Bij hen over-
Wind & Fire zijn Philip Bailey, alleen qua leeftijd fris afsteken het gaat om de nummers die ze wat ze verwachten, en speelt heerst het respect voor de suc-
Verdine White en Ralph tegen de originele bandleden, laten horen. Ook al is de meute Bailey bijvoorbeeld een lange cesformatie van weleer en die
Johnson. Alle drie zijn ze sinds maar die ook vocaal een handje afgekomen op hits als ‘Septem- kalimbasolo op ‘Kalimba story’ verbergen de foutjes en fouten
het begin van de jaren zeventig toesteken wanneer het lastig ber’ en ‘In the stone’, het begin en pakt Verdine White uit met met een grote mantel der liefde.
betrokken bij de band, ze heb- wordt. Al heeft het grote pu- van het concert wordt geken- een stevige bass-solo. Pas in de Kijk je er met wat minder senti-
ben dus aan den lijve meege- bliek daar natuurlijk geen bood- merkt door nummers die juist tweede helft van het concert ment naar dan is het oordeel
maakt hoe de formatie eind schap aan: die willen de sterren niet de hitparades bestormden, gaan de handen weer op elkaar wat harder: Earth, Wind & Fire
jaren zeventig de sterrenstatus van weleer zien stralen. Dan zoals ‘Serpentine fire’, ‘Jupiter’ als de hitsongs alsnog klinken, heeft z’n langste tijd gehad,
behaalde. Ze hebben dan ook zijn ze bij bassist Verdine en ‘Getaway’. Een band van die zoals ‘After the love has gone’, misschien wordt het tijd voor
een prominente plek op het White nog aan het goede adres, status heeft groot gelijk dat ze ‘Boogie Wonderland’ en, inder- een afscheidstournee. Dat bepa-
podium, wanneer ze afgelopen want die weet, ondanks dat hij hun eigen keuzes maken, maar daad, ‘September’ en ‘In the len ze uiteraard zelf, maar om
vrijdag aan de show beginnen. een jonge zeventiger is, nog het Curaçaose publiek ziet dat stone’. zeventigers zó op hun tandvlees
Maar in tegenstelling tot de steeds ergens de energie van- kennelijk anders want dat rea- Is het een geslaagd concert? te zien lopen: je moet het eigen-
show in 2011 steunen ze steeds daan te halen. Bij Philip Bailey geert lauw. Dat merkt Philip Dat hangt ervan af wie je het lijk niet meer willen.

Door Jeroen Jansen Michael McDonald is een warm bad Drea Rhenee’ die haar eigen
at Michael McDonald interpretatie geeft aan de be-
eindelijk op het festi- roemde zangpartij van Patti
D val staat is volkomen geres de hoge noten zingt die LaBelle. De zanger heeft het
logisch. We hebben de afgelo- hij niet meer haalt. publiek dan allang voor zich
pen jaren een imposante para- Dat blijkt in de praktijk gewonnen, maar het warme
de van soulartiesten voorbij trouwens reuze mee te vallen. bad loopt pas echt vol als hij
zien komen en hij hoort daar Aanvankelijk lijkt McDonald begint aan de Motown-klassie-
gewoon bij. De zanger met het wat te worstelen met de tech- kers ‘Ain’t no mountain high
unieke stemgeluid won tot nu niek waardoor de hits ‘Sweet enough’ en ‘Ain’t nothing like
toe vijf Grammy Awards en freedom’ en ‘I keep forgetting’ the real thing’. Die nummers
scoorde hits met de Doobie bijna in het water vallen. Maar lijken welhaast voor hem ge-
Brothers, Steely Dan, Patti de zanger herpakt zich snel schreven, zo makkelijk trekt
LaBelle en James Ingram. Die wanneer hij materiaal zingt hij ze vocaal aan, en de band
successen liggen al ver achter van zijn laatste album ‘Wide begeleidt hem sympathiek,
ons, maar vergis je niet: open’, waarin hij zich gek met een sterrol voor gitarist
McDonald weet nog steeds genoeg veel comfortabeler lijkt Bernie Chiavarelle. Uiteraard
hoe hij mooie liedjes moet te voelen. Het is trouwens staat de Doobie Brothers-hit
maken. Dat bewees hij in 2017 verfrissend om een artiest te ‘What a fool believes’ centraal
met zijn laatste album ‘Wide zien die niet alleen leunt op de in de finale, waar Michael
open’, maar ook afgelopen successen van weleer, maar McDonald de kracht hervindt
vrijdag in de Celia-zaal van het ook met nieuw materiaal weet om nog een paar laatste uitha-
WTC. Op Michael McDonald De zanger met het unieke stemgeluid won tot nu toe vijf Grammy te imponeren. Het nieuwe len met zijn donkerbruine
zit nog geen sleet. Awards en scoorde hits met de Doobie Brothers, Steely Dan, Patti nummer ‘Just strong enough’ stem te laten horen. Het pu-
Wie de bebaarde zanger om LaBelle en James Ingram. Die successen liggen al ver achter ons, is net zo sterk als de hits die bliek staat dan inmiddels al op
kwart voor elf het podium op maar vergis je niet: McDonald weet nog steeds hoe hij mooie daarna volgen, en dat komt de banken en de zanger, die
ziet lopen, die zal misschien liedjes moet maken. FOTO THIJS TROMP ook omdat McDonald niet het allemaal nog steeds heel
niet direct een ster in hem alleen vocaal excelleert, maar gewoontjes lijkt te vinden,
herkennen. Getooid in een en uitstekend piano speelt, heeft er zichtbaar plezier in ook op piano heel erg goed uit kijkt het allemaal tevreden aan.
verfomfaaid shirtje en met maar ook omdat de band om om met topmuzikanten te de voeten kan. Dat de lichten aanfloepen is
badslippers aan de voeten gaat hem heen imposant is. Gitarist spelen, geeft ze de ruimte en Maar natuurlijk is de set van een teleurstelling: dit concert
hij achter zijn piano zitten, Bernie Chiaravalle, saxofonist bedankt ze uitbundig als hij de een uur niet alleen gevuld met had een toegift verdiend. Dat
alsof hij thuis is, op een achter- Mark Douthit en zangeres band voorstelt. Vooral Drea nieuw materiaal, integendeel. is festivalbezoekers helaas niet
namiddag. Maar de schijn Drea Rhenee’ zijn cracks die Rhenee’ krijgt eer toegewim- Het publiek wordt op z’n wen- gegeven, maar laat iedereen in
bedriegt gelukkig: niet alleen elk een staat van dienst heb- peld, wanneer hij het publiek ken bediend met een mooie z’n oren knopen: Michael
omdat hij zelf goed bij stem is ben als soloartiest. McDonald heel eerlijk vertelt dat de zan- versie van ‘On my own’, met McDonald is er nog, en hoé.