Page 18 - ANTILL DGB

18 Antilliaans Dagblad Vrijdag 15 februari 2019

MiekMiek: Curaçao

moet aan de saxofoon
Ze is een opvallende verschijning in de Curaçaose muziekscene, saxofoniste Miek-
Miek van Rooijen. Ruim een jaar woont ze nog maar op het eiland, maar ze heeft met
haar saxofoonspel, zowel in soloshows als tijdens jamsessies, al naam gemaakt.

oor het eiland mag ze hij aan de slag als bloemenver- Amerikaanse saxofoniste Rosa
dan een relatief nieuwe koper. Samen met zijn vrouw King, waarmee ik in Amster-
V naam zijn, aan haar staat hij aan het hoofd van een dam bevriend raakte, zei het me
verhuizing naar Curaçao ging gezin met vijf kinderen, waar- wel eens: vrouwelijke muzikan-
een reis over de wereld vooraf, van MiekMiek de een na jong- ten moeten twee keer zo hard
die haar op tal van plekken ste is. ,,Ik wilde altijd reizen, werken als mannen om voor vol
bracht, in de meest verschillen- weg uit dat slaperige Lisse. Als aangezien te worden. Dat was
de forma- meisje was ik al heel onderne- toen zo, maar het geldt nog
ties. Toch mend, ik organiseerde muziek- steeds wat mij betreft.”
voelt Cura- concerten in het dorp en als In Amsterdam gaat er een ,,Van nature ben ik onzeker, maar ik slinger me toch graag ergens
çao als een bloemenverkoper deed ik het wereld voor haar open en geniet in.” FOTO MARCEL TRUYENS/LIQUID SOUL PHOTOGRAPHY
‘thuis’, en ook heel goed. Maar dat ik naar ze van de vrijheid en de mu-
bovendien Amsterdam wilde, dat stond al ziekscene die haar alle kansen gen komt ze terecht op Sint
een plek vast. Dat heb ik echt van mijn biedt. In eerste instantie stu- Maarten, waar ze acht jaar met
waar ze vader: Hij heeft het weliswaar deert ze af als klinisch psycholo- heel veel plezier woont en
graag de liefde voor de saxofoon vanwege mijn moeder nooit ge aan de Vrije Universiteit, werkt. Totdat orkaan Irma roet
aan de man brengt. Al is dat gedaan, maar het liefst was hij maar direct daarna besluit ze in het eten gooit. ,,Ik denk er
niet eenvoudig, zeker als vrouw. de wijde wereld ingetrokken. dat ze het muziekvak in wil. nog met weemoed aan terug:
De eigenzinnigheid van Dat ik dat vervolgens deed, en ,,Dat was tijdens het afstuderen dat prachtige groene eiland
MiekMiek is al duidelijk voordat ook nog eens als muzikante, dat wel even gênant, toen de profes- waar ik heerlijk woonde. De
ze een noot gespeeld heeft. Het schonk hem volgens mij heel sor vroeg wat ik hierna zou muziekscene was vrij klein
korte rode haar, altijd goed in de veel plezier.” gaan doen. Maar ik wist het maar het was muzikaal heel
make up, strakke pakjes en de Het gezin Van Rooijen is zeker: ik wilde mijn geld verdie- divers. Irma maakte alles kapot.
bloem achter haar oor, als eer- weinig muzikaal, maar Miek- nen als saxofoniste. Ik wilde Met haar eigen band Jungle Jive Er waren letterlijk geen plekken
betoon aan haar vader die bloe- Miek is het buitenbeentje en zo mooie muziek maken, blije trok MiekMiek door heel Europa, meer om te spelen en al mijn
men verkocht: het zijn haar gaat ze in eerste instantie gitaar mensen zien in plaats van elke waaronder Zwitserland en Rus- collega’s vlogen uit. Ik moést
handelsmerken. Maar het be- spelen. Dat instrument staat, dag cliënten met problemen in land. FOTO MIEKMIEK VAN ROOIJEN wel weg, ook al was het met pijn
gint allemaal bij haar naam. We ook gezien haar kleine postuur, de spreekkamer. En omdat ik in het hart, en met veel schuld-
hebben twee uur bij De Heeren letterlijk en figuurlijk wat te ver heel leergierig was en breed welijke saxofonist is ze al vrij gevoel. Zo verhuisde ik naar
gesproken over haar leven, en van haar af. Ze gaat op zoek geïnteresseerd in muziek speel- bijzonder, qua stijl is ze ook nog Curaçao, waar ik op en af al
aan het eind komt dan toch nog naar een instrument dat dichter de ik overal. Van nature ben ik eens niet vergelijkbaar met één dertig jaar kwam. Dat is nu
die vraag: vanwaar die ‘Miek- bij haar stem staat en waar ze onzeker, maar ik slinger me der grote saxofooniconen. ,,Bij ruim een jaar geleden. Ik hou
Miek’? Lachend doet ze het makkelijker op kan improvise- toch graag ergens in. Heel veel het toelatingsexamen voor het van dit eiland, de scene is veel
verhaal uit de doeken, het ge- ren, en zo komt ze uit bij de dingen deed ik op gevoel: als conservatorium in Hilversum groter dan op Sint Maarten, al
mak waarmee ze dat doet ver- saxofoon. ,,Je kunt een saxofoon het me uitdagend leek dan deed werd ik afgewezen met dát verdient het hier wel een stuk
raadt dat ze het vaker uit heeft echt naar je hand zetten. Verder ik het. Zo kwam ik ooit met argument: ik had een mooi minder. Maar de diversiteit aan
moeten leggen. ,,Mensen den- is het de bespeler die haar ka- mijn Jungle Jive Orkest op volwassen geluid, maar ik leek mensen is te gek, dat heb ik
ken soms dat het een artiesten- rakter meegeeft, dat sprak me tournee in Rusland terecht. We op niemand. Dat vond ik eigen- altijd gezocht, waar ik ook
naam is, maar ik heb ‘m als er ook zo in aan. Tegelijkertijd waren ingehuurd door de Rus- lijk alleen maar een heel mooi kwam.”
jong meisje al gekregen. Eigen- was het ook wel een strijd hoor, sische media voor het belangrij- compliment. Ik ben daarna MiekMiek treedt solo en met
lijk heet ik Annemieke, maar om als vrouw saxofoon te spe- ke jazzfestival, maar eerst moes- maar deeltijd theorie gaan stu- ensembles op over het hele
dat vonden ze bij ons in de len, zelfs nu merk je dat nog. Er ten we wel even optreden voor deren aan het conservatorium eiland, niet alleen als saxofonis-
familie te lang. Er bestond al zit heel veel seksisme in de de maffia, anders was onze in Amsterdam. De bekende te, maar ze zingt er ook naast,
een Mieke en zelfs een Miek en muziekwereld: ik krijg vaak te veiligheid voor de rest van de saxofonist Ben van den Dungen in zeven talen. Een mooi be-
dan moet je toch wát: zo werd horen dat ik op mijn saxofoon tournee niet gegarandeerd. zag het gelukkig wél in mij en staan, maar toch blijven er dro-
het MiekMiek, die was er nog klink als een man, of dat niet te Natuurlijk was dat spannend, dus kreeg ik les van hem, over men. ,,Een eigen album dat
niet.” horen is dat ik een vrouw ben. maar ik had het niet willen muziek maken maar ook de mijn brede muzieksmaak weer-
MiekMiek groeit op in Lisse, Dat zijn dan zogenaamd com- missen.” zakelijke kant van het muzikan- spiegelt is echt nog een wens.
middenin de Bollenstreek. Haar plimenten, maar het is natuur- Ondertussen heeft de geves- tenbestaan. Ik was zijn enige Maar ik zou ook graag meer
vader is in eerste instantie ko- lijk heel erg ergerlijk: kennelijk tigde saxofoonorde in Neder- parttime student maar hij vond lokale mensen aan de saxofoon
lenboer, maar wanneer dat gaat het niet om wat je speelt, land moeite om een label op me leuk. Later kwam ik hem willen krijgen. Bijna niemand
beroep uit de gratie raakt gaat maar wie speelt. De beroemde MiekMiek te plakken. Als vrou- nog eens tegen en toen gaf hij speelt saxofoon en ze zijn ook
mij een heel mooi compliment: bijna niet te krijgen. Terwijl er
,,MiekMiek weet altijd haarfijn wel veel interesse is voor dat
wat het publiek wil horen, en instrument. Waarom dan niet
dat speelt ze vervolgens per- een project opzetten om meer
fect.” Dat was ook zo: ik was mensen saxofoon te laten spe-
dan weliswaar geen formeel len? Met huurkoopconstructies
opgeleide saxofonist, maar ik hoeven mensen niet te schrik-
kon een publiek goed lezen en ken van de hoge prijs en ik kan
ik was in mijn spel flexibel de lessen heel laagdrempelig
genoeg om aan te sluiten bij aanbieden. Ik heb veel spannen-
elke wens.” de dingen gedaan maar als dat
Een relatie die vervelend op me lukt dan ben ik blij. Ik vind
z’n einde liep dwingt haar uit- het zonde dat we elk jaar met
eindelijk om MiekMieks gelief- carnaval saxofonisten in moeten
In Amsterdam trad MiekMiek met een keur aan MiekMiek komt al heel lang op Curaçao, hier is de Amsterdam te verlaten. Maar laten vliegen uit het buitenland.
artiesten op, hier met de Texas Tenors Sil Austin en ze te zien met bassist Hershel Rosario en toetse- omdat ze flexibiliteit aan reis- Compleet onnodig. Er is talent,
Boots Randolph in Paradiso. nist Ronchi Matthew, die ze al meer dan dertig lust koppelt is ze zó weer aan de en ik breng ze de liefde voor de
FOTO’S MIEKMIEK VAN ROOIJEN jaar kent. slag. Via een aantal omzwervin- saxofoon wel bij. Gráág zelfs.”