Page 18 - ANTILL DGB

18 Antilliaans Dagblad Vrijdag 17 augustus 2018

Eric Hoegee: Terug naar de basis

Curaçao kent van oudsher veel percussietalent, maar de veertigjarige Eric Hoegee
heeft in dat rijke veld zijn eigen niche gevonden. Sinds zijn tienerjaren in Rotterdam
legt hij zich toe op de pure Afrikaanse percussie zoals hij die hoorde in Guinee. Met
Farley Fairbairn is hij elke week te horen bij Koraal, waar zijn liefde voor percussie
versmelt met die voor reggaemuziek.

ric is op de weg terug. uit, maar daar hoorde ik niet de
Bijna twee jaar geleden pure Afrikaanse percussie die ik
E werd hij getroffen door zocht, in Guinee vond ik het
een hartaanval, en dat luidde de wel.”
start in van een zware periode Mamady Keïta en Famadou
in zijn leven. ,,Wie verwacht dat Konaté, dat zijn de idolen van
nou, dat je op je 39ste proble- Eric uit Guinee. De percussio-
men met je hart krijgt? Natuur- nist heeft een uitgesproken idee
lijk kloppen de verhalen dat je over hoe percussie hoort te
de waarde van het leven daarna Eric groeit op in de Rotterdam- klinken: ,,Er zijn tig percussio-
beter inziet, maar ik werd er se wijk Zevenkamp, de percus- nisten die sneller spelen dan
ook somber van: het is een sie uit het Afrikaanse Guinee Mamady en Famadou, maar dat
strijd om weer rust in je leven te lijkt dan nog ver weg. heeft toch vaak te maken met
krijgen. In diezelfde periode FOTO ERIC HOEGEE ego. Heel veel mensen zijn in
werd ik ook vader van een hun eentje begonnen op dat
prachtige dochter, het was mooi speelden, maar ook hoe ze met instrument, en hebben dus het
maar ook veel tegelijkertijd. Er drie man evenveel geluid maak- idee dat ze alles moeten opvul-
ging een knop om, ik sloot me ten als een complete brassband, len met percussie, dan wordt de
af van alles. Ik heb even een tijd het fascineerde me mateloos. muziek dus enorm druk. Dat
gehad dat ik mijn djembé niet Vanaf die tijd heb ik serieus doen mijn idolen niet. Ze spe-
eens aanraakte, laat staan dat ik werk gemaakt van Afrikaanse len de basis, en niet meer dan ,,Percussionisten moeten niet alles opvullen, het gaat niet om hen,
kon luisteren naar percussie.” dat. Veel percussionisten ma- het gaat om de dans.” FOTO CISCA RUSCH
muziek. Maar het Zijn ouders begrij- ken dus een show van hun spel,
verlangen om weer pen er weinig van, ze willen solist zijn. Maar daar voort. Hij is een fantastische begin snapte ik niet waarom hij
te spelen komt nu maar de jonge Eric gaat het niet om, het gaat om de percussionist geworden. Elke per se met mij wilde spelen, op
weer terug, en de gaat volledig op in dans. Elke percussionist speelt week speelden we aan de Cara- een eiland bomvol zit met per-
muzikale vrienden percussie. In eerste daar een rol in, en samen maak casbaai, de groep werd ook cussionisten. Maar hij zocht
die ik voor mijn instantie probeert hij je polyritmiek. Daar kom je steeds groter. Percussie doet echt iemand die strak speelt, en
hartaanval had, die zichzelf het vak aan te alleen als je teruggaat naar de iets met mensen: het is die overbodige zaken achterwege
zijn er nu nog steeds, dus in die leren, maar hij besluit al snel les basis, en zo probeer ik zelf ook directe verbinding met het laat. Hij wil geen leuke om-
zin is muziek wel een redding te nemen. ,,Ik wilde direct gaan te spelen.” instrument, je kunt er direct lijsting horen, hij wil traditie,
voor me geweest.” soleren, maar daar kom je pas Eenmaal teruggekomen in wat mee. Probeer dat eens met echtheid. Dat is mijn ding.”
De percussionist groeit op in als je de basis onder de knie Rotterdam speelt Eric in tal van een viool: dat kost je drie jaar Zoals gezegd pakt Hoegee nu
de Rotterdamse wijk Zeven- hebt. Ik was ondertussen als bandjes. Via zijn toenmalige om er fatsoenlijk geluid uit te weer de leuke dingen op: het
kamp in een normaal gezin: tiener in de hippiescene van vriendin komt hij daarna te- krijgen.” speelplezier komt terug, de
vader werkt in het openbaar Rotterdam terechtgekomen en recht op Curaçao, een plek waar Qua carrière leidt Eric al plannen voor de toekomst ook.
vervoer, moeder is politiebe- daar zag ik mijn eerste djembé: hij van tevoren nooit van ge- jaren een dubbelleven: overdag ,,Ik wil weer gezond worden en
ambte. Hij heeft een vijf jaar een dag later kocht ik er eentje. dacht had dat hij het zijn twee- is hij ‘website developer’, ‘s rust in mijn leven, dat is het
oudere broer, maar geen van Er was nog weinig internet, dus de thuis zou noemen. ,,Het avonds treedt hij onder meer op voornaamste. Muzikaal ben ik
zijn familieleden is overmatig ik greep elke bron aan die me eiland stond nooit op mijn met reggaezanger Farley Fair- waar ik zijn moet. Funk of pop
geïnteresseerd in muziek, hij meer kon leren over Afrikaanse lijstje maar ik hou van deze bairn. Het is een combinatie die ga ik niet spelen, ik speel echt
zoekt daarin zijn eigen weg. ,,Ik percussie. Alle muziek die ik plek. Het is de samenkomst van hem wel bevalt. ,,Het heeft er geen muziek meer die ik niet
zat vanaf mijn zevende op key- hoorde werd opgenomen op culturen, maar ook de bescha- echt wel eens ingezeten hoor, tof vind. Jazzmuziek trekt me
boardles en bas spelen deed ik minidisc, en bladmuziek archi- ving die me aantrekt. Ik voel me dat ik vol voor muziek kon nog wel, en ik broed op het idee
ook, maar de kennismaking veerde ik, het was een serieuze hier op mijn gemak. In de Rot- gaan, maar financieel kwam het om een Afrobeat groep te star-
met percussie kwam veel later. bezigheid voor me. Ik heb les terdamse metro viel het me nooit uit. Ik ben blij met mijn ten in de stijl van Fela Kuti. En
In de tweede klas van de gehad van verschillende Afrika- altijd op dat mensen elkaar niet positie in de scene: bewust kies ik zou samen met Matthijs
middelbare school nam een nen, ze konden zelf geen noot groetten of een praatje maakten, ik er niet voor om allround Spaltman nog wel wat voor
lerares afscheid omdat ze naar lezen dus met handen en voe- zelfs als ze vlak naast elkaar percussionist te zijn: ik ben kansarme jongeren willen doen.
Afrika emigreerde, en ze had- ten legden ze me uit hoe het zaten. Dat is hier heel anders, goed in Afrikaanse percussie op Meer de diepte in dus, en niet
den voor die gelegenheid een moest. Uiteindelijk moest ik er hier is persoonlijk contact heel djembé en op cajon in reggae- de breedte. Een beter mens
Afrikaanse percussieband gere- gewoon naartoe, om het zelf normaal, en dat past bij me. muziek, daar moet je mij voor worden, en een betere percus-
geld. Ik was direct verkocht: die allemaal mee te maken. In Mijn eerste muzikale ervaring hebben. Farley is daar ook altijd sionist. Als dat me lukt dan ben
ritmes, hoe snel en strak ze Senegal ging ik op onderzoek hier was spelen met de Muzik heel duidelijk in geweest. In het ik voldaan, meer is niet nodig.”
di Zumbi-groep Isoco. Russel
Soleana hoorde me op djembé
en wilde me direct in de groep.
Natuurlijk, het was misschien
wat vreemd, zo’n makamba in
een hele folkloristische groep,
maar ik heb er een fantastische
tijd gehad. In de tussentijd
kwam Matthijs Spaltman op
mijn pad. Hij was een soort
‘homemade-percussionist’,
terwijl ik juist heel erg van de
theorie was: ik leerde hem alles
wat ik al die jaren in me opge-
Eric speelt regelmatig met de bekende reggaezanger Farley Fair- nomen had en daar groeide een Met Matthijs Spaltman heeft Eric Hoegee een speciale band, met
bairn, onder meer bij Karakter. FOTO THEO MEIJER heel bijzondere vriendschap uit hem voelt hij zich het meest verwant. FOTO KURT PETERSON