เมื่อ พ.ศ. ๒๔๕๑ เห็นในพระราชหัตถเลขา ฉบับที่ ๓ ลวท. ๒๒ ตุลาคม (หน้า ๖๓) ระบุว่า “เวลาเย็นได้ลงเรือไปซื้อของตามแพ เพราะ คิดจะหากฐินตกทอดสักวัดหนึ่ง ได้ลงมือหาผ้ามาแต่สุพรรณแล้ว” เห็นพระราชหัตถเลขาตรงนี้ นึกถึงย่าพริ้ง หรือแม่ชีพริ้ง สุนทรวิภาต บุตรพ่อชื่นแม่ทอง ขึ้นมาทันที 332 อนุทินประจ�ำวัน