Page 207 - Bir Ölür Bin Doğarız - Kitap
P. 207

Avrupa’da tutsaklara destek için süren eylemlilikler bu görün-

                  tülerle birleşince dünya halkları, kamuoyu da hareket geçi-
                  yordu. Türkiye faşizmi sadece Türkiye halklarına değil,

                  dünyaya teşhir oluyordu. Dünya halklarının vicdanı da isyan

                  ediyordu.

                         BEDEL ÖDENİYOR, MEVZİ KAZANILIYORDU

                         12 Temmuz Cuma günü saat 15.00’de 92 tutsak yakını An-

                  kara Refah İl Binasına gittiler. Hapishanelerdeki grevler bitene

                  kadar burayı terketmeyeceklerini söyleyen aileleri Refah’ın ta-
                  limatıyla polis ablukaya aldı. Daha sonra içeriye giren çevik

                  kuvvetin saldırısında analar dövülerek gözaltına alındılar.

                         Tutsak yakınlarının bu dönemdeki asıl mevzileri, asıl ça-

                  tışma alanları, Ankara’da Yüksel Caddesi, İstanbul’da Galata-
                  saray Lisesi önüydü. İstanbul’da düşman haftalardır vahşi

                  saldırılarla Galatasaray Lisesi önündeki toplanmayı engelle-
                  meye çalışıyordu. Mevzi savaşı adeta orada somutlanıyordu.

                  Direniş sürecinin en önemli zaferlerinden biri de işte tam bu

                  noktada kazanıldı.

                         12 Temmuz’da herkes Cumartesi günü kayıp şehit ve tut-

                  sak ailelerinin Galatasaray Lisesi önünde gerçekleştirecekleri
                  oturma eyleminde bu kez kimlerin gözaltına alınacağını düşü-

                  nürken, aynı akşam yaşlı analara saldırının baş sorumluların-
                  dan kontrgerilla şefi Mehmet Ağar anaların kararlılıkları

                  karşısında yenilgiyi kabul ettiklerini açıkladı. Analara saldır-
                  mayacaklardı. Çünkü onları yenememiş, o mevziden söküp

                  atamamış, dahası bu çatışma onları daha da fazla teşhir et-

                  mişti.

                         Ama elbette bu saldırıların tümden bittiği, biteceği anla-

                  mına gelmiyordu. 12 Temmuz’dan yalnız bir gün sonra 13 Tem-
                  muz’da Konak Meydanı yine polis ablukasına alındı. Polis




                                                                                                  207
   202   203   204   205   206   207   208   209   210   211   212