Page 32 - E-book 98 ปีศรีโลหะฯ
P. 32
ความทรงจ าที่ยังคิดถึง…
1. วันหนึ่งขณะนักเรียนก าลังเตรียม
เข้าแถวเพื่อเคารพธงชาติ ฉันเดินตรวจสุขภาพ
นักเรียนชั้น ป.๔ ตรวจผม ฟัน เล็บ มือ เสื้อผ้า เมื่อ
ตรวจเสร็จพบว่า นักเรียนซึ่งเป็นลูกศิษย์ของพระไม่
มาเรียน เขาเรียนอ่อน และหยุดเรียนบ่อย ฉันจึงไปที่
วัด นมัสการพระคุณเจ้าให้ทราบ ท่านพาไปที่กุฏิ ฉัน โดย…ครูสุนันท์ มณีวงศ์
เห็นเด็กนอนอยู่ในมุ้ง จึงเปิดมุ้งขึ้นแล้วพูดว่า “ตื่นได้ ฉันนั่งครุ่นคิดหาสาเหตุ เพื่อ
แล้ว ไปโรงเรียนเร็ว” เขารีบผลุนผลันลุกขึ้น แต่งชุด
นักเรียนอย่างรวดเร็ว เราเดินไปโรงเรียนพร้อมกัน ฉัน แก้ปัญหา เขาอายุเกือบ ๑๕ ปี แต่อายุสมองน้อยกว่า
พูดคุยให้เขาคิด “หน้าที่ของนักเรียนควรท าอย่างไร เด็ก ๗ ปี เขาเป็นเด็กเก็บกด เก็บความคับแค้นไว้ใน
ใจ ฉันจะแก้ปัญหานี้อย่างไร ฉันจะท าอย่างไรกับเด็ก
ขาดเรียนบ่อยถ้าสอบตก ต้องไปเรียนกับรุ่นน้องที่อายุ คนนี้ ฉันคิดไปคิดมา วนเวียนอยู่นานก็ยังคิดไม่ได้
น้อยกว่า เขาจะรู้สึกอย่างไร ผู้ปกครองจะรู้สึกอย่างไร หมดปัญญา รู้สึกอัดอั้นตันใจ ถึงกับสะอื้นออกมา
ท าอย่างไรเขาจะช่วยแบ่งเบาภาระของผู้ปกครองได้”
หลังจากวันนั้น เขามาเรียนสม่ าเสมอ ขณะก าลังเช็ดน้ าตา ผู้ช่วยอาจารย์ใหญ่ผ่านมา
ปรับปรุงตัวดีขึ้นเป็นล าดับ ฉันชมเขาต่อหน้าเพื่อนๆ สอบถามทราบเรื่องจริง เรียกเด็กไปพูดคุยอยู่นาน ฉัน
เพิ่งคิดได้ว่า ควรน าปัญหาไปปรึกษาเพื่อนครู อาจมี
ว่าเขาเป็นคนคิดเป็น สามารถลดนิสัยที่ไม่ดี ออกไปได้ แนวทางแก้ปัญหาได้ แต่ยังไม่ทันได้ปรึกษา นับจาก
โดยใช้เวลาไม่นานนัก นับเป็นแบบอย่างที่ดีคนหนึ่ง วันนั้นเขาไม่มาเรียนอีกเลย เมื่อไปติดตามได้ทราบว่า
2. ขณะฉันยืนสอนนักเรียนชั้น ป.๓ ย้ายไปอยู่กับผู้ปกครองที่ต่างอ าเภอ แต่ในอีกเพียง
ภายในห้องเรียนชั้น ป.๓ ขณะฉันยืนสอนที่หน้า
ห้องเรียนนักเรียนทุกคนตั้งใจฟังค าสอนดี มีเพียงคน ๓-๔ เดือน เขาจะมีอายุครบ ๑๕ ปี พ้นเกณฑ์ภาค
บังคับถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้เรียนหนังสือ ขอให้เขาเป็น
เดียวนั่งเงียบๆ ดูเรียบร้อยแต่ฉันสังเกตได้ว่า เขาไม่ คนดี ท าสิ่งที่ถูกต้องตามกฎหมายไม่สร้างปัญหาให้
สนใจฟังเหมือนนักเรียนคนอื่นๆ เมื่อสอนจบฉันตั้ง สังคมเขาคงจะอยู่รอดปลอดภัยได้
ค าถามให้ตอบพร้อมกันบ้าง ตอบทีละคนบ้าง แต่เขา
ไม่ตอบเลยแม้ค าถามเดียว ฉันตั้งค าถามใหม่ เรียกให้
เขาตอบ เขาไม่ตอบ ฉันน าค าถามที่นักเรียนคนอื่น
ตอบไปแล้วหลายค าถามมาถามซ้ า เขาก็เฉย ฉัน
เปลี่ยนค าถามง่ายๆที่นักเรียน ป.๑ อายุ ๗ ขวบ
สามารถตอบได้ เขาก็เงียบเช่นเดิม จึงให้เขาท า
แบบฝึกหัดโดยให้นักเรียนที่เรียนดีมาช่วยสอน เขาก็
ไม่สนใจท า
ชมรมศิษย์เก่า ครู ผู้ปกครอง โรงเรียนวัดศรีโลหะราษฎร์บ ารุง 30
