Page 62 - 8ศิลปศึกษา ทช11003.indd
P. 62
55
วัสดุที่นิยมใชมาทําขลุยสมัยโบราณคือไมไผ และไมที่ดีที่สุดคือไมรวก โดยขั้นตอนใน
การทําขลุยจะนําไมรวกไปตากแดดใหแหง จากนั้นนําไมที่ไดมาขัดผิวใหเรียบ โดยใชอิฐมอญตํา
ใหละเอียด หยดน้ําลงไปเล็กนอย แลวใชกาบมะพราวขัดจนผิวเรียบเงา นอกจากไมรวกยัง
สามารถใชไมเนื้อแข็งมาทํา โดยตองนําไปกลึงใหกลวงกอน จากนั้นนําไมมาวัดระยะทํา
เครื่องหมายแบงสวนตาง ๆ เพื่อเตรียมสําหรับเจาะรู ปจจุบันไดมีการประยุกตบล็อกสําหรับ
เจาะรู ซึ่งทํามาจากอลูมิเนียมหรือเหล็ก ทําใหสะดวกสบาย ใชงานไดงายกวา และแมนยํา ขั้น
ตอไปคือการแกะปากนกแกว ซึ่งเปนสวนที่ทําใหเกิดเสียง จากนั้นนําดาก (ไมอีกชิ้นหนึ่งที่ตอง
ปาดใหมีขนาดใกลเคียงกับปากนกแกว)ใสเขาไปในเลาขลุย แลวนําไปเปาเพื่อทดสอบโดยใช
ความชํานาญของชางการฟง
ปจจุบันไดมีการพัฒนานําทอพลาสติก ซึ่งซื้อหาไดงายเปนวัสดุในการผลิต เปนขลุย
พีวีซี ทําใหขลุยชนิดนี้ไดรับความนิยม เนื่องจากมีความคงทนและราคายอมเยา
2. อาชีพการผลิตแคน
แคน เปนเครื่องดนตรีที่มีความเกาแกมากที่สุด เปนเครื่องดนตรีที่มีความนิยมเปากัน
มาก โดยเฉพาะชาวจังหวัดขอนแกน ถือเอาแคนเปนเอกลักษณชาวขอนแกน รวมทั้งเปนเครื่อง
ดนตรีประจําภาคอีสานตลอดไปและในปจจุบันนี้ชาวบานไดมีการประดิษฐทําแคนเปนอาชีพ
อยางมากมาย เชน อ.นาหวา จ.นครพนม จะทําแคนเปนอาชีพทั้งหมูบาน รวมทั้ง จังหวัดอื่นๆ
อีกมากมาย และแคนยังเปนเครื่องดนตรีที่นํามาเปาประกอบการแสดงตางๆ เชนวงโปงลาง วง
ดนตรีพื้นเมือง รวมทั้งมีการเปาประกอบพิธีกรรมของชาวอีสาน เชา รําผีฟา รําภูไท เปนตน
รวมทั้งเปาประกอบหมอลํากลอน ลําเพลิน ลําพื้น รวมทั้งหมอลําซิ่ง ยังขาดแคนไมได
62 ศิลปศึกษา ระดับประถมศึกษา : (ทช11003)
ส�ำนักงำน กศน.จังหวัดกำฬสินธุ์